اسب آبی

«اسب آبی: افسانه اعماق» زمانی آغاز می‌شود که انگوس، پسر تنها و دوستدار طبیعت یک سرباز اسکاتلندی مفقودالاثر در جنگ جهانی دوم، تخم مرغی را در کنار آب پیدا می‌کند و از آن، موجودی کوچک، بازیگوش و شبیه به اژدها بیرون می‌آید. وقتی عمارت خانواده توسط سربازان بریتانیایی برای ایجاد دفاع در برابر احتمالی زیردریایی‌های آلمانی در دریاچه تصرف می‌شود، انگوس با کمک خواهر بزرگترش کریستی و یک کارگر اسکاتلندی به نام لوئیس، این موجود کوچک را پنهان می‌کند. لوئیس این موجود را به عنوان "اسب آبی" در افسانه‌های محلی شناسایی می‌کند - موجودی فانتزی، سریع‌الرشد و دو جنسیتی که در دریاچه و دریا زندگی می‌کند و در هر زمان فقط یک نمونه از آن وجود دارد. این موجود که اکنون کروزوئه نام دارد، در عرض چند هفته به سرعت رشد می‌کند و قهرمانان داستان تلاش می‌کنند تا حیوان خانگی جدید خود را پنهان نگه دارند. اما دیدن این هیولا در منطقه جنجال به پا می‌کند، و انگوس و کریستی باید سریع فکر کنند، زیرا کروزوئه هدف سربازان مسلح بریتانیایی قرار می‌گیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هیولای لاک نس صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید ممکن است واقعی باشد؟ چرا یا چرا نه؟ چگونه ممکن است داستانی مثل این آغاز شده باشد؟ آیا می‌توانید فیلم‌های دیگری را به یاد بیاورید که در آن یک کودک با حیوان خانگی غیرمعمول یا دوستی ماورایی پیوندی مخفیانه برقرار می‌کند؟ این فیلم تا چه حد به آن‌ها شباهت دارد و چه تفاوت‌هایی با آن‌ها دارد؟ خانواده‌هایی که کتابی را که فیلم بر اساس آن ساخته شده است، خوانده‌اند، می‌توانند کتاب و فیلم را مقایسه کنند—کدام را بیشتر می‌پسندید و چرا؟

«والدین باید بدانند که این اقتباس از کتاب محبوب اثر دیک کینگ-اسمیت، نویسنده بِیب، دارای داستانی متفاوت از داستان اصلی است و خشونت را در فضای جنگ جهانی دوم تشدید می‌کند. هیولا زمانی که به بلوغ می‌رسد، واقعاً خطرناک می‌شود (به شیوه‌ای شبیه به کینگ کونگ کلاسیک) و با فک‌های تیز به مردم حمله می‌کند، که باعث می‌شود سربازان بریتانیایی به سمت آن آتش گشوده و شلیک کنند. با این حال، به‌طور کلی، این فیلم برای کودکان مناسب است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.»

دانش‌آموزان دبستانی بهترین مخاطبان این فیلم فانتزی کودکانه با بودجه‌ی بالا هستند. برای بینندگان بزرگسال که با کلیشه‌های فراوان آن آشنا هستند، ممکن است یک سفر به دریاچه‌ی نِسی کافی باشد. درست مثل سربازانی که در فیلم در حال رژه هستند، می‌توان عناصر آشنای فیلم را برشمرد: یک، دو! قهرمان تنها و یتیم؟ بله! هیولای شگفت‌انگیز و ناشناخته‌ای که باید مخفی بماند؟ بله! مادر مجرد گیج و سردرگم با خواستگار بدجنس؟ بله! پایانی که از فیلم «آزاد کردن ویلی» دزدیده شده؟ بله! این فیلم بد نیست، فقط کاملاً قابل پیش‌بینی است.وقتی انگوس، که ترس شدیدی از آب دارد، سوار بر پشت هیولای دوستش در دریاچه می‌شود، فیلم واقعاً هیجان‌انگیز می‌شود، اما هنوز هم تماشاگر را تشنه‌ی چیزی تازه و نو می‌گذارد. حتی کراسو، با وجود زیبایی و جلوه‌های کامپیوتری، تا حدودی شبیه هیولای فیلم اِراگون به نظر می‌رسد.