هشدار

در این فیلم، فضانوردی به نام دیوید (توماس جین) در آینده‌ای نزدیک، پس از یک حادثه در فضا سرگردان می‌شود. فروشنده‌ای از ربات‌های خدمتکار (توماش کوت) برای پیدا کردن خانه‌ای برای رباتی تنبل به نام چارلی (روپرت اوروت) که عاشق گفتن جوک‌های بد است، دچار مشکل می‌شود. زنی (آلیس ایو) به دستگاه هوشمندی به نام «خدا» برای راهنمایی معنوی خود تکیه می‌کند و زمانی که خراب می‌شود، سردرگم می‌شود. مردی (پاتریک شوارتزنگر) رابطه آشفته خود را با دوست دختر سابقش (کایلی بانبوری) از طریق دستگاه واقعیت مجازی دوباره تجربه می‌کند. مردی جاودانه (الکس پتیفر) دوست دختر فانی خود (آنابل والیس) را به خانه می‌آورد تا با خانواده‌اش ملاقات کند. و زنی جوان (گرانس مرییه) موافقت می‌کند که برای دریافت مبلغی، بدن خود را به مردی «اجاره» دهد؛ آگاهی او وارد بدن زن می‌شود و از یک شب در شهر لذت می‌برد. پس از روایت این داستان‌ها، یک رویداد مهم دیگر رخ می‌دهد که همه چیز را به پایان می‌رساند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم صحبت کنند. این صحنه‌ها چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ آیا شوکه‌کننده بود؟ فیلم چه چیزی نشان داد یا نشان نداد تا این تاثیر را ایجاد کند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• «چگونه رابطه جنسی به تصویر کشیده می‌شود؟ چه ارزش‌هایی منتقل می‌شود؟ چه حد و مرزی در زمانی که فردی به یک مزاحم تبدیل می‌شود، رد می‌شود؟»
• «مصرف سیگار، مواد مخدر و الکل چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا این موارد جذاب و اغواگر نشان داده شده‌اند؟ آیا پیامدهایی برای آن در نظر گرفته شده است؟ چرا این موضوع اهمیت دارد؟»
• موضوع اصلی فیلم چیست؟ چه پیامی در مورد رابطه انسان با فناوری بیان می‌کند؟ آیا می‌توانید ارتباطی با زندگی روزمره‌تان پیدا کنید؟
• «آیا فکر می‌کنید روزی ممکن باشد که یک فرد با فناوری دوستی یا آرامش معنوی پیدا کند؟ چرا یا چرا نه؟»

والدین باید بدانند که «هشدار» یک مجموعه علمی-تخیلی است که شامل داستان‌های هشداردهنده‌ای در مورد بی‌اعتمادی یا سوءاستفاده از فناوری است. انتظار برخی صحنه‌های خشونت‌آمیز شوک‌آور را داشته باشید، از جمله زمانی که مردی به زنی سیلی می‌زند (از دیدگاه او نشان داده می‌شود) و تلاش می‌کند (اما موفق نمی‌شود) او را مورد تجاوز قرار دهد. همچنین بدن بی‌جان یک زن جوان با صورت خونین نشان داده می‌شود. مردی با تفنگ الکتریکی شوک داده می‌شود، و فضانوردی در فضا دچار حادثه‌ای می‌شود که منجر به مرگ حتمی او می‌گردد. (هشدار اسپویل: جهان نیز نابود می‌شود.) زوجی رابطه جنسی دارند (حرکات تکراری نشان داده می‌شود)، زنی بدون پوشش بالاتنه ظاهر می‌شود و با اسباب‌بازی جنسی خودارضایی می‌کند، مردی سینه زنی را از روی لباسش لمس می‌کند، و شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند. الفاظ زشت شامل چندین مورد استفاده از کلمات «لعنتی»، «لعنتی»، و عبارات مختلف «عیسی مسیح» و موارد دیگر است. نوجوانی در یک مهمانی الکلی کوکائین مصرف می‌کند و تقریباً بیهوش می‌شود، و چندین شخصیت سیگار می‌کشند. این فیلم شامل برخی جلوه‌های بصری عالی و اندکی طنز است، اما بیشتر لحن آن غمگین است، و داستان‌ها به‌خوبی ارتباط برقرار نمی‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این مجموعه از داستان‌های کوتاه علمی-تخیلی در هم تنیده، که همگی با ایده فناوری مشکل‌ساز سر و کار دارند، از نظر کیفیت متفاوت هستند؛ لحظات درخشان و پرتنشی وجود دارند، اما هیچ‌کدام واقعاً تأثیرگذار نیستند. دنباله فضانورد در داستان «هشدار» بیشتر آزاردهنده است تا متفکرانه، اگرچه دارای جلوه‌های ویژه خوبی است. اما سپس اولین دنباله بعد از آن، داستان دستگاه هوشمند «خدا»، از نظر لحن کمی کمدی است. این دو با هم همخوانی ندارند. بقیه دنباله‌ها از نظر لحن شبیه به هم هستند، همه ناامیدکننده، با کمی طنز و طراحی صحنه‌های عجیب و جذاب. اما پایان‌های ناگهانی آن‌ها ضعیف است. به‌خصوص دنباله ربات «چارلی» با یک «چی؟» به پایان می‌رسد. متأسفانه، چون اورت به‌عنوان چارلی، تعادلی نابغه‌وار بین آزاردهنده و ترحم‌برانگیز ایجاد می‌کند.«علاوه بر این، فیلم "هشدار" مشکل ریتم دارد. با سه داستان در هم تنیده شروع می‌شود؛ برخی به نظر می‌رسد به طور مستقیم روایت می‌شوند، در حالی که برخی دیگر به صورت پراکنده هستند. تقریباً به نظر تصادفی می‌رسد، انگار تدوینگر اتاق را ترک کرده و اجازه داده نوارها به طور تصادفی پخش شوند. وقتی داستانی جدید در نیمه دوم فیلم شروع می‌شود، به نظر نامناسب می‌رسد، انگار خیلی دیر به مهمانی رسیده است. بهترین سکانس به لطف اجرای خنده‌دار و بی‌تفاوت ایو است. شخصیت کلر او — صاحب دستگاه "خدا" — به نظر در مهی دائمی وجود دارد، و دیالوگ‌هایش، بسیاری از آن‌ها با ناله "باشه" بیان می‌شوند، برای خنداندن، درست در لحن مناسب قرار می‌گیرند. حیف است که بقیه فیلم "هشدار" نتوانست لحن یا هدف مشخصی را پیدا کند.»