بچه های جاسوس ۳ : بازی باخته

در فیلم "بچه‌های جاسوس 3-D: بازی تمام"، مرد شروری به نام سازنده‌ی اسباب‌بازی (سیلوستر استالونه) بازی کامپیوتری به نام "بازی تمام" خلق کرده است و کارمن کورتز (الکسا وگا) به شکلی در داخل بازی گم می‌شود. اگر برادرش جوني (داريل سبارا) نتواند قبل از ورود بازی به بازار، آن را غیرفعال کند، این بازی به سازنده‌ی اسباب‌بازی اجازه خواهد داد تا دنیا را به کنترل خود درآورد یا اتفاق بدتری بیفتد. در بازی، جوني با آزمایش‌کنندگان نسخه‌ی بتا ملاقات می‌کند و با دمتِرا (کورتنی جینز) مبارزه می‌کند، مبارزه‌ای شبیه به گلادیاتورها. او هم از نظر فیزیکی و هم احساسی دچار شکست می‌شود، زیرا در حالی که به قفل جذاب موهایش که مدام جلوی چشم‌های مصمم اما درخشانش می‌افتاد خیره شده بود، آواتار-ربات او را به شدت می‌کوبید.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هیجان ناشی از انتشار بازی‌های جدید با هم صحبت کنند. بچه‌ها، چطور از بازی‌های جدیدی که منتشر می‌شوند، باخبر می‌شوید؟ شرکت‌ها چه ابزارهایی برای هیجان‌زده کردن شما نسبت به یک محصول جدید استفاده می‌کنند؟
• چگونه معلولیت در فیلم کودکان جاسوس ۳-D: بازی پایان چگونه به تصویر کشیده شده است؟
• در این فیلم، چه مباحثی در مورد رهبری مطرح می‌شود؟ آیا همیشه داشتن یک رهبر مهم است؟ ویژگی‌های یک رهبر خوب چیست؟

والدین باید بدانند که برخلاف فیلم‌های جاسوس بچه‌ها و جاسوس بچه‌ها ۲: جزیره رویاهای گمشده که خلاقانه و بامزه بودند، جاسوس بچه‌ها ۳: بازی تمام بیشتر داستان خود را در داخل یک بازی ویدئویی روایت می‌کند. به جز تلاش جونا و دوستانش برای متوقف کردن بازی و نجات دنیا، داستان بسیار کمی وجود دارد. در عوض، این فیلم مجموعه‌ای از حملات، ناپدید شدن‌ها، پیروزی‌ها و شکست‌هایی است که قهرمانان را از یک مرحله بازی به مرحله بعدی می‌برد. خطرات فناوری پیشرفته به شکل ربات‌های غول‌پیکر، صخره‌های گداخته، گروه‌هایی از اسباب‌بازی‌های شرور، انفجارها، حملات شمشیر نوری و تصادفات به تصویر کشیده می‌شوند که ممکن است برای کودکان خردسال ترسناک باشد. پیام‌هایی درباره کار تیمی و خانواده با فیلم‌های اول و دوم همخوانی دارند، اما بیشتر گفته می‌شوند تا اینکه نشان داده شوند. شخصیت‌های لاتین بار دیگر در مرکز داستان قرار دارند و پدربزرگ معلول خانواده کورتز نقش مهمی ایفا می‌کند.

گرچه جلوه‌های ویژه فیلم سه‌بعدی است، اما داستان آن یک‌بعدی و فاقد طنز بامزه‌ی دو فیلم اول است. این فیلم فقط پر است از جلوه‌های ویژه‌ی پرسروصدا و مداوم که بیشتر شبیه یک بازی کامپیوتری طولانی است که در آن یک مجموعه پیکسل با مجموعه‌ای دیگر پیکسل می‌جنگد. کودکان احتمالاً اهمیتی نمی‌دهند، اما والدین گزینه‌های بهتری در اختیار دارند.دو فیلم اول مجموعه «بچه‌های جاسوس» ترکیبی بود از جلوه‌های ویژه بصری بسیار خلاقانه، اکشن هیجان‌انگیز (اما نه ترسناک)، شوخی‌های بامزه و داستان‌هایی پراحساس. در این آخرین قسمت از مجموعه، رابرت رودریگز نویسنده، کارگردان، تدوین‌گر، تهیه‌کننده و آهنگساز، یا آنقدر تحت تأثیر فناوری سه‌بعدی قرار گرفته یا آنقدر تحت فشار بوده که اصول اساسی داستان و شخصیت‌پردازی را فدا کرده است. همچنین ما شخصیت‌های دو فیلم اول را در این فیلم کم داریم. بسیاری از آنها تنها در نقش‌های کوتاه و گنگی ظاهر می‌شوند که صرفاً حواس‌پرتی ایجاد می‌کنند. استالونه چهار نقش مختلف را بازی می‌کند که هیچ‌کدام خوب از آب درنیامده‌اند.