اتاق را در اختیار بگیرید

فیلم OWN THE ROOM داستان پنج کارآفرین جوان را دنبال می‌کند که عناوین ملی را در کشورهای خود کسب کرده و به مسابقات جهانی کارآفرینی دانشجویی (GSEA) در ماکائو، چین در سال 2019 راه می‌یابند. این فیلم به ما نشان می‌دهد که هر یک از آنها از کجا آمده‌اند و ما در مورد پیشینه و تجربیات زندگی آنها که بر شکل‌گیری شخصیت و کسب‌وکارهایشان تأثیر گذاشته، می‌آموزیم. دانیلا بلانکو دانشجوی دکترا در نیویورک است که مجبور شد در پی ناآرامی‌های اجتماعی، وطن خود ونزوئلا را ترک کند، جایی که مادر عزیزش هنوز زندگی می‌کند، و اکنون فناوری‌ای را توسعه داده است که با استفاده از انرژی خورشیدی مواد مصنوعی تولید می‌کند. هنری اونیانگو یک کسب‌وکار آنلاین در کشورش کنیا راه‌اندازی کرد تا به نیاز دانشجویان کالج به مسکن ارزان‌قیمت در نایروبی پاسخ دهد. سانتوش پاندی از یک منطقه روستایی خارج از کاتماندو می‌آید و کسب‌وکاری ایجاد کرده است که هدایا و تجربیات تخصصی را ارائه می‌دهد که میلیون‌ها نفر از نپالی‌های خارج از کشور می‌توانند به عزیزان خود در وطن بفرستند. در پورتوریکو، آلوندرا تولدو پس از طوفان ویرانگر ماریا در سال 2017، اپلیکیشنی را توسعه داد تا به افراد ناشنوا، مانند پسرعمو جوانش، کمک کند تا با پزشکان خود ارتباط بهتری برقرار کنند. جیسون هادزیکوستاس دانشجوی کالج از تسالونیکی، یونان است که اپلیکیشنی را ایجاد کرده است که می‌تواند گریه نوزاد را تفسیر کند. این پنج جوان که هدفشان تأثیر مثبت بر جهان است، ایده‌های خود را در ماکائو ارائه می‌دهند و امیدوارند جایزه 100,000 دلاری سرمایه‌گذاری را برای کسب‌وکارهایشان به دست آورند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شباهت‌ها و تفاوت‌های داستان زندگی پنج کارآفرین موفق در فیلم «اتاق را تصاحب کن» صحبت کنند. زندگی آنها چگونه با زندگی شما مقایسه می‌شود؟ کدام داستان الهام‌بخش‌ترین بود و چرا؟
• چرا فکر می‌کنید هنری در ماکائو بازداشت شد؟ آیا این موضوع روی ارائه‌اش تاثیر گذاشت؟ آیا این کار درست بود؟
• نقش یک مستندساز چیست؟ آیا او صرفا ناظر است یا بازیگر و مشارکت‌کننده در داستانی که فیلمبرداری می‌کند؟
• چگونه پنج موضوع این فیلم شجاعت و پشتکار را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی قابل تحسین در کسب و کار مهم هستند؟ چگونه این خصوصیات به هر کدام از آنها کمک کرده است؟

والدین باید بدانند که مستند «اتاق خود را داشته باش» پیام‌های بسیار مثبتی در مورد پتانسیل جوانان برای تغییر جهان دارد. پنج موضوع فیلم از مکان‌های بسیار متفاوتی می‌آیند اما با بحران‌های بین‌المللی مشابهی روبرو هستند، از جمله تغییرات آب و هوایی، فقر و ناآرامی‌های اجتماعی. برخی از این واقعیت‌ها که در تصاویر تلویزیونی دیده می‌شوند و توسط مصاحبه‌شوندگان مورد بحث قرار می‌گیرند، ممکن است بینندگان بسیار جوان را ناراحت کند. پنج کارآفرین جوانی که در این مستند معرفی شده‌اند، با چالش‌های فردی نیز روبرو بوده‌اند، از جمله بیماری یا ناتوانی جسمی اعضای خانواده، جدایی خانواده، کمبود منابع و نژادپرستی. اما به جای تمرکز بر منفی‌ها یا تسلیم شدن به ناامیدی، هر پنج نفر کسب و کارهایی را راه‌اندازی کرده‌اند که به طور قطع هدفشان تاثیر مثبت بر دیگران است. هر کدام در رقابت‌های ارائه کسب و کار در کشورهای خود برنده شده‌اند و اکنون برای رقابت در رویداد جهانی سفر می‌کنند. آنها شجاعت و پشتکار خود را در تحقق بخشیدن به رویاهایشان نشان می‌دهند، و رقابت بین‌المللی به وضوح نشان می‌دهد که آنها اعضای نسلی تاب‌آور، با روحیه کارآفرینی، چندزبانه و با نگرش جهانی هستند. پیام فیلم این است که پیشینه، نژاد، ملیت و جنسیت نباید پتانسیل یک فرد را محدود کند. هر کدام از ما می‌توانیم تفاوتی در سطح محلی و حتی جهانی ایجاد کنیم، و فیلم پیشنهاد می‌کند که شاید باید همه ما در مورد اقدامات فردی فکر کنیم که می‌تواند به جامعه در کل کمک کند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

