نمایش ترومن

در فیلم "ترومن شو"، ترومن بربنک (با بازی جیم کری) یک فروشنده بیمه است که به تدریج متوجه می‌شود همه اطرافیانش بخشی از یک "نمایش" پیچیده هستند و هر جنبه‌ای از زندگی او کارگردانی شده و در سراسر جهان پخش می‌شود. محله حومه شهر "ایده‌آل" ترومن، یک دکور پیچیده است و همسر و بهترین دوستش بازیگر هستند. اسپانسرها با پرداخت هزینه نمایش، شرکت‌کنندگان را وادار می‌کنند تا از محصولاتشان تمجید کنند. و همه این‌ها زیر نظر کریستوف (با بازی اد هریس) انجام می‌شود که به میکروفون خود نزدیک می‌شود و دستور می‌دهد: "خورشید را کیو کنید!

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی پیش‌فرض فیلم صحبت کنند. آیا تلویزیون واقعیت را تماشا می‌کنید؟ چطور این فیلم پیش‌بینی‌کننده‌ی هجوم تلویزیون واقعیت‌گرا در قرن بیست‌ویکم به نظر می‌رسید؟ فکر می‌کنید تا چه حد از چنین نمایشی واقعاً در تلویزیون فاصله داریم؟
• این فیلم چگونه جایگذاری محصول را به سخره می‌گیرد؟ آیا جایگذاری محصول را تلاشی بدبینانه برای دستکاری مخاطب به منظور خرید آنچه روی صفحه نمایش داده می‌شود می‌بینید، یا فکر می‌کنید اگر فیلم یا برنامه تلویزیونی خوب باشد، آن‌قدرها هم مهم نیست؟
• این فیلم چگونه به واقعیت "میانجی‌گری‌شده" می‌پردازد، واقعیتی که مربوط به کسانی است که ساعت‌ها از اوقات فراغت خود را صرف تماشای تلویزیون یا فیلم می‌کنند و در اصل، زندگی خود را از طریق افرادی واقعی یا تخیلی که توسط صنعت سرگرمی ارائه می‌شوند، سپری می‌کنند؟

ترومن شو" فیلمی است که در آن جیم کری نقش یتیمی را بازی می‌کند که زندگی‌اش از لحظه تولد به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته برای سرگرمی و تفریح میلیاردها نفر پخش تلویزیونی شده است. ویژگی‌های طنزآمیز این فیلم می‌تواند تفکر و بحث در مورد موضوعاتی مانند نحوه قرار دادن محصول در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی، و همچنین چگونگی تأثیر اشتیاق بی‌پایان جامعه برای سرگرمی بر وجود «میانجی‌گری‌» شده خودمان—زندگی‌هایی که از طریق شخصیت‌های روی صفحه نمایش به صورت غیرمستقیم تجربه می‌شوند—را برانگیزد. برخی صحنه‌های خطرناک نیز در فیلم وجود دارد، از جمله فلش‌بکی که در آن ترومن شاهد غرق شدن پدرش در طوفان است، و همچنین سری اتفاقاتی که هر زمان ترومن از «محل» «نمایش» خود فاصله می‌گیرد، برای او رخ می‌دهد. همچنین مصرف الکل و سیگار و الفاظی مانند "خر" و "مادرشوهر" در فیلم وجود دارد.

این فیلم با داستانی عمیق و بازی‌های درخشان بازیگران، از جمله نقش‌آفرینی حساس و ظریف جیم کری، بسیار ارزشمند و شایسته تماشا است، به‌ویژه اینکه خانواده‌ها آن را همراه هم ببینند. نوجوانان می‌توانند خود را جای ترومن بگذارند و حس او را درک کنند که (در این فیلم به درستی نشان داده شده) همیشه زیر نظر است و دنیا حول محور او می‌چرخد.این طنز ممکن است برای کودکان کوچک‌تر دشوار باشد، اما هنوز هم بحث‌های زیادی درباره آن وجود دارد. آنها تحت تأثیر علاقه یک مخاطب جهانی به داستان "واقعی" ترومن قرار می‌گیرند که اشتیاق سیری‌ناپذیری برای تماشای چیزی در تلویزیون دارد و در عین حال امیدوارند که راهی برای فرار پیدا کند و می‌خواهند بماند تا بتوانند به تماشای او ادامه دهند.