ورود به انیمه

ENTER THE ANIME مستندی درباره انیمه است که در واقع یک ویدیوی تبلیغاتی از انیمه‌های در دسترس در نتفلیکس است. کارگردان این ویدیو با چند تن از مشهورترین سازندگان انیمه، ابتدا در لس‌آنجلس و سپس در توکیو ملاقات می‌کند. او تا زمانی که از او خواسته شد این مستند را بسازد، طرفدار انیمه نبود، اما در این فرآیند با تاریخچه انیمه و ارتباط آن با فرهنگ ژاپنی آشنا شد. او از طریق مصاحبه‌ها با فرآیندهای خلاقانه سازندگان انیمه و اخلاق کاری سختگیرانه آن‌ها آشنا شد. او در مورد تأثیر فرهنگ انیمه و زیرفرهنگ‌های متعدد به وجود آمده از آن اطلاعات بیشتری کسب کرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ویدئوهای تبلیغاتی که به عنوان مستند معرفی می‌شوند، صحبت کنند. تفاوت بین ویدئوهایی که یک هنرمند، یک نمایش یا محتوایی را تبلیغ می‌کنند، و یک مستند نسبتاً بی‌طرف که هدف اصلی آن اطلاع‌رسانی و آموزش است، چیست؟
• این ویرایش سریع در این مستند مدام و بدون وقفه است. چرا فکر می‌کنید سازندگان انتر دِ انیمه این روش را برای ارائه محتوا انتخاب کرده‌اند؟ آیا این روش به تقویت یا تضعیف پیام ویدیو و صحبت‌های مصاحبه‌شوندگان کمک می‌کند؟
• آیا فحاشی راوی ضروری بود؟ آیا او را باحال نشان می‌داد، یا بیش از حد به نظر می‌رسید؟

والدین باید بدانند که انتر دِ انیمه مستندی ساختگی است که در واقع چیزی بیش از یک ویدیوی تبلیغاتی برای انیمه‌های موجود در نتفلیکس نیست. راوی چندین بار از کلمه فاک و الفاظ رکیک دیگر (s--t-ton, apes--t) استفاده می‌کند. صحنه‌های کوتاهی از خشونت در انیمه وجود دارد، از جمله مردی که با شلاق به صورتش زده می‌شود و چشمش بیرون می‌آید، به دیوار می‌خورد و به آرامی آویزان می‌شود. تصاویر شیطانی. صحنه‌هایی از اجساد؛ مقداری خون. اشاره به محتوای انیمیشن‌های پورنوگرافی. هر بحث جالب احتمالی در مورد تاریخ انیمه، فرهنگ ژاپنی و فرآیندهای خلاقانه بزرگ‌ترین هنرمندان انیمه توسط ارائه آزاردهنده و تولید بیش از حد قطع می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این چیزی بیشتر از یک ویدیوی تبلیغاتی نتفلیکس از انیمه‌های موجود در نتفلیکس نیست. اگر در مورد این موضوع تردیدی وجود داشت، این تردید در انتهای انیمیشن «ورود به انیمه» از بین می‌رود، وقتی که اولین عنوانی که ظاهر می‌شود این است: «تمامی عناوین انیمه‌های پوشش داده شده در این مستند در حال حاضر در نتفلیکس در دسترس هستند.» کسانی که امیدوار بودند مستندی در سبک «قدردانی از انیمه ۱۰۱» ببینند ناامید خواهند شد؛ طرفداران انیمه از ارزش‌های تولیدی آزاردهنده آن کاملاً آزرده خواهند شد.در واقع، تدوین این اثر به‌شدت آزاردهنده است. هیچ نمایی بیش از دو ثانیه طول نمی‌کشد و هر بحث جالبی در مورد تاریخ انیمه، فرهنگ ژاپنی، یا فرآیندهای خلاقانه‌ی مشهورترین هنرمندان انیمه به‌خاطر نیاز مداوم به صفحه‌های تقسیم‌شده، برش‌های مداوم و استفاده‌ی بیش از حد از متن برای تقویت هر آنچه مصاحبه‌شوندگان می‌گویند مختل می‌شود. این اثر به‌عنوان تلاشی ناامیدانه برای «جذاب» بودن به نظر می‌رسد، تلاشی تقریباً به‌اندازه‌ی تلاش ناامیدانه‌ی راوی در درون‌نگری از طریق صدای روی تصویر که با انداختن چند «لعنتی» و «به جهنم» در لحظه‌ی مناسب، از هر بینشی دور می‌شود. به‌طور قابل‌استدلال، بزرگ‌ترین بینش‌هایی که از «ورود به انیمه» به دست می‌آید این است که خیابان‌ها، پارک‌ها و متروهای توکیو عاری از زباله هستند و ژاپنی‌ها به‌خاطر اخلاق کاری خود شناخته می‌شوند. آنچه نمی‌توان در مورد آن استدلال کرد این است که این اثر چیزی جز تبلیغ بی‌شرمانه‌ی نتفلیکس نیست.