دریاچه بزرگ

جاش فرانکلین (کریس گتارد) که در دنیای مالی به عنوان یک نابغه جوان شناخته می‌شود، دچار اشتباه محاسباتی بزرگی می‌شود و ۲۰۰ میلیون دلار را گم می‌کند. او شغل خود را از دست می‌دهد و به خانه‌اش در بیگ لیک، پنسیلوانیا، بازمی‌گردد تا با مادر (دبورا راش)، پدر (جیمز ربورن) و برادر ۱۳ ساله‌اش (دیلن بلو) زندگی کند. اما میلیون‌ها دلاری که از دست داده، در مقایسه با پس‌انداز بازنشستگی والدینش که اکنون به هدر رفته و حدود ۳۸۵۰۰۰ دلار است، ناچیز به نظر می‌رسد. جاش برای رهایی از عذاب وجدان، با بهترین دوست سابقش (هوراسیو سانز) و معلم مورد علاقه‌اش (کریس پارنل) همراه می‌شود و سوگند می‌خورد که پول را به مادر و پدرش بازگرداند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هدف این نمایش در زمینه کمدی صحبت کنند. آیا این یک طنز از قالب سریال‌های کمدی موقعیت است یا تلاشی جدی برای خنداندن مخاطب؟ آیا موفق بوده است؟ آیا رویکرد دیگری می‌توانست موفق‌تر باشد؟
• این برنامه در مقایسه با سریال‌های کمدی دیگر چگونه است؟ چه تفاوت‌هایی با آنها دارد، به‌ویژه در زمینه زبان و لحن؟
• چه پیامدهای احتمالی در زندگی واقعی می‌تواند از برخی رفتارهای نمایش داده شده در این برنامه وجود داشته باشد؟ نمایش این نوع رفتارها برای خنداندن مخاطب چه پیامی را منتقل می‌کند؟

والدین باید بدانند که این سریال کمدی شبانه به شدت از کلمات سانسور شده (بیشتر «فحش») و مجموعه‌ای از الفاظ رکیک (مانند «بار سینه»، «آلت تناسلی مردانه» و «صورت واژن») برای خنداندن مخاطب استفاده می‌کند. همچنین محتوای جنسی شامل برهنگی محو شده مردان و زنان و شخصیت‌هایی که به داروهای تجویزی اعتیاد دارند، وجود دارد. نکته قابل توجه دیگر برای والدین: شخصیتی ۱۳ ساله در این سریال به طور مرتب به والدین خود دروغ می‌گوید و از نیمه شب تا ۵ صبح بیرون از خانه است. او ادعا می‌کند از زمان کلاس ششم به مدرسه نرفته است. همچنین او سلاح مخفی حمل می‌کند، اگرچه این موضوع به عنوان یک عنصر طنز در سریال به کار گرفته شده است.

دریاچه بزرگ آنقدر بد است که شما را وادار به فکر کردن در مورد اشتباهات و مقصرین می‌کند. خواه او را دوست داشته باشید یا از او متنفر باشید، ویل فرل (که تهیه کننده اجرایی بود، به همراه همکار قدیمی خود آدام مک‌کی) معمولا قابل اعتماد است تا خنده‌ای را تحویل دهد. اما تنها خنده‌هایی که در اینجا پیدا می‌کنید بخشی از خنده‌های دستکاری شده در برنامه هستند. چطور ممکن است این برنامه به روی آنتن برود؟طبق گزارش‌های خبری، جان هدِر، ستاره فیلم ناپلئون دینامیت، در ابتدا برای بازی در نقش جاش انتخاب شده بود، اما تنها چند هفته قبل از فیلمبرداری، به دلیل «اختلافات خلاقانه» پروژه را ترک کرد. انتخاب یک بازیگر نسبتاً ناشناس برای این نقش نیز کمکی نکرد. اما گت‌هارد (عضو سابق گروه شهروندان راست‌قامت و نویسنده برنامه‌های شنبه شب زنده و The Onion) در زمینه کمدی دست و پا بسته‌ای نیست و تنها حضور او نمی‌تواند تمام شوخی‌های بد و سکوت‌های بی‌مورد فیلم را توجیه کند. تنها چیزی که می‌توان با اطمینان گفت این است که این فیلم کاملاً قابل چشم‌پوشی است.