آنها مرا زمانی که مرده‌ام دوست خواهند داشت.

آنها مرا زمانی که مرده باشم دوست خواهند داشت مستندی است در مورد ساخت و عدم ساخت فیلم ناتمام ارسن ولز، دیگر سوی باد. این مستند از طریق مصاحبه با کسانی که در آن زمان حضور داشتند و کسانی که ولز را بهتر می‌شناختند و همچنین تصاویری از فیلم اصلی به همراه صحنه‌هایی از پروژه‌های تمام شده و ناتمام ولز، کارگردان فیلم‌های نمادین را نشان می‌دهد که بعد از سال‌ها طرد شدن از هالیوود سعی در بازگشت به عرصه داشت. در عوض، ولز، گروهش و بازیگرانش با مجموعه‌ای بی‌پایان از چالش‌های دشوار مواجه شدند: کمبود مزمن پول، ترک بازیگران برای انجام پروژه‌های دیگر یا اخراج شدن و در نهایت از دست دادن حقوق فیلم به دلیل رویدادهایی خارج از کنترل ولز، مانند انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹. این مستند همچنین نگاهی کلی به حرفه متغیر ولز و رابطه پرتنش او با کارگردان جوان‌تر و شاگرد ولز، پیتر بوگدانوویچ، دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مستندهایی که درباره ساخت فیلم‌ها هستند، صحبت کنند. چگونه مستند «آن‌ها مرا زمانی که مرده‌ام دوست خواهند داشت» با دیگر فیلم‌ها و برنامه‌هایی که بر داستان «پشت صحنه» ساخت یک فیلم تمرکز دارند، مقایسه می‌شود؟
• سبک آشفته مستند چگونه قصد داشت آشفتگی‌ای را که در ساخت فیلم وجود داشت و همچنین آشفتگی روی پرده را منعکس کند؟ آیا این روش موثر بود یا مانع از درک اتفاقاتی که رخ داد، شد؟
• چگونه این مستند ساخت فیلم «سوی دیگر باد» را با زمینهٔ زندگی گستردهٔ اورسن ولز هماهنگ می‌کند؟

والدین باید بدانند که آن‌ها مرا زمانی که مرده باشم دوست خواهند داشت، مستندی در سال ۲۰۱۸ است که به چالش‌های شخصی، خلاقانه و مالی اورسن ولز در ساخت فیلم ناتمام آخرش، آن سوی باد می‌پردازد. برهنگی مختصری شامل سینه و باسن زنانه است. صحنه‌ای شهوانی طولانی نشان داده و مورد بحث قرار می‌گیرد: زنی در یک ماشین در حال حرکت لباس‌هایش را درمی‌آورد و روی مردی در صندلی مسافر می‌نشیند. شات کوتاهی از زنی که دستش را داخل شلوارک‌هایش می‌کند و تصاویری از فیلم‌های پورنوگرافی که یکی از فیلمبرداران برای گذران زندگی در زمان‌هایی که با ولز کار نمی‌کرد روی آن‌ها کار می‌کرد، وجود دارد: شات‌هایی از دو زن که در حال بوسیدن یکدیگر در حمام هستند و شات زنی با شلوارک کوتاه در زمین تنیس که خم شده است. فحاشی شامل «فاک» است و مقداری سیگار ماری‌جوانا کشیدن وجود دارد، از جمله تصاویری از دنیس هاپر که مست است و به صورت نیمه‌هوشیار صحبت می‌کند. ولز تقریبا همیشه در حال کشیدن سیگار برگ نشان داده می‌شود. مقداری نوشیدن الکل هم دیده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

اورسن ولز می‌گوید: «همه‌چیز در تدوین است.» با مستند «آن‌ها مرا زمانی که مرده‌ام دوست خواهند داشت» به‌وضوح می‌بینیم که فیلم‌سازان این موضوع را به‌خوبی درک کرده‌اند. در تدوین و سبک کلی این مستند نوعی آشفتگی وجود دارد که به نظر می‌رسد هدف آن بازتاب آشفتگی فیلم ناتمام و نهایی ولز، «سوی دیگر باد» است، هم در جلوی دوربین و هم پشت آن. درک این رویکرد آشفته، مانند سلیقه در هر چیز دیگری، کاملاً ذهنی است. کسانی که به دنبال داستانی ساده‌تر از اتفاقاتی که افتاده‌اند هستند، آن را آشفته و گیج‌کننده خواهند یافت؛ اما کسانی که درک درستی از موضوع دارند، بعد از عادت کردن به تغییر سبک‌ها و تدوین مداوم، متوجه خواهند شد که این مستند بسیار آموزنده‌تر از یک ارائه ساده و مستقیم است.هنگام پردازش کل اطلاعات ارائه‌شده، واضح است که این مستند نمی‌توانست به شیوه‌ای دیگر فیلم‌برداری شود. آن‌ها مرا زمانی که مرده‌ام دوست خواهند داشت، موفق می‌شود داستان فیلم‌برداری بدون فیلمنامه متعارف و سال‌ها شروع‌های غلط و مشکلات مالی را بگوید، فیلمی که هرگز ساخته نشد، هرچند ولز می‌خواست آن را شاهکار وداع خود قرار دهد. این مستند، فیلم «سوی دیگر باد» را در متن زندگی و آثار ولز قبل و بعد از آن قرار می‌دهد، از «شهروند کین» تا نبردهایش با هالیوود و تبعید از آن و حضور تلویزیونی‌اش به‌عنوان یک پدیدهٔ فرهنگی عامه‌پسند به‌جای یکی از بزرگ‌ترین کارگردانان آمریکا. همچنین رابطهٔ متغیر او با پیتر بوگدانوویچ، دوست و شاگرد ولز، را نشان می‌دهد، کسی که درحالی‌که ولز در حال مبارزه بود، به‌عنوان کارگردان فیلم به‌سرعت صعود کرد، و تلاش‌های عظیم فیلمبردارانی مانند گری گراور را به تصویر می‌کشد که در طول سال‌ها سعی کردند تا رؤیای ولز را به واقعیت تبدیل کنند. اکنون، دهه‌ها بعد، نتفلیکس نسخه‌ای پس از مرگ از «سوی دیگر باد» را منتشر کرده است، و این مستند، همراه جذابی برای فیلم است و نشان‌دهندهٔ انتظارات از آن است.