به سمت سگ

مارتین در حالت سگ رو به پایین، نان (با بازی آلیسون تولمن) را دوست دارد و نان هم مارتین را دوست دارد. تنها مشکل چیست؟ تمرکز جدید نان بر کار، رابطه‌شان را تحت‌الشعاع قرار داده است. ضمنا مارتین یک سگ است. او با اکراه محبت نان را در زمانی که با جیسون (با بازی لوکاس نف) قرار می‌گذاشت، به اشتراک می‌گذاشت، اما بعد از اینکه آن‌ها از هم جدا شدند، نان دیگر پیاده‌روی واقعی نمی‌کرد و ترجیح می‌داد به جای بازی با توپ، در تختخواب گریه کند و حالا سه روز است که یک مگس در ظرف آب مارتین افتاده است. وقتی رئیس بداخلاق نان، کوین (با بازی باری روتبارت) به‌طور غیرمعمولی از یکی از ایده‌های بازاریابی نان برای خط مدشان، با اشتیاق استقبال می‌کند، ناگهان نان چیزی برای زندگی کردن دارد، اما زمان کمتری برای مارتین. آیا یک نسل هزاره در حال مبارزه و طرفدار شماره یکش می‌توانند با هم زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه چرا حیوانات صحبت‌کننده در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی مانند «داونورد داگ» رایج هستند، صحبت کنند. آیا ما دوست داریم حیوانات در زندگی واقعی صحبت کنند؟ یا نه؟ آیا خوردن حیوانی که صحبت می‌کند سخت‌تر خواهد بود؟ و زندگی کردن با چنین حیوانی چطور؟ چرا وقتی حیوانات در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی کارهایی انجام می‌دهند که در زندگی واقعی نمی‌توانند انجام دهند، آن را جالب یا سرگرم‌کننده می‌یابیم؟
• درباره سبک کمدی این نمایش چه فکر می‌کنید؟ آیا اصالت آن جذاب است یا فقط عجیب؟ چرا این‌قدر برنامه‌های تلویزیونی از نظر لحن و فرمت شبیه هم هستند؟
• این سریال چگونه حس غم و تنهایی مارتین را بدون بیان مستقیم آن منتقل می‌کند؟ آیا تا به حال از توصیه «نشان دادن، نه گفتن» شنیده‌اید؟ این مجموعه چگونه به جای گفتن، نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که داونوارد داگ یک سریال کمدی درباره یک سگ سخنگو و صاحب او، نان است. این سریال شیرین و بی‌آزار است، هرچند گاهی اوقات ممکن است به موضوعات یا تصاویری اشاره شود که برای والدین کودکان خردسال مناسب نباشد. در این سریال، مردی درباره خودارضایی صحبت می‌کند؛ شخصیت‌ها در پشت در بسته با هم رابطه جنسی دارند و صدای نفس‌های سنگین آنها شنیده می‌شود. گاهی اوقات از کلمات زشت و توهین‌آمیز استفاده می‌شود: جهنم، لعنتی، احمق و مارتین به حیوانی که او را می‌ترساند، فحش می‌دهد. یک شخصیت ناراحت به همکارش می‌گوید که مشروبش تمام شده است و آنها به اتاق رئیس خود می‌روند تا مشروب او را بدزدند و بطری را با آب پر کنند. در غیر این صورت، این سریال راحت و دوست‌داشتنی است، به خصوص برای عاشقان حیوانات.

این کمدی ملایم به‌خاطر شیرینی خالصش به‌طرز غیرقابل باوری کار می‌کند، که به یک پیش‌فرض بامزه‌ای وصل شده که تازه و اصلی بود درست در زمانی که سگ پشمالو و آقای اد داغ بودند. سگی که فکر می‌کند انسان است و وقتی صاحبش نیست با دوربین صحبت می‌کند؟ آزاردهنده. اما سگ رو به پایین با بازسازی رابطه صاحب‌پت به‌عنوان نوعی رمانس امتیاز می‌گیرد، با مارتین که به‌طور شاعرانه‌ای در مورد ویژگی‌های شگفت‌انگیز نان و اینکه چقدر، خیلی زیاد او را دوست دارد، صحبت می‌کند. نان، البته، سرش شلوغ است با کار، سرش شلوغ است با بهبودی بعد از جدایی‌اش، و سرش شلوغ است با چیزهای دیگر -- او هیچ ایده‌ای ندارد که وقتی او مارتین را به حیاط پشتی می‌فرستد تا خودش را راحت کند به‌جای اینکه او را برای قدم زدن ببرد، مارتین به‌اندازه‌ای دلشکسته است که انگار نان او را برای قرار ملاقات سر کار گذاشته است.هر کسی که سگ داشته، از عشق وفادارانه و خستگی‌ناپذیر آن‌ها شگفت‌زده شده و آرزو کرده که شایسته این عشق باشد. شنیدن صدای مارتین که افکار مهربانی را که ما تصور می‌کنیم سگ‌ها باید داشته باشند، بیان می‌کند، خیلی زود از حالت نامناسب خارج شده و شروع به دوست‌داشتنی شدن می‌کند. خانواده‌هایی که سگ‌دوست هستند، ممکن است خودشان را در حال اشک ریختن ببینند و شاید بخواهند با حیوان خانگی خود که در دسترس است، تماشا کنند تا بتوانند آن‌ها را غرق در عشق کنند. سگ شما دلیل این محبت اضافه را نمی‌داند، اما همانطور که سگ‌ها همیشه این کار را می‌کنند، با خوشحالی آن را می‌پذیرد.