رقص‌باز

بعد از اینکه مادر رن مک‌کورمک (کنی ورمالد) بر اثر بیماری لوسمی فوت می‌کند، او از بوستون به شهر کوچک بمونت در ایالت جورجیا نقل مکان می‌کند تا با عمه و عمویش زندگی کند. رن که قبلا ژیمناست و رقصنده تفریحی بوده، شوکه می‌شود وقتی متوجه می‌شود که بعد از یک اتفاق ناگوار، بمونت مقررات سفت و سختی را در مورد منع رفت و آمد نوجوانان در شب و ممنوعیت رقص در اماکن عمومی برای افراد زیر سن قانونی وضع کرده است. رن با بازیکن فوتبال ویلارد (مایلز تلر) دوست می‌شود و به دختر کشیش محلی، آریان (جولیان هاف) علاقه‌مند می‌شود، اما مدام درگیر مشکلات جزئی با مقامات شهر می‌شود. رن که چیزی برای از دست دادن ندارد، تصمیم می‌گیرد با سیستم مبارزه کند تا بالاخره رقص را قانونی کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد رابطه بین «اقتدار» و رن صحبت کنند. آیا او به درستی به عنوان یک دردسرساز متهم شده است؟ چه زمانی درست است که اقتدار را زیر سوال ببریم؟ آیا نوجوانان باید اجازه داشته باشند از قوانین و مقرراتی که بر آنها تحمیل می‌شود، شکایت کنند؟
• فیلم چگونه مصرف الکل/مواد مخدر و روابط جنسی نوجوانان را به تصویر می‌کشد؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای در این مورد وجود دارد؟
• تفاوت رابطه آریانا با چاک و رابطه او با رن چیست؟ چرا رن در ابتدا به او می‌گوید که قصد بوسیدنش را ندارد؟ نوجوانان: آیا فکر می‌کنید بعضی افراد فقط برای عصبانی کردن معشوق سابقشان با دیگران رابطه برقرار می‌کنند؟ رن چگونه با یک پسر نوجوان معمولی متفاوت است؟
• کسانی که با فیلم اصلی آشنا هستند می‌توانند در مورد تفاوت‌ها و شباهت‌های دو فیلم و همچنین نحوه به‌روزرسانی داستان در نسخه جدید بحث کنند. نسخه ۲۰۱۱ تا چه حد وفادارانه ساخته شده است؟ چه تفاوت‌هایی با نسخه اصلی دارد؟ کدام را ترجیح می‌دهید؟

والدین باید بدانند که این بازسازی فیلم رقص کلاسیک دهه 80 وفادار به نسخه اصلی کوین بیکن است که امروزه رده سنی PG-13 خواهد داشت. الفاظ زشت زیادی در فیلم به کار رفته (از قبیل "s--t" و "a--hole" و موارد دیگر) و همچنین محتوای جنسی (از شوخی در مورد رابطه جنسی سه نفره و نعوظ تا صحنه‌ای که دختری تصمیم به از دست دادن باکرگی خود می‌گیرد)، اما هیچ صحنه گرافیکی آشکار یا محتوای نامناسبی که نوجوانان در مدرسه خود نشنوند، وجود ندارد. همچنین صحنه‌ای وجود دارد که گروهی کوچک از نوجوانان یک سیگار حشیش را دور هم می‌کشند و سپس در یک مسیر خطرناک با اتوبوس مسابقه می‌دهند. اما به طور کلی پیام‌های فیلم مثبت هستند - اینکه نوجوانان دارای صدایی هستند، می‌توانند تفاوت ایجاد کنند و شایسته شنیدن هستند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بازسازی‌های زیادی غیرضروری یا واقعاً افسرده‌کننده هستند، بنابراین وقتی یکی از آنها واقعاً خوب باشد، عنصری از شگفتی وجود دارد. نسخه بازسازی شده کارگردان کریگ برور (هاستل و فلو) از فیلم نمادین دهه ۸۰، به شکلی باورپذیر "جدید" است در حالی که به نسخه اصلی وفادار مانده است -- از خط داستانی کلی تا برخی از سکانس‌ها که تقریباً شات به شات و خط به خط با نسخه اصلی مطابقت دارند. به روزرسانی‌های برور در واقع بسیار ظریف هستند -- مکان‌ها متفاوت هستند (شهر زادگاه رن بوستون است به جای شیکاگو، تا با لهجه بومی مک‌کورمک هماهنگ باشد، و او به جای اکلاهما به جورجیا می‌رود)، بازیگران حالا شامل گروهی متنوع‌تر از دانش‌آموزان هستند، رقص نوجوانان مدرن‌تر است، و رن بدون مادر است، که او را به یتیم دیگری در فیلم تبدیل می‌کند که نمی‌توانید جلوی طرفداری کردن از او را بگیرید.اما در بیشتر موارد، همه چیز آشنا است و برای یک بار هم که شده، این اتفاق خوبی است. ورمالد کیفیتی شبیه الف‌ها دارد که او را جذاب اما نه خیلی تند و تیز یا جذاب می‌کند. او لبخندی برنده و مهارت‌های رقصی شگفت‌انگیز دارد (بهتر از کوین بیکن) و صحنه‌های آموزش رقص به ویلارد (تلر بهترین عملکرد کریس پن مرحوم را به نمایش می‌گذارد) بار دیگر از بهترین‌های فیلم هستند. هاف شخصیت رقصنده حرفه‌ای خود را کنار می‌گذارد (اگرچه یک شوخی برای طرفداران رقص با ستارگان وجود دارد) تا مانند یک بازیگر واقعی به نظر برسد، اما بازی او در مقابل ورمالد و تلر کمرنگ می‌شود. وزیر دینس کواید به اندازه جان لیتگو در نسخه اصلی آتشین و خشمگین نیست، اما لحن او تعادل درستی از تضاد و محافظه‌کاری است. اگرچه این بازسازی ممکن است به اندازه نسخه بیکن یک نقطه عطف فرهنگی نباشد، اما برای نوجوانان و والدین نوستالژیک سرگرم‌کننده و جذاب است.