رازهایی که نگه میداریم

«در فیلم اسرار ما، حدود ۱۵ سال از پایان جنگ جهانی دوم می‌گذرد و ماجا (نوومی راپاس)، که اهل رومانی است، زندگی شگفت‌انگیزی در ایالات متحده به عنوان یک همسر دلسوز، مادری مهربان و عضوی ارزشمند از جامعه‌اش ساخته است. وقتی مردی (جوئل کینامن) به شهر می‌آید که به نظر خیلی آشنا می‌آید، ماجا باور می‌کند که او همان سرباز نازی است که در طول جنگ او را وحشت‌زده کرده بود—و تصمیم می‌گیرد که تنها راه برای ادامه‌ی زندگی، رویارویی با اوست.»

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی بازی فیلم‌سازان با حس درست و غلط بینندگان در فیلم "رازهایی که پنهان می‌کنیم" صحبت کنند. آیا انتقام قابل توجیه است؟ مرز بین عدالت و انتقام کجاست؟»
• «این فیلم پرسش‌برانگیز است: فارغ از مجازات مناسب، آیا قربانیان از طریق بخشش یا انتقام بهبود می‌یابند؟ آیا کسی یا کاری وجود دارد که شایسته بخشش نباشد، صرف‌نظر از پشیمانی (یا عدم پشیمانی) مرتکب آن؟»
• «سیگار کشیدن در این فیلم چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا از نظر تاریخی دقیق است؟ آیا این موضوع بر تأثیر آن بر کودکان تأثیر می‌گذارد؟»

« والدین باید بدانند که فیلم "رازهایی که پنهان می‌کنیم" یک تریلر انتقام‌جویانه است که در ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد. بدون فاش کردن رازهای عنوان‌شده، این رازها شامل یک تجاوز است که قربانی (نوومی راپاس) بارها و بارها آن را مرور می‌کند و سعی در به یاد آوردن اتفاقات دارد، که به صورت فلش‌های تاریک برای بینندگان نشان داده می‌شود. داستان حول محور پرسش از میزان اعتمادی که به خاطراتمان داریم، به‌ویژه در مواجهه با تروما، می‌چرخد. تماشای این فیلم، تضاد درونی ایجاد می‌کند: ما می‌دانیم که باید به زنان اعتماد کنیم، اما فیلم شرایطی را به وجود می‌آورد که بینندگان مطمئن نخواهند بود که باید به قربانی اعتماد کنند. ما می‌خواهیم زنی که مورد خشونت قرار گرفته، قدرت خود را بازپس گیرد، اما آیا انتقام خشونت‌آمیز راه‌حل درست است؟ و همه ما آموخته‌ایم که باید ببخشیم، اما آیا این شامل نازی‌ها هم می‌شود؟ علاوه بر تعرض جنسی، خشونت شامل تیراندازی، حملات فیزیکی، آدم‌ربایی، قطع شدن یک انگشت و استفاده از چکش به عنوان سلاح است. انتظار می‌رود چند مورد از الفاظ تند ("احمق" و "کلمه‌ای با معنی زن بی‌عرضه") وجود داشته باشد، مصرف الکل به عنوان شکلی از شکنجه، و سیگار کشیدن مداوم (که برای آن دوران معمول بود). رابطه جنسی بین یک زوج متأهل به صورت مثبت نشان داده می‌شود؛ و باسن برهنه مرد نمایش داده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.»

نویسنده و کارگردان یووال آدلر روشی منحصر به فرد برای نگه داشتن مخاطبان در حالت تعلیق ایجاد می‌کند: ترس از همه نتایج. این اتفاقی نیست که ماجا مردی را که معتقد است مهاجم او بوده، زیر یک سرپناه تبلیغاتی می‌بیند که فیلم شمال از شمال غربی را تبلیغ می‌کند: رازهایی که ما حفظ می‌کنیم به مقایسه با آثار آلفرد هیچکاک می‌رسد. با این حال، در حالی که داستان‌های هیچکاک شما را در لبه صندلی‌تان نگه می‌داشت، هر اتفاقی که برای شخصیت‌ها می‌افتاد ارتباطی با شما به‌عنوان بیننده نداشت. در اینجا، آدلر دراماتی را می‌سازد که احتمالاً مخاطبان را به بحثی ناراحت‌کننده در ذهن خود وادار می‌کند، پرسش‌هایی که سرشار از تردیدهای درونی است. و در مورد اتفاقاتی که روی پرده می‌افتد، آن‌ها نیز به همان اندازه غیرقابل پیش‌بینی هستند.در این فیلم منظم، حتی یک تار موی نامرتب هم وجود ندارد. جزئیات طراحی لباس و صحنه فوق‌العاده هستند، از رژ لب قرمز ماجا و شلوار جین شیک اواخر دهه ۵۰ او تا دفتر پزشکی ساده لوییس. بازی‌های رپیس، کینامن و کریس مسینا قابل توجه است: چهره‌های آشنایی هستند، اما نه به حدی که حواسمان پرت شود. فیلمنامه محکم و سفت و بندی است، با اطلاعات دقیقاً در زمانی که نیاز داریم و نه یک لحظه قبل. بخشی از برتری فیلم، به دلیل کاوش در قلمروهای کمتر پوشش داده شده است، مانند از دست دادن حافظه در اثر تروما، احساس گناه بازماندگان و تأثیر جنگ جهانی دوم بر برخی از رومانیایی‌ها. به طور خارق‌العاده‌ای، فیلم پیشنهاد می‌کند که ما باید نگاهی دقیق‌تر به آنچه واقعاً برای بهبود یک فرد لازم است، داشته باشیم.