چری

داستان فیلم CHERRY در بازهٔ زمانی ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۱ رخ می‌دهد. چری (تام هالند) و امیلی (سیارا براوو) در کالج با یکدیگر آشنا شده و عاشق یکدیگر می‌شوند. آنها با گرفتن چند تصمیم عجولانه، مسیر زندگی خود را تغییر می‌دهند. بعداً، چری که از خدمت در عراق به عنوان امدادگر ارتش بازگشته است (که چری یک نام مستعار است و نام واقعی او هرگز فاش نمی‌شود)، برای تسکین علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) به مصرف مواد مخدر روی می‌آورد. او که به شدت نیاز دارد بدهی‌های ناشی از اعتیادش را پرداخت کند، به سرقت از بانک‌ها روی می‌آورد.

• معمولاً در فیلم‌ها و تلویزیون، سربازان چگونه به تصویر کشیده می‌شوند؟ وقتی که صحنه‌های قهرمانانه‌ای از آنها در میدان نبرد نشان داده می‌شود، آیا بینندگان معمولاً شاهد بازگشت آنها به خانه و مواجهه با سختی‌ها و مشکلاتشان هستند؟ داستان آنها معمولاً از کجا شروع می‌شود و به کجا ختم می‌شود؟
• مقایسه خشونت موجود در فیلم «چری» با فیلم‌های اکشن ابرقهرمانی چگونه است؟ کدام یک تاثیرگذارتر است و چرا؟
• آیا فکر می‌کنید در این فیلم، سوء مصرف مواد مخدر، جذاب و فریبنده نشان داده شده است؟ این نمایش اعتیاد را چگونه در مقایسه با سایر نمایش‌های مشابه در سرگرمی‌ها ارزیابی می‌کنید؟ آیا فیلم می‌تواند بینندگان را از مصرف مواد مخدر بازدارد؟
• چگونه می‌توان این فیلم را ابزاری برای ساخت همدلی و دلسوزی در نظر گرفت؟ چرا اینها مهارت‌های زندگی مهمی هستند؟
• این فیلم در مورد تصمیم‌گیری‌های احساسی و هیجانی چه می‌گوید؟ آیا تا به حال تصمیمی عجولانه گرفته‌اید؟ نتیجه چه بود؟

والدین باید بدانند که فیلم "چری" نگاهی است به آمریکا از دید یک سرباز حساس. این فیلم به کارگردانی آنتونی و جو روسو، کارگردانان فیلم "انتقامجویان" و بازی تام هالند، بازیگر نقش "اسپایدرمن" و سیارا براوو، بازیگر سابق نیکلودین، احتمالا توجه نوجوانان را جلب خواهد کرد. این فیلم نگاهی انتقادی به ارتش دارد و رهبران آن را نالایق، ماموریت‌هایش را بی‌معنی و جنگ را ماشینی نشان می‌دهد که افراد را مصرف کرده و دور می‌اندازد و آنها را با استرس‌های روانی شدید و دائمی رها می‌کند. شخصیت اصلی بی‌نام (که نام مستعارش، "چری"، استعاره‌ای جنسی است) یک امدادگر ارتشی است که شاهد خشونت‌های جنگی و زخم‌های خونین نبرد، از جمله اجساد سوخته و سربازی با شکم دریده است. این صحنه‌ها با هدف کمک به درک بینندگان از تجربیات پرسنل خط مقدم، که با آسیب‌های روانی، خشم و در برخی موارد روی آوردن به مواد مخدر برای تسکین درد مواجه هستند، طراحی شده‌اند. مصرف مواد مخدر در فیلم به صورت گرافیکی (از جمله مصرف هروئین) نشان داده شده اما بزرگنمایی نشده است. پیامدهای وابستگی به مواد مخدر جدی است و شخصیت دوست‌داشتنی چری احتمالا باعث همدردی مخاطبان با کسانی که در موقعیت مشابهی هستند، خواهد شد. زمانی که او به سرقت از بانک روی می‌آورد، اسلحه‌هایی به نمایش گذاشته شده و شلیک می‌شوند؛ همچنین سوءاستفاده جنسی و کودک‌آزاری به صورت تلویحی نشان داده می‌شود. این فیلم همچنین یک داستان عاشقانه با ابعادی شبیه به رومئو و ژولیت است: چری و همسرش ارتباط بسیار عمیقی دارند. صحنه‌های شهوانی فیلم، از جمله صحنه خودارضایی، در چارچوب یک رابطه عاشقانه و تک‌همسری قرار دارند، اگرچه در یک فلش‌بک با حضور شخصیت‌های دیگر، گفتگوهای زننده‌ای وجود دارد. همچنین در سراسر فیلم الفاظ بسیار رکیک و توهین‌آمیزی استفاده شده است.

