راننده‌ی قاچاقچی

در فیلم قاچاقچی، ارل استون (با بازی کلینت ایستوود) یک باغبان ۹۰ ساله است که با ظهور اینترنت، کسب و کارش رو به افول می‌رود. در یک مهمانی عروسی برای نوه‌اش جینی (با بازی تیسا فارمیگا)، ارل توسط یکی از مهمانان در مورد یک شغل رانندگی مورد توجه قرار می‌گیرد؛ او بیشتر عمرش را در جاده بوده و سابقه‌ای بی‌نقص دارد، بنابراین قبول می‌کند. علی‌رغم شرایط عجیب شغل - و بسته‌های ناشناسی که حمل می‌کند - همه چیز به خوبی پیش می‌رود و پول به دست می‌آید. اما خیلی زود، ارل متوجه می‌شود که در واقع مواد مخدر حمل می‌کند. احساس می‌کند چاره‌ای جز ادامه دادن ندارد، ارل در رتبه‌بندی‌ها صعود می‌کند و در نهایت برای دیدار با رهبر کارتل (اندی گارسیا) فراخوانده می‌شود. اما وقتی همسر سابق ارل (دایان ویست) بیمار می‌شود، او متوجه می‌شود که مدت‌هاست خانواده‌اش را نادیده گرفته و برای بودن با آنها همه چیز را به خطر می‌اندازد. در همین حال، دو مامور سرسخت اداره مبارزه با مواد مخدر (برادلی کوپر و مایکل پنیا) به دنبال او هستند، علاوه بر کارتل خشمگین.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش مواد مخدر در فیلم صحبت کنند. آیا اثرات گسترده مواد مخدر نشان داده شده یا مورد بحث قرار گرفته است؟ آیا قاچاق مواد مخدر جذاب جلوه داده شده است؟ آیا هزینه‌ای برای پرداخت وجود دارد؟
• چگونه جنسیت به تصویر کشیده می‌شود؟ چه ارزش‌هایی منتقل می‌شوند؟
• آیا شخصیت‌های زن قدرتمندی در اینجا وجود دارند؟ آیا زنان به عنوان ابزار دیده می‌شوند؟ این موضوع چه پیامی را منتقل می‌کند؟
• آیا لحظاتی از بی‌توجهی فرهنگی/جنسیتی را مشاهده کردید؟ آیا خنده‌دار بودند؟ مضر؟ فکر می‌کنید هدف آنها چه بود؟
• آیا با موضوع فیلم موافقید که خانواده از کار مهم‌تر است؟ نظرتان در مورد دیدگاه فیلم/ارل در مورد تکنولوژی چیست؟ آیا موافقید که مردم خیلی از وقت خود را صرف تلفن همراه می‌کنند؟

والدین باید بدانند که در فیلم «مُل» کلینت ایستوود (که کارگردانی آن را نیز بر عهده دارد) نقش یک مرد ۹۰ ساله را بازی می‌کند که به عنوان قاچاقچی مواد مخدر برای یک کارتل مکزیکی کار می‌کند. مواد مخدر در فیلم نشان داده می‌شود، اما تجارت مواد مخدر و قاچاق آن - به همراه مصرف و اعتیاد به مواد مخدر - عمدتاً اجتناب می‌شود. شخصیت‌های فیلم در موقعیت‌های اجتماعی الکل مصرف می‌کنند و سیگار برگ می‌کشند. یکی از شخصیت‌ها با شلیک گلوله کشته می‌شود و لکه خونی نشان داده می‌شود؛ یک شخصیت دیگر نیز بر اثر سرطان می‌میرد. افراد به طور مختصر کتک می‌خورند یا مورد خشونت قرار می‌گیرند، و تهدید، فریاد و مشاجره وجود دارد. زخم‌های خونی دیده می‌شود. شخصیت اصلی دو بار در دو صحنه مختلف بوسیده می‌شود و توسط دو زن اغوا می‌شود. زنی بدون پوشش بالاتنه نشان داده می‌شود. زبان فیلم بسیار قوی است و شامل استفاده از کلمات «فاک»، «شیت»، «احمق»، توهین‌های نژادی و موارد دیگر است. همچنین چند لحظه از بی‌توجهی فرهنگی و شیءانگاری زنان وجود دارد. اما ایستوود همچنان در اوج مهارت خود است و فیلم بسیار سرگرم‌کننده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

ایستوود این درام را با همان سطح بالا و به مانند بهترین آثارش کارگردانی کرده است؛ مهارت کلاسیک و مطمئن او بر موانع احتمالی غلبه می‌کند. و طرفداران احتمالاً می‌توانند اشتباهات سیاسی نادر او را ببخشند. این فیلم که از داستانی در مجله نیویورک تایمز الهام گرفته شده، ایستوود را برای اولین بار از زمان فیلم «مشکل در منحنی» به بازیگری بازمی‌گرداند؛ همچنین اولین باری است که او از زمان فیلم «گران تورینو» خودش را کارگردانی می‌کند. ایستوود که اکنون خود به ۹۰ سالگی نزدیک می‌شود، پیرتر و ضعیف‌تر از آن چیزی که به یاد دارید به نظر می‌رسد، اما نقش «ارل» برای او بسیار مناسب است. او کمی سست و لرزان است، اما هوشمندانه و با چشمانی درخشان و لبخندی شیطنت‌آمیز ظاهر می‌شود.تم اصلی فیلم این است که خانواده از کار مهم‌تر است (و همچنین شر تکنولوژی)، و اگرچه به طور مفصل در مورد آن بحث نمی‌شود، ایست‌وود به فیلم روندی می‌دهد که طبیعی به نظر می‌رسد -- لاله‌ها به نمادی زیبا تبدیل می‌شوند -- و نه موعظه‌گرانه. فیلم لحظاتی دارد که در اینجا و آنجا شرم‌آور هستند، مانند شی‌انگاری زنان و برخی اظهارات بی‌توجه به فرهنگ، اما به نظر می‌رسد که این‌ها ناشی از هوس‌های یک مرد مسن عجیب و غریب است تا هر چیز بدخواهانه‌ای. داستان دنیای مواد مخدر وزن کمی دارد -- هیچ شناخت یا بحثی در مورد زندگی‌هایی که مواد مخدر آن‌ها را نابود می‌کند وجود ندارد -- اما با این حال، درگیر شدن با آن هزینه‌ای دارد. در پایان، فیلم The Mule بار دیگر نشان می‌دهد که ایست‌وود یک فیلم‌ساز استاد در سبک قدیمی هالیوود است.