وحشت

هر سال، شهر کوچک کارپ در تگزاس با شور و هیجان خاصی زنده می‌شود، زمانی که دانش‌آموزان سال آخر دبیرستان بازی PANIC را انجام می‌دهند، یک بازی چالش‌برانگیز با جوایزی پنج رقمی که به یک برنده خوش‌شانس اهدا می‌شود. اما سال گذشته، دو دانش‌آموز در حین بازی و عبور از بزرگراه با چشم‌بند جان خود را از دست دادند. هدر (با بازی اولیویا ولچ) قصد شرکت در بازی را نداشت، اما پس از اتفاقی ناگهانی که او را در موقعیت نیاز مالی قرار داد، تصمیم گرفت در بازی شرکت کند و دوستان صمیمی خود، بیشاپ (با بازی کامرون جونز) و ناتالی (با بازی جسیکا سولا) را شگفت‌زده کرد. او با شرکت در بازی، با رقبایی مانند داج (با بازی مایک فایست)، دانش‌آموز جدید و مرموز شهر، و ری (با بازی ری هال)، قلدر مدرسه، و حتی ناتالی خود مواجه شد. پلیس شهر، نگران خشونت بیشتر، تلاش می‌کند تا از برگزاری بازی جلوگیری کند، اما با سرعت گرفتن اتفاقات، پیش‌بینی برنده یا حتی زنده ماندن شرکت‌کنندگان دشوار است. این مجموعه تلویزیونی توسط لورن الیور از رمان نوجوانان خود با همین نام اقتباس شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد قلدری صحبت کنند. چه مواردی از قلدری در فیلم «وحشت» وجود دارد؟ قلدری چه اشکال مختلفی می‌تواند داشته باشد؟ آیا یک شکل از آن مضرتر از شکل دیگر است؟ چگونه شخصیت‌ها در فیلم «وحشت» یکدیگر را به خشونت بیشتر و نمایش‌های جسورانه‌تر تشویق می‌کنند؟ این نمایش چه دلایلی برای اعمال قلدری که رخ می‌دهد، ارائه می‌دهد؟
• این نوجوانان در این برنامه برای دریافت جایزه نقدی با انجام نمایش‌های خطرناک رقابت می‌کنند. آیا تماشای این نمایش‌ها شما را به انجام چنین کارهایی ترغیب می‌کند؟ این برنامه با هشداری در مورد تقلید نکردن نمایش‌ها آغاز می‌شود؛ چرا؟ آیا این هشدار شما را منصرف می‌کند؟ عواقب احتمالی چالش‌هایی مانند پریدن از صخره‌های سنگی به معدن چیست؟
• آیا نوجوانان فکر می‌کنند این مجموعه تصویری دقیق از زندگی نوجوانان ارائه می‌دهد؟ آیا مشکلات شخصیت‌ها برای شما قابل درک است؟ چرا یا چرا نه؟ این نمایش چه نوع کلیشه‌هایی را تقویت یا به چالش می‌کشد؟ چگونه تصویری که از زندگی نوجوانان در تلویزیون یا فیلم‌ها می‌بینید، بر زندگی شما تأثیر می‌گذارد؟ والدین: با نوجوانان در مورد الگوها و پیام‌های موجود در چنین نمایش‌هایی صحبت کنید.

