دوقلوها

جولیوس (آرنولد شوارتزنگر) از نظر ژنتیکی مهندسی شده است تا از نظر جسمی، فکری و معنوی انسان کاملی باشد. او در یک جزیره‌ی گرمسیری دورافتاده با مربی‌اش بزرگ شده و تنها با او رفاقت داشته است. هر چه درباره‌ی بقیه‌ی دنیا می‌داند از کتاب‌ها است. حالا که ۳۵ سال دارد، متوجه می‌شود که یک برادر دوقلوی غیر همسان دارد و تصمیم می‌گیرد جزیره را ترک کند، برادر گمشده‌اش را پیدا کند و در نهایت یاد بگیرد که داشتن خانواده به چه معناست. وقتی با وینسنت (دنی دوویتو) ملاقات می‌کند، جولیوس از تفاوت‌هایشان و گذشته‌ی مشکوک وینسنت هراسی ندارد. در حالی که این دو با هم آشنا می‌شوند، از شگفتی‌های بیشتری در مورد والدینشان مطلع می‌شوند و تصمیم می‌گیرند به جاده بزنند تا بفهمند که چه کسی در مورد گذشته‌شان دروغ می‌گفته و چرا.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌های مورد علاقه‌شان که در مورد دوستان صمیمی است صحبت کنند. آیا فیلم‌های دیگری هم وجود دارد که در آن افراد با وجود تفاوت‌هایشان، یاد می‌گیرند که با هم کنار بیایند و حتی به هم علاقه‌مند شوند؟ این فیلم با آن فیلم‌ها چقدر تفاوت دارد؟
• گاهی جولیوس و وینسنت به نظر می‌رسد که ارتباط روحی با هم دارند. آیا فکر می‌کنی این موضوع واقعی است، به خصوص در مورد دوقلوها؟ آیا تا به حال این نوع ارتباط را با کسی تجربه کرده‌ای؟
• چه چیزی پیوند میان خواهر و برادرها را تشکیل می‌دهد؟ چه چیزی آن را خاص و ویژه می‌کند؟ اگر خواهر و برادر دارید، چطور این پیوند را توصیف می‌کنید؟

والدین باید بدانند که فیلم دوقلوها، یک کمدی آرام و کمی قدیمی از دهه ۸۰ به کارگردانی ایوان رایتمن است. این فیلم پیام‌های مثبتی در مورد پیوندهای خانوادگی ارائه می‌دهد. چند صحنه مبارزه و تعداد زیادی اسلحه وجود دارد و در چند مورد مقدار کمی خون نشان داده می‌شود. بزرگسالان یکدیگر را می‌بوسند و رابطه جنسی به وضوح نشان داده می‌شود، از جمله یک رابطه نامشروع، اما چیزی فراتر از بوسیدن در تختخواب نشان داده نمی‌شود. ما به طور مختصر یک عکس بدون بالاتنه را در یک مجله می‌بینیم. الفاظ زشت عمدتا شامل کلمات "s--t" و "ass" و مشتقات آنهاست. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فرضیه فیلم دوقلوها، که برادران گمشده از هم دور افتاده را که کاملاً مخالف هم هستند، متحد می‌کند، می‌تواند برای هر سنی جذاب باشد، و وقتی در سینما اکران شد، بسیار موفق بود. اما با یک گروه بازیگران بزرگسال در موقعیت‌های بزرگسالانه، جذابیت آن برای کودکان و نوجوانان امروزی محدود است. طرفداران ترمیناتور از دیدن شوارتزنگر در نقش معصوم لذت خواهند برد، که به خوبی آن را بازی می‌کند. دی ویتو همانقدر دوست‌داشتنی و بدخلق است که همیشه بوده است. داستان کمی قابل پیش‌بینی است، اما کارگردان ریتمن کمی از روند فیلم را منحرف می‌کند که به این داستان دوستان ناهماهنگ جذابیت تازه‌ای می‌دهد.در اینجا و آنجا چند خنده ملایم وجود دارد، اما به نظر می‌رسد ریتمن مطمئن نبود که آیا خشونت را برای خنده‌ها به کار بگیرد یا خیر، و نتیجه این است که بیشتر شوخی‌های فیزیکی خنده‌دار نیستند. دوقلوها انتخاب سرگرم‌کننده‌ای برای کودکان بزرگتر است که می‌توانند با برخی الفاظ قوی و مقادیر کمی خون کنار بیایند، اما اگر به دنبال خنده‌های از ته دل هستید، به جستجوی خود ادامه دهید.