آقای سلفریج

جرمی پایون در نقش آقای سلفرج، وارث خودساخته فروشگاه افسانه‌ای سلفرج لندن است. اما وقتی با او آشنا می‌شویم، فقط یک آمریکایی پرحرف است که با مقاومت لندن‌نشین‌هایی مواجه می‌شود که علاقه‌ای به آمدن یک آمریکایی و تلاش برای دستور دادن به آنها ندارند. سلفرج اعتماد به نفس بی‌پایانی در پیدا کردن راه‌های جدید برای تبلیغ فروشگاهش دارد و حرف‌های زیادی برای گفتن به همسر وفادار و رنج‌کشیده‌اش رز (فرانسیس اوکانر) و چهار فرزندش دارد. اما در خلوت، به رز خیانت می‌کند و با رقصنده‌ها و اشراف‌زادگان آزادمنش در ارتباط است و برای حفظ کسب و کارش هر کاری می‌کند. در همین حال، کارمندان خندان و وفادار او که به مشتریانش خدمت می‌کنند، هر کدام داستان‌های خود را برای گفتن دارند... و رازهای خودشان را.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ایده‌های سلفریج در مورد خرید و اینکه تجربه خرید چگونه تغییر کرده است، صحبت کنند. آیا فروشندگان در فروشگاه‌ها به شما در خریدتان کمک می‌کنند؟ خرید در دوران مدرن ما چگونه متفاوت است؟
• آیا مخاطب باید از خودرِج لذت ببرد؟ آیا باید به او احترام بگذارد؟ یا از زندگی او درس عبرت بگیرد؟ چه چیزی در نحوه‌ی ارائه‌ی او باعث می‌شود به این نتیجه برسید؟
• آیا برنامه‌های تلویزیونی دیگری را می‌شناسید که در یک محیط قدیمی اتفاق می‌افتند؟ سریال آقای سلفریج تا چه حد شبیه است؟ و در چه مواردی متفاوت است؟

والدین باید بدانند که آقای سلفرج مجموعه‌ای بیوگرافیکال در مورد یک فروشگاه بزرگ قدیمی است که شامل صحنه‌های زیادی از خیانت است، هرچند افراد معمولاً پوشیده و محتاط هستند. یکی از شخصیت‌های اصلی به کوکائین اعتیاد دارد و صحنه‌های زیادی از نوشیدن شخصیت‌ها در مهمانی‌ها وجود دارد؛ برخی افراد پس از نوشیدن الکل، رفتاری تهاجمی یا اغواگرانه از خود نشان می‌دهند. صحنه‌های زیادی وجود دارد که شخصیت‌ها به دلیل جذاب یا ثروتمند نبودن مورد توهین قرار می‌گیرند. رشد فروشگاه‌های بزرگ ممکن است موضوعی نباشد که بینندگان جوان را جذب کند، اما نوجوانان، به‌ویژه آن‌هایی که به مد علاقه دارند، ممکن است بخواهند آن را تماشا کنند و والدین ممکن است از تماشای آن با آن‌ها لذت ببرند. در این صورت، والدین ممکن است بخواهند در مورد جنبه‌های منفی مصرف بی‌رویه و مصرف‌گرایی بی‌قید و بند صحبت کنند.

پی‌بی‌اس آقای سلفریج را به عنوان یک سریال قدیمی و دوست‌داشتنی به سبک دانتون ابی معرفی کرد. اما با وجود اینکه این سریال هم از همان سبک آرایش و لباس‌های مخملی و قدیمی استفاده می‌کند، اما دانتون ابی نیست. بازی‌ها کمی اغراق‌آمیزتر هستند، داستان‌ها کمتر جذاب و شخصیت‌ها هم به خوبی دانتون ابی نیستند. با این حال، به خصوص برای کسانی که از گذراندن ساعاتی در یک دنیای قدیمی لذت می‌برند، آقای سلفریج یک ملودرام کوچک و سرگرم‌کننده با لباس‌ها، دکورها و طراحی هنری فوق‌العاده است.پیوون خودش یک فروشنده جذاب است، عرق می‌ریزد و تلاش می‌کند تا مردم به مغازه‌اش توجه کنند. او از بالرین‌های مشهور تا شرلوک هلمز را استخدام می‌کند تا با شور و اشتیاق شبیه به پی.تی. بارنوم، تبلیغات رایگان به دست آورد. سپس در رختخواب با همسرش دراز می‌کشد و به او می‌گوید که چقدر عاشق اوست... درست قبل از اینکه معشوقه‌اش را در آپارتمانی مستقر کند. این ضدقهرمان این روزها در مد است، در سریال‌هایی مثل سوپرانوز و بریکینگ بد ظاهر می‌شود. اما چیزی در مورد سلفرج یا شاید نحوه بازی پیوون وجود دارد که تماشای او (و دوست داشتنش) را دشوارتر از آن شخصیت‌های دیگر می‌کند. شاید به همین دلیل است که آقای سلفرج صرفا سرگرم‌کننده است و اعتیادآور نیست.