باب دلش برای ابیشولا تنگ شده

BOB HEARTS ABISHOLA مجموعه‌ای کمدی رمانتیک است که زندگی مهاجران را از نگاه زوجی نامتعارف به تصویر می‌کشد. بیلی گاردل در نقش باب، مرد میانسالی ظاهر می‌شود که به همراه مادرش داتی (کریستین ابرسول) و خواهر و برادرش کریستینا (ماری‌بت مونرو) و داگلاس (مت جونز) در دیترویت، کسب و کار خانوادگی جوراب‌های فشاری را اداره می‌کند. زمانی که باب پس از حمله قلبی در بیمارستان بستری می‌شود، به طور غیرمنتظره‌ای از همراهی پرستار قلبش لذت می‌برد. او زنی است به نام ابیشولا (فولاک اُلوفویِکو) که یک مهاجر نیجریه‌ای نسل اول است و به همراه عمه‌اش اولو (شولا آدوِسی) و عمو تاندِش (بِری شاباکا هِنلی) در آپارتمانی کوچک با پسرش دِلِه (تراوِیس وُلف جونیور) زندگی می‌کند. با وجود اینکه باب و ابیشولا زندگی‌های متفاوتی دارند، باب به دنبال اوست. با این حال، ابیشولا بیشتر بر مراقبت از پسرش و کار سخت برای فراهم کردن زندگی بهتر برای او تمرکز دارد. اما باب دست از تلاش بر نمی‌دارد و این موضوع آغاز رابطه‌ای جالب توجه است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌های زندگی خانوادگی ابیشولا و باب صحبت کنند. آیا شباهتی بین آنها وجود دارد؟
• باب قلب ابیشولا چه پیامی در مورد مهاجرت به ایالات متحده دارد؟ آیا می‌توان بدون تعمیم‌زدن در مورد مردم یا فرهنگ‌ها به این موضوع پرداخت؟

والدین باید بدانند که باب دلش برای ابیشولا تپیده، مجموعه‌ای کمدی در مورد مردی است که عاشق پرستارش می‌شود، زنی نیجریه‌ای. این مجموعه نقد اجتماعی طنزآمیزی در مورد تجربه مهاجران در آمریکا ارائه می‌دهد. همچنین حاوی برخی الفاظ تند و نژادپرستانه است که در بستری قرار داده شده تا نشان دهد چقدر آزاردهنده هستند. همچنین برخی کنایه‌های جنسی، شوخی‌های توالت، بحث‌های ملایم و اشاره به دعواهای مدرسه در آن وجود دارد. در بیمارستان، بیماران (و گاهی در حال مرگ) نشان داده می‌شوند. در حالی که برخی از این موارد در بستر داستان قرار داده شده‌اند، برخی بینندگان ممکن است روایت و شخصیت‌پردازی‌ها را کلیشه‌ای بدانند.

این مجموعه از طنز برای خلق داستان‌هایی شاد درباره تجربه مهاجران در ایالات متحده در زمانی که مهاجران و مهاجرت موضوعات بحث‌برانگیز هستند، استفاده می‌کند. جفت‌سازی نامناسب باب و ابیشولا، که تفاوت‌هایشان از نژاد و قومیت‌های جداگانه تا روش‌های مختلفشان برای رسیدن به رویای آمریکایی متغیر است، امکان برخی اظهارنظرهای اجتماعی درباره موضوع را فراهم می‌کند.در حالی که برخی ممکن است این موضوع را انقلابی بدانند، دیگران ممکن است با برخی از قراردادهای رایج و کلیشه‌ای که در این نمایش ارائه می‌شود، مشکل داشته باشند، مانند تعقیب و (امیدوارانه) فتح رمانتیک یک زن سیاه‌پوست توسط یک مرد سفیدپوست، و شوخی‌هایی در مورد مهاجرانی که می‌خواهند با آمریکایی‌های ثروتمند ازدواج کنند. اما در مورد باب هارت ابیشولا نیز صداقتی وجود دارد که آن را دوست‌داشتنی می‌کند، و تلاش نویسندگان برای به‌آرامی گرد هم آوردن این دو شخصیت برای یافتن زمینه‌های مشترک، به این کلیشه‌ها بستری می‌دهد. همه ممکن است آن را دوست نداشته باشند یا سرگرم‌کننده نیابند. با این حال، پیام‌های مثبتی که این نمایش در مورد هویت مهاجران، تلاش‌هایی که برای ساختن زندگی در اینجا صورت می‌گیرد، و نقش مهمی که مهاجران در این کشور ایفا می‌کنند، ارائه می‌دهد، امری مثبت است.