به من یک قهرمان نشان بده

بر اساس کتاب غیرداستانی لیزا بِلکین، سریال نمایشی قهرمان من، پیامدهای دستور دادگاه فدرال برای ساخت مسکن ارزان‌قیمت در مناطق عمدتا سفیدپوست شهر یانکرز، نیویورک، در اواخر دهه ۱۹۸۰ را بررسی می‌کند. در مرکز داستان نیک واسیکو (اسکار آیزاک)، یک عضو بلندپرواز شورای شهر است که به جوان‌ترین شهردار شهر تبدیل می‌شود و در نهایت با انجام کار درست در مقابل انجام کاری که برای حفظ شغلش لازم است، دست و پنجه نرم می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد عنوان نمایش من را یک قهرمان و معنای عمیق‌تر آن در ارتباط با داستان صحبت کنند. قهرمانان و ضدقهرمانان این نمایش چه کسانی هستند و آیا چنین مفاهیمی در واقعیت وجود دارند؟
• ویژگی‌های یک رهبر خوب چیست و مسئولیت‌های یک شهروند خوب چیست؟ چه زمانی می‌توان به چالش کشیدن یک قانون پرداخت در مقابل اطاعت از آن؟
• تفاوت وظیفه و اعتقاد شخصی در چیست؟ آیا می‌توانید کاری را که به آن اعتقاد ندارید، انجام دهید؟

والدین باید بدانند که «نشانم یک قهرمان» یک مینی‌سریال است که با مسائل بزرگ بزرگسالان مانند نژادپرستی، طبقه اجتماعی و فقر به روشی جدی و هشداردهنده سر و کار دارد که ریشه‌های داستان واقعی سریال را منعکس می‌کند. شخصیت‌ها به طور منظم از الفاظ رکیک مانند «فاک» و «شیت» استفاده می‌کنند و وارد بحث‌های پرشور می‌شوند که اعتراضات خشونت‌آمیز را برمی‌انگیزد. همچنین تنش جنسی ملایم و بوسیدن را به همراه نوشیدن الکل و سیگار کشیدن خواهید دید.

با بازی‌های قدرتمند و نویسندگی موثر، سریال «نشانم بده قهرمان را» به‌خوبی ساخته شده و تماشایی است، سریالی که مربوط به دوره‌ای خاص است و از آن انتظار نمی‌رود که به‌موقع باشد. اما این واقعیت که این سریال بر دوره و مکان خاصی تمرکز دارد، یعنی دهه ۸۰ میلادی در یانکرز، نیویورک، و فاقد جذابیت یک ستاره نام‌آشنا است، آن را برای بیننده متوسط که به هیجانات آشکارتر جذب می‌شود، دشوار می‌کند. و این فقط در مورد بزرگسالان صحبت می‌کند؛ نوجوانان مسن‌تر حتی کمتر احتمال دارد که به آن علاقه‌مند شوند، اگرچه قطعاً چیزی در مورد مبارزه مداوم کشورمان با طبقه و نژاد خواهند آموخت.بنابراین چرا باید یک مینی‌سریال شش قسمتی را در مورد یک واقعه تاریخی کمتر شناخته شده تماشا کنید که در ظاهر، چندان جالب به نظر نمی‌رسد؟ یکی از دلایل آن، امضای دیوید سایمون (سازنده سریال سیم) و پل هگیس (کارگردان فیلم تصادف) است که در ایجاد تنش روی صفحه نمایش مهارت دارند. دلیل دیگر، بازی‌های شایسته جایزه از ایزاک (بازیگر فیلم درون لوین دیویس) و کاترین کینر است که تقریباً غیرقابل تشخیص هستند و باعث می‌شوند تا بیش از آنچه فکرش را می‌کردید، به سیاست‌های مسکن شهری علاقه‌مند شوید.