برگشت

جوان بزرگسال نویسنده وندلین ون درانن در فیلم کمدی-درام روب راینر به نام فلپد به زندگی می‌آید. از روز سرنوشت‌ساز در کلاس دوم که با هم ملاقات کردند، جولی بیکر (مادلین کارول) عاشق همسایه خود، برایس لازکی (کالن مک‌آلیف) بوده است. اما برایس همیشه، اگر مودبانه بگوییم، کمی بی‌تفاوت بوده است. این تا زمانی است که یک سری اتفاقات در دبیرستان - قطع شدن درخت مورد علاقه‌اش، دور ریخته شدن تخم‌مرغ‌های مرغ‌هایش - جولی را به این فکر فرو می‌برد که آیا برایس واقعاً همانقدر شگفت‌انگیز است که همیشه فکر می‌کرده است. در همین حال، برایس، که همیشه مطمئن بوده جولی یک آفت است، درک عظیمی از ادراکات خود از او دارد. حالا چه؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم صحبت کنند. چه چیزی در مورد دوستی و عشق در آن گفته می‌شود؟ آیا رابطه بریس و جولی باورپذیر به نظر می‌رسد؟
• بريس چرا در برابر جاذبه هاي جولي اينقدر مقاومت مي كنه؟ به نظر مياد كه جولي آدم خوبي باشه، پس چرا اينقدر سرد برخورد مي كنه؟ بعداً چه اتفاقي مي افته؟ اين تغيير باورپذيره؟
• این دو خانواده در دو سوی خیابان زندگی می‌کنند، اما ظاهرا از نظر مالی در موقعیت‌های متفاوتی قرار دارند. این تفاوت در فیلم چگونه بررسی می‌شود؟ آیا این موضوع نحوه برخورد هر خانواده با خانواده دیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
• فیلم در مقایسه با کتاب چگونه است؟

والدین باید بدانند که داستان بلوغ کارگردان راب راینر، که از کتاب فلپد وندلین ون درانن الهام گرفته شده است، روند دوستی و علاقه دوران کودکی را در طول سال‌های دبستان و راهنمایی شخصیت‌های اصلی دنبال می‌کند. راینر به شیوه‌ای شیرین و تقریباً قدیمی، احساسات و وفاداری‌های متغیر دوستی و اولین عشق را به تصویر می‌کشد، در حالی که به سؤالات بزرگ‌تری در مورد شخصیت، آگاهی محیطی و طبقه اجتماعی نیز می‌پردازد. به جز تعداد کمی کلمات نامناسب، محتوای فیلم کاملاً مناسب است، اگرچه تم‌های اشتیاق، دوستی‌های در حال تغییر و اهمیت شخصیت باعث می‌شود که برای نوجوانان بزرگ‌تر مناسب‌تر باشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلمی مثل Flipped، که بی‌پروا نوستالژیک است، به‌نوعی دلنشین و دوست‌داشتنی است. این فیلم بلوغی است بدون لبه‌های تیز و گوشه‌های تاریک، کاری دشوار وقتی صحبت از نوجوانان و جوانان است. چه دوست‌داشتنی است تماشای پیشرفت عشق جوانی بدون پیچیدگی‌های سکسینگ و فیس‌بوک. از طرف دیگر، این فیلم در گذشته اتفاق می‌افتد، زمانی ساده‌تر، یا حداقل به نظر می‌رسد که راینر با مهربانی به آن می‌نگرد. شاید زندگی در این دنیای فوق‌پیچیده، بیش از حد بدبینانه شده است.این حساسیت جذابیت فیلم را بالا می‌برد، همانطور که بازیگران اصلی، که فوق‌العاده هستند، و گرمای معمول و همدلی راینر این کار را می‌کنند. اما آنتونی ادواردز، در نقش پدر برایس، به نظر می‌رسد غم‌انگیزانه مدرن است، علی‌رغم لباس مناسب دوره‌ای او، و در نهایت فیلم فلیپد از نیروی محرکه (یا رانش) کمتری برخوردار است. راوی صدای فیلم، کیفیتی شبیه به برنامه‌های بعد از مدرسه به آن می‌دهد که می‌توانست بدون آن باشد، و پیچیدگی‌های جالب در داستان، مثل اولین ملاقات جولی با عموی معلولش، به‌عنوان نقاط گفتگو در مورد آنچه به نظر می‌رسد یادداشتی در مورد «لحظات تاثیرگذار و شخصیت‌ساز» است، مورد توجه قرار می‌گیرند. این یک داستان قدیمی است که در یک قوس سنتی و زمانی بیان می‌شود، اما کمی ابتکار می‌توانست غیرمنتظره بودن و شگفتی نوجوانی را بهتر به تصویر بکشد.