جنگ ستارگان: دشمن

استار ترک: نمسیس ماجراهای نسل بعدی خدمه و کاپیتان آنها، ژان-لوک پیکارد (پاتریک استوارت) را ادامه می‌دهد. کلونی از پیکارد جوان، شینزن، به نحوی سنا رومولان را فتح کرده و می‌خواهد صلح برقرار کند. پیکارد و خدمه‌اش به این کلون مخفی اعتماد ندارند و نسبت به منشأ او و آنچه که نشان می‌دهد مشکوک هستند. البته، خیانت در جریان است و خدمه باید رومولان‌ها را قبل از اینکه نابود کنند یا فتح کنند، متوقف کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های مثبت فراوان در فیلم صحبت کنند. استارترک همیشه درباره برقراری صلح بوده است و حس می‌شود خدمه سعی می‌کنند تا حد امکان از کمترین میزان خشونت برای انجام این ماموریت استفاده کنند. والدین ممکن است بخواهند در مورد علت این موضوع بحث کنند و اکراه مداوم پیکارد از مبارزه را نشان دهند. آیا مبارزه همیشه روشی موثر برای حل مشکلات است؟
• درباره مفهوم بخشش در این فیلم بحث کنید. چرا این شبیه‌سازی که یادآور گذشته خودش است، پیکارد را ناراحت می‌کند؟
• چگونه شخصیت‌های دیگر با مرگ شخصیت اصلی در این فیلم کنار می‌آیند؟ چرا پیکارد و خدمه‌اش برای همکار درگذشته‌شان به‌سلامتی می‌گویند و غم خود را پنهان می‌کنند؟ ما چگونه با غم و مرگ در زندگی خود کنار می‌آییم؟

والدین باید بدانند که فیلم Star Trek: Nemesis، با بازی بازیگران Star Trek: The Next Generation، حاوی خشونت‌های خیالی علمی-تخیلی زیادی است، از جمله مبارزه با فِیسر، مبارزه تن به تن، انفجار و حتی یک صحنه مرگبار. فقط چند زخم خونی قابل مشاهده است، اما صحنه مرگ گروهی و مرگ یکی از شخصیت‌های اصلی ممکن است برای بینندگان جوان خیلی شدید باشد. این فیلم همچنین شامل برخی صحنه‌های جنسی است، از جمله صحنه‌ای کوتاه عاشقانه (بدون برهنگی) و برخی اشاره‌ها به نقض جنسی از طریق تلپاتی. نوشیدن الکل در جمع قابل مشاهده است و در یک صحنه، یکی از بازیگران مست می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این قسمت از مجموعه فیلم‌های استارترک فیلم بدی نیست، اما احتمالا فقط طرفداران سرسخت و وفادار آن را به‌طور کامل رضایت خواهند داد. برای کسانی که از طرفداران این مجموعه نیستند، گفتار شخصیت‌ها اغلب نیاز به رمزگشایی دارد و تماشاگر وقت بیشتری را صرف درک گفتار شخصیت‌ها می‌کند تا دلیل آن. بعد از مدتی، اگر داستان به نحوی واضح نباشد، تماشاگر علاقه خود را از دست می‌دهد.فیلم‌های استارترک لحظات فراز و نشیب خود را داشته‌اند و از عالی (استارترک ۲: خشم کان) تا بسیار احمقانه (استارترک ۵: آخرین مرز) متغیرند، اما استارترک: نمسیس در حد متوسط این مجموعه است. همچنین نگرانی مداومی وجود دارد که ایده‌های جدیدی باقی نمانده است و این قسمت در لبه‌های آن قلمرو تکراری قرار دارد. چند سکانس اکشن خوب و بازی‌های محکمی از استوارت، برت اسپینر در نقش اندروید دیتا و تام هاردی در نقش شینزن وجود دارد. بازی هاردی در بسیاری از صحنه‌های فیلم که در غیر این صورت ضعیف هستند، فیلم را به دوش می‌کشد و او و استوارت به دیالوگ‌ها کمک زیادی می‌کنند. اما فیلم در صحبت‌های "ترکی" بیش از حد گیج‌کننده و در برخی مواقع بیش از حد دراماتیک است. نتیجه‌گیری آن نه تنها قابل پیش‌بینی است، بلکه خنده‌دار است.