این درام دیدنی و چشم‌نواز، شاهکار فراموش‌نشدنی دیگر برادران روسو است که نقدی است بر ارتش آمریکا و همدلی با رنج‌های کسانی که خدمت می‌کنند. فیلمبرداری فیلم «چری» مانند یک اثر هنری مدرن است، با رنگ‌های جسورانه، اجرا و فیلترهای خلاقانه که اینستاگرام را به تحسین وامی‌دارد. شخصیت سرسنگین و کنایه‌آمیز شخصیت اصلی، با مخاطب جوان ارتباط برقرار می‌کند، همانطور که پذیرش نوعی مردانه‌گی که شامل گریه کردن در برابر زیبایی، غم و سختی است. تراژدی عاشقانه فیلم جایی میان شکسپیر و ا. هنری غوطه‌ور می‌شود. دیالوگ‌ها و بازی احساسی تام هالند، تجربه‌ای زنده و پویا خلق می‌کند که مانند شعر خیابانی سینمایی است.از زمان جنگ ویتنام تاکنون، فیلم‌های جریان اصلی زیادی به‌صراحت تجربهٔ نظامی‌گری را مورد انتقاد قرار نداده‌اند که بخشی از آن به دلیل تلاش فیلمسازان برای جلب همکاری ارتش آمریکا بوده است. اما همچنین به دلیل تأثیر نوع میهن‌پرستی است که در زمان جنگ به پروپاگاندا نزدیک می‌شود -- که ایالات متحده در بیست سال گذشته به نوعی درگیر آن بوده است. فیلم «چری» کل این بازهٔ زمانی را پوشش می‌دهد، از سال ۲۰۰۳ شروع می‌شود و نگاهی دارد به عملیاتی نظامی که به‌خوبی مجهز، خودخواه و ناآماده برای هزینه‌ای بود که از نظر سلامت روان از سربازان می‌گرفت. در حالی که همدردی با کسانی که از PTSD رنج می‌برند ایجاد می‌کند، این فیلم همچنین ترحم نسبت به کسانی که در دام اعتیاد به مواد مخدر هستند را ترویج می‌کند. در کالج، چری برای اضطراب خود داروی تجویزی زاناکس مصرف می‌کند. او همچنین الکل مصرف می‌کند و با دوستانش مهمانی می‌گیرد و اکستازی مصرف می‌کند. فیلم به‌طور ظریف نشان می‌دهد که اگر او در آن زمان برای مصرف تفننی قرص‌هایش پذیرفته نشده بود، شاید شیرجه زدن بعدی‌اش به سمت اکسی‌کانتین -- که در نهایت او را به سمت هروئین می‌کشاند -- به این آسانی نبود. این یک تراژدی است که پیام‌های آشکاری ندارد اما همچنان نکته‌ای فراموش‌نشدنی دارد: انتخاب‌های امروز شما برای فردایتان مهم هستند. «چری» با کاوش متفکرانه در موضوعات بالغانه‌ای مانند رابطهٔ جنسی (در یک رابطهٔ عاشقانه)، مواد مخدر (با پیامدهای آن) و خشونت (در جنگ)، فیلمی مسئولانه و تأثیرگذار برای جوانان است.