عشق و تلاش بی‌ثمر

شاه ناوار (الساندرو نیوولا) به همراه سه تن از نجیب‌زادگانش (کنث برانا، متیو لیلارد و آدرین لستر) سوگند یاد می‌کنند که برای سه سال از عشق و عاشقی دوری کنند. اما با آمدن شاهزاده‌ی فرانسوی (آلیسیا سیلورستون) و سه خدمتکارش (ناتاشا مک‌الهون، کارمن اجوجو و امیلی مورتایمر)، سوگند فراموش می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه این اقتباس چگونه با فیلم‌های دیگر مبتنی بر آثار کلاسیک شکسپیر مقایسه می‌شود، صحبت کنند. آیا فضای معاصرتر فیلم با زبان شکسپیر همخوانی دارد یا اینکه تضاد زیادی وجود دارد؟ چه چیزی باعث می‌شود اقتباسی خوب باشد؟

والدین باید بدانند که صحنه رقص جذاب با ماسک شامل مردی است که زبانش را بر روی سینه زن می‌کشد. برخی بازی‌های کلامی جنسی وجود دارد، هرچند احتمالاً تشخیص داده نخواهد شد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

براناگی در گذشته به خاطر انتخاب بازیگران نامناسب مورد انتقاد قرار گرفته است. برای مثال، انتخاب کیانو ریوز در فیلم «هر چه بیشتر، بهتر» قابل تامل است. اما در فیلم «عشق‌های کارگر از دست رفته»، به نظر می‌رسد که تقریبا همه بازیگران انتخاب مناسبی نبوده‌اند. بینش درخشان کارگردانی براناگی او را به سمت تبدیل این نمایشنامه بسیار کلامی و مبهم به یک موزیکال بزرگ سوق داد، پر از آثار کلاسیک آهنگسازانی مانند اروینگ برلین، کول پورتر و جرج و ایرا گرشوین. اما یک مشکل وجود دارد: تقریبا هیچ‌کدام از بازیگران آموزش‌های خوانندگی و رقص ندیده‌اند. بنابراین وقتی براناگی و گروهش به اجرای آهنگ‌های نمایشی می‌پردازند، مانند آماتورهای مشتاق به نظر می‌رسند، با اشتیاق اما ناکارآمد در صحنه حرکت می‌کنند. یک استثنا در این روند وجود دارد: ناتان لین، کهنه‌کار برادوی، با خواندن آهنگ «هیچ کسب و کاری مثل شو بیزنس نیست» فیلم را متوقف می‌کند. اگرچه این قطعه نمایشی هدف خاصی را دنبال نمی‌کند، اما لین با مهارت، مهارت‌هایی را به نمایش می‌گذارد که در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک به آن‌ها تسلط نیافته است.متاسفانه برای بازیگران تازه‌کار لیلارد و سیلوراستون، تعداد دیالوگ‌های هر بازیگر به حدی کم است که شعرها به اندازه آهنگ‌ها رنج نمی‌برند. اما ویرایش رادیکال نمایشنامه - برای ایجاد فضای کافی برای همه آن حرکات صاف - هدف تعدادی از شخصیت‌ها را نامفهوم می‌کند. معلم متظاهر هولوفرنیا (زنانه شده از هولوفرنس شکسپیر)، در نمایشنامه به طرز خنده‌داری مورد طنز قرار می‌گیرد، اما در این نسخه کوتاه شده اصلاً معنایی ندارد. در مجموع، این یک آزمایش نجیب بود که به درستی کار نکرد. بهتر است بچه‌ها هملت یا رومئو و ژولیت را تماشا کنند.