جنایتی در باتلاق

در سال 1966 در منطقه پلاکمینز، لوئیزیانا، یک جوان 19 ساله سیاه‌پوست به نام گری دانکن برای متفرق کردن دعوایی بین برادرزاده و پسرعمو و چند دانش‌آموز سفیدپوست در بیرون یک مدرسه تازه ادغام‌شده، توقف کرد. در این میان، دانکن دست یک پسر سفیدپوست را لمس کرد. او به اتهام حمله دستگیر شد و در نهایت سال‌ها را صرف مبارزه برای آزادی خود کرد. ریچارد سوبل، وکیل حقوق مدنی، به کمک او آمد و در نهایت با لیندر پرز، رئیس قدرتمند محلی که یک نژادپرست ریشه‌دار بود، درگیر شد. پرز از هیچ تلاشی برای تحمیل اراده خود و حفظ کنترلش بر منطقه دریغ نکرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش خشونت در فیلم «جنایتی در باتلاق» صحبت کنند. تماشای این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ چه چیزهایی نشان داده می‌شود و چه چیزهایی نمایش داده نمی‌شود؟ چه چیزی تهدید می‌شود؟ تماشا یا شنیدن خشونت در زندگی واقعی چگونه با تأثیر خشونت در فیلم‌های اکشن مقایسه می‌شود؟
• چگونه فیلم نژادپرستی را به تصویر می‌کشد؟ چگونه نژادپرستی سیستماتیک بر زندگی دانکن تأثیر گذاشت؟
• چه کسی ناجی سفیدپوست است؟ آیا در این داستان سوبول را چنین فردی می‌دانید؟
• آیا دانکن را به عنوان یک الگوی مناسب در نظر می‌گیرید؟ چرا بله یا خیر؟ او و سوبول چگونه پشتکار و استقامت خود را نشان می‌دهند؟
• در ابتدای فیلم، نقل قولی از لئو تولستوی آورده می‌شود: «از آنجایی که افراد فاسد با یکدیگر متحد می‌شوند تا نیرویی تشکیل دهند، پس افراد صادق نیز باید همین کار را بکنند.» این موضوع چگونه به ما امروز مربوط می‌شود؟ «افراد صادق» چه کاری می‌توانند انجام دهند؟

والدین باید بدانند که مستند «جنایتی در باتلاق» دربارهٔ مرد سیاه‌پوستی به نام گری دانکن است که در سال ۱۹۶۶، در ۱۹ سالگی، در حالی که سعی داشت یک دعوا را متوقف کند، دست مردی سفیدپوست را لمس کرد و به همین دلیل دستگیر شد، نه یک بار، بلکه چند بار. ریچارد سوبل، وکیل حقوق مدنی، برای آزادی دانکن مبارزه کرد و در نهایت با لیندر پرز، رئیس سیاسی قدرتمند و نژادپرست لوئیزیانا، درگیر شد. این فیلم می‌توانست ساختار بهتری داشته باشد، اما بدون شک قدرتمند و مرتبط است. انتظار برخی الفاظ تند را داشته باشید، به‌ویژه استفاده‌های متعدد از کلمه «N» (احتمالاً اشاره به کلمه نیگِر)، به‌علاوه کلمات «فاک» و «بولشیت». همچنین تصاویری آرشیوی از تخریب ناشی از طوفان، داستان‌هایی از دعواهایی که از روی نژادپرستی الهام گرفته شده‌اند، و نژادپرستی آشکار در تصاویر آرشیوی وجود دارد. در تصاویر قدیمی، سیگار کشیدن نیز نشان داده شده است. این واقعیت که این داستان دربارهٔ وکیلی سفیدپوست است که از مردی سیاه‌پوست دفاع می‌کند، آن را به یک داستان «منجی سفیدپوست» تبدیل می‌کند، اما وقتی رابطه این دو مرد در سال ۱۹۶۶ آغاز شد، سیستم به گونه‌ای بود که دانکن نمی‌توانست به تنهایی از خود دفاع کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این مستند با وجود کمی پرحرفی و حاشیه‌پردازی، بر قهرمانان و ضدقهرمانان متمایز تمرکز می‌کند و داستانی قدرتمند و مهم را روایت می‌کند که بازتاب‌های آن همچنان باقی است. در ابتدا، «جنایت در باتلاق» وعده می‌دهد که این داستان گری دانکن است، اما دانکن - که هنوز زنده است و در مصاحبه‌ها شرکت کرده - فقط در بخش کوچکی از فیلم نهایی ظاهر می‌شود. صحنه‌های اندک او به‌طور شگفت‌انگیزی موثر هستند، اما او می‌توانست بخش قوی‌تر و احساسی‌تری از فیلم باشد، به‌ویژه با توجه به دوستی عمیقی که با سوبل (جزئیاتی که به‌طور مرموزی تا پایان پنهان می‌ماند) برقرار کرده بود.علاوه بر انحراف به سمت بحث‌های جانبی در مورد طوفان بتسی، کلیپ‌هایی از مستند بزرگ ۱۹۴۸ لوئیزیانا استوری، و موسیقی منحرف‌کننده‌ای از مایلز دیویس، رندی نیومن و دیگران، این مستند به برخی مباحث جالب می‌پردازد، به‌ویژه توسط همکار وکیل حقوق مدنی آرمند درفنر، حتی اگر همیشه به موضوع اصلی مرتبط نباشد. با این حال، وقتی تمرکز روی دانکن، سوبل و پرز است، فیلم کششی انکارناپذیر دارد. سوبل (که در آوریل ۲۰۲۰ پس از اتمام مصاحبه‌هایش درگذشت) به‌عنوان یک قهرمان فروتن ظاهر می‌شود، درحالی‌که پرز (که در ۱۹۶۹ درگذشت) شرورترین شرور است. این فیلم به کارگردانی نانسی بوئرسکی، پیامی از تحمل را به‌درستی و به‌روشنی بیان می‌کند و هنوز هم به‌موقع است.