والدین باید بدانند که سریال Panic درباره نوجوانان در یک شهر کوچک در تگزاس است که در یک بازی سالانه مرگبار شرکت می‌کنند. این بازی شامل چالش‌های فیزیکی فزاینده‌ای است که به‌طور واقعی مرگبار هستند: تابستان گذشته دو دانش‌آموز در حال عبور از بزرگراه با چشم‌بند جان خود را از دست دادند. خشونت به‌طور خاص خشن نیست، اما به‌طور دراماتیک نمایش داده می‌شود و چالش‌های فیزیکی را با صحنه‌هایی که نمایش‌های خطرناکی مانند شیرجه زدن از ارتفاع بسیار بالا را زیبا و سورئال نشان می‌دهد، جذاب جلوه می‌دهد. اگر با نوجوانان جوان‌تر تماشا می‌کنید، در نظر بگیرید که در مورد عواقب واقعی چنین اقداماتی صحبت کنید (اگرچه نمایش با هشداری در مورد عدم انجام آنچه می‌بینید، شروع می‌شود). ما صحنه‌هایی مانند دفن شدن یک زن جوان در تابوت و فریاد یک دختر در حالی که کندو زنبور عسل شکسته‌ای روی او ریخته شده را می‌بینیم. قلدری رایج است و گاهی فیزیکی می‌شود، با شخصیتی که دیگران را هل می‌دهد، تحقیر می‌کند و از نظر فیزیکی آزار می‌دهد. صحنه‌های مکرر نوجوانان را در مهمانی‌ها در حال نوشیدن الکل نشان می‌دهد؛ برخی از آنها در هنگام نوشیدن بی‌پروا و آشفته می‌شوند. هم نوجوانان و هم بزرگسالان سیگار می‌کشند، و نوجوانان در یک جمع سیگار حشیش می‌پیچند. والدین و بزرگسالان به‌طور کلی در این درام غایب هستند و زمانی که ظاهر می‌شوند، بی‌اثر یا حتی مضر هستند. انتظار پیچیدگی‌های عاشقانه، بوسیدن و شوخی‌های جنسی را داشته باشید، همچنین فحاشی و کلمات زشت: "لعنتی"، "احمق"، "لعنت"، "خر"، "لعنتی". شخصیت اصلی این نمایش یک نوجوان قابل‌درک است که در چرخه فقر سیستماتیک گیر افتاده است، اما انتخاب‌های او اغلب بی‌پروا و خطرناک است. این مجموعه توسط لورن الیور از رمان نوجوانان خود با همین نام اقتباس شده است.

این مجموعه حال و هوای ناخوشایندی از گناه و رسوایی در یک شهر کوچک دارد که شبیه ریوردیل است، اما اولیویا ولچ با بازی در نقش شخصیت اصلی، هیتر، به این مجموعه جان و احساس می‌بخشد. البته ساختار سریال کاملاً مفهومی و برای مخاطب نوجوان است و برای باور کردن اینکه نوجوانان شهر کوچک کارپ در تگزاس به مدت نسل‌ها مخفیانه بازی جدی حقیقت یا جرئت را انجام می‌دهند، باید کمی اغماض کرد. بسیاری از شخصیت‌ها هم کلیشه‌ای هستند: قلدر زورگو که دانش‌آموزان دیگر را به شرکت در بازی پانیک تشویق می‌کند، دوست صمیمی و عجیب و غریب هیتر که عاشق اوست، و پسر جدید مدرسه که رازهایی دارد.هدر خودش هم تا حدودی یک تیپ است، دختری خوب که سعی می‌کند چرخه فقر شهر کوچک خود را بشکند اما با شانس‌های غیرقابل غلبه مبارزه می‌کند. اما با بازی ولچ، هدر به راحتی قابل درک است، درحالی‌که درد و بی‌پروایی را به‌طور شفاف منتقل می‌کند. درد او را درک می‌کنیم وقتی که مسیر رسیدن به مدرک دانشگاهی مسدود می‌شود؛ همه عواملی که منجر به این حس در او می‌شود را درک می‌کنیم که او با شرکت در بازی چالش شهرش هیچ چیز برای از دست دادن ندارد. و بنابراین، به‌اندازه‌ای که مقدمه سریال پانیک احمقانه است، بینندگان به‌رغم خودشان جذب خواهند شد، مشتاق به دیدن اینکه این زن جوان چگونه خودش را از این دردسر بیرون می‌کشد، و اینکه بقیه رازهای کارپ چگونه فاش خواهند شد. برای لذت‌های راحت تابستانی، قطعاً می‌توانید بدتر از این را تجربه کنید.