نمایش جف دانهم

در برنامه جف دانهم، کمدین و عروسک‌گردان جف دانهم، نمایش خود را به صفحه تلویزیون می‌آورد و در کنار او، عروسک‌های متنوعی حضور دارند که هسته اصلی طنز او را تشکیل می‌دهند. هر شخصیت، ویژگی‌ها و رفتارهای خاص خود را دارد. این گروه شامل والتر، پیرمرد بداخلاق، بابا جی، روستایی ساده‌لوح و اسکلت مرده‌ای به نام احمد، تروریست مرده است. هر قسمت از این برنامه، ترکیبی است از اجراهای ضبط‌شده در مقابل تماشاگران زنده و اسکیس‌های از قبل ضبط‌شده که کمدین و دوستانش را در موقعیت‌های غیرمعمول و متفاوتی نشان می‌دهد. برای مثال، جف و والتر به نزد یک روانشناس می‌روند، بابا جی به یک میدان تیراندازی می‌رود و غیره.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد طنزهای جسورانه صحبت کنند. آیا برخی از شوخی‌های دانهم می‌تواند توهین‌آمیز تلقی شود؟ به چه کسی؟ کدام بخش از برنامه بیشترین خنده را برای شما به همراه داشت؟
• آیا شوخی‌هایی که بر اساس کلیشه‌ها هستند، همیشه مناسب هستند؟ چرا فکر می‌کنید که گروه‌های مختلف مردم چیزهای متفاوتی را خنده‌دار می‌دانند؟

والدین باید بدانند که این مجموعه کمدی، استعدادهای جف دانهم، عروسک گردان، و عروسک‌های شخصیت‌های همراهش را به نمایش می‌گذارد، از جمله یک پیرمرد بداخلاق، یک اسکلت تروریست لاغر و یک سرخپوست الکلی. شوخی‌ها از کمدی موقعیت ملایم تا طنزهای نژادپرستانه و جنسیت‌زده ملایم متغیر است. همچنین فحش‌های متوسط و برخی کنایه‌های جنسی وجود دارد، که همه این‌ها به این معنی است که نمایش دانهم برای بینندگان بزرگسال مناسب‌تر از کودکان است.

در مورد عروسک‌گردان‌ها باید بگویم: جوک‌هایی که اگر یک کمدین سنتی تعریف کند خنده‌دار نخواهد بود، وقتی از دهان عروسک بیرون می‌آیند هم خنده‌دارتر نمی‌شوند. دانهم نقش فرد جدی را بازی می‌کند در حالی که شخصیت‌های او اغلب جملات نژادپرستانه و جنسیت‌زده ملایم و تک‌بیت‌های متوسط می‌گویند. تماشای یک پسر نوجوان که در مورد سینه‌های یک زن حرف می‌زند خنده‌دار نیست، و این جملات وقتی از دهان یک سگ شیطان‌صفت ساخته‌شده از فوم بیرون می‌آیند هم سرگرم‌کننده‌تر نمی‌شوند.دامن حتی یک عروسک‌گردان قابل توجه هم نیست؛ آسان است که بتوانی حرکات دهانش را ببینی، به‌خصوص که هیچ دلیلی برای تماشای عروسک‌ها وجود ندارد.