یک مستند مانند این، دوز مورد نیاز امید را در مورد پتانسیل نسل بعدی برای تغییر جهان پرتلاطم، یک نفر در هر زمان، فراهم می‌کند. واقعیت‌های جهانی مانند ناآرامی‌های اجتماعی در ونزوئلا، مهاجرت گسترده از نپال، فقر در نایروبی و طوفان‌ها در پورتوریکو به طور منفی بر میلیون‌ها نفر تاثیر گذاشته‌اند، اما همچنین الهام‌بخش جوانان برای تلاش در پاسخ به این بحران‌ها بوده‌اند، همانطور که Own the Room نشان می‌دهد. تمرکز فیلم، که در سال 2019 فیلمبرداری شده، بر مردم بیشتر از جوایز کارآفرینی دانشجویی جهانی است؛ در واقع، ما فقط بخش‌هایی از ارائه‌های واقعی رقابت را می‌بینیم. کارگردانان 40 دقیقه اول زمان فیلم را به معرفی پنج موضوع، مصاحبه با دوستان، شرکای تجاری و اعضای خانواده و فیلمبرداری از خانه‌ها و جوامع محلی اختصاص می‌دهند. شاید منابعی مانند نشنال جئوگرافیک دوربین‌ها را به این مکان‌های دورافتاده می‌فرستد تا روزها از مردم فیلمبرداری کند. اما ارزش هر پنی را دارد. فیلمسازان می‌دانستند که در داستان‌های شخصی نسبت به رویداد واقعی، احساسات و علاقه انسانی بیشتری وجود دارد. (به عنوان نکته‌ای در حاشیه، ممکن است برای بینندگان انگلیسی زبان فروتنی باشد که بار دیگر به یاد بیاورند چه تلاشی مردم در سراسر جهان برای یادگیری صحبت کردن به زبان انگلیسی با دقت و ظرافت انجام می‌دهند.)نپال با هزینه‌های اجتماعی جابجایی خانواده‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، که یک سردبیر روزنامه محلی آن را «غم ملی» می‌نامد، و این امر باعث می‌شود که طبیعت شاد و خندان سانتوش، حتی جذاب‌تر به نظر برسد. در یک لحظه‌ی سرنوشت‌ساز، او با کارکنان هتل نپالی در ماکائو ارتباط برقرار می‌کند. بسیاری از جوانان پورتوریکویی پس از طوفان ماریا جزیره را ترک کردند، اما برخی ماندند تا در بازسازی کمک کنند. دانیلا مجبور شد برای ادامه تحصیل به آمریکا مهاجرت کند و در مورد تجربه مهاجرت و مقابله با کلیشه‌های جنسیتی در صنعت خود صحبت می‌کند. لحظه‌ای احساسی است وقتی او در ماکائو با مادرش ملاقات می‌کند. به لطف قدرت مساوات‌طلبانه اینترنت، مربی هنری می‌گوید آفریقایی‌ها می‌توانند مشکلات گسترده فقر را حل کنند. مقابله با کلیشه‌ها و نژادپرستی موضوع دیگری است که شاهد آن هستیم، وقتی هنری به ناحق در فرودگاه ماکائو بازداشت می‌شود. یک کارآفرین دره سیلیکون شاید بتواند با شلوارک و صندل سفر کند، اما ظاهراً یک جوان از کنیا نمی‌تواند. بدون اینکه بخواهم زیاد لو بدهم، غیرمنتظره است که چه کسی به مرحله نهایی رقابت راه پیدا نمی‌کند. جالب است که بدانیم فیلمسازان چگونه این پنج نفر را از میان ۵۱ فینالیست رقابت از سراسر جهان انتخاب کردند. احتمالاً همه آنها داستان‌های الهام‌بخش و جالبی داشتند.