نرم‌افزار زیستی

در آینده نزدیک، شهروندانی که چیزی برای زندگی ندارند، می‌توانند داوطلبانه خود را به صورت ژنتیکی تغییر دهند تا در مشاغل سخت و خطرناک کار کنند. به این افراد "مانگوس" گفته می‌شود و معمولاً با پیش‌داوری با آنها رفتار می‌شود. طراح آنها، هال بریگز (کامرون اسکاگینز)، روشی پیشرفته‌تر ابداع کرده است که می‌تواند این افراد را به سرباز و جاسوس تبدیل کند. او دو نمونه اولیه به نام‌های جک (برت لادا) و کی (مورگان وولک) ساخته است، اما متأسفانه به کی علاقه‌مند شده و برنامه او را تغییر داده تا او را به عشق خود تبدیل کند. قبل از اینکه اتفاقی بیفتد، برنامه‌ریزی جدید کی الهام‌بخش او و جک برای فرار می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در این اثر بحث کنند. چه احساسی به شما دست داد؟ آیا هدف آن شوکه کردن یا هیجان‌زده کردن مخاطب بود؟ چگونه می‌توان آن را تشخیص داد؟ تاثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• چگونه رابطه جنسی به تصویر کشیده شده است؟ چگونه شخصیت‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؟ آیا اعتماد وجود دارد؟ چه ارزش‌هایی منتقل می‌شود؟
• چرا فکر می‌کنید کسی داوطلب شود تا مونگو شود؟ چرا کسی بخواهد خاطرات و هویت خود را از دست بدهد؟
• چگونه این فیلم به موضوع فرانکنشتاین در مورد انسان‌ها و «بازی کردن نقش خدا» و دخالت در جاهایی که نباید، مرتبط است؟
• جاذبه فیلم‌های «دیس‌توپیایی» که نشان می‌دهند در آینده چقدر اوضاع بد می‌شود، چیست؟ از آن‌ها چه چیزی می‌توانیم یاد بگیریم؟

وِت‌ویر فیلمی علمی-تخیلی است که والدین باید بدانند در مورد یک مهندس در آینده نزدیک است که افراد را دوباره برنامه‌ریزی می‌کند و وقتی عاشق یکی از ساخته‌هایش می‌شود، دچار دردسر می‌شود. این فیلم شامل اسلحه و شلیک، خون، جسد خونین، شخصیتی با صورت سوخته، مشت زدن، تحقیر و برخی صحنه‌های ترسناک و کابوس‌وار است. شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند، زوجی در رختخواب در کنار هم قرار می‌گیرند و مردی بدون پیراهن نشان داده می‌شود. زبان فیلم ساده است اما شامل کلمات و عباراتی مانند «son of a bitch»، «hell» و «what in Christ's name» می‌شود. زنی در یک موقعیت اجتماعی یک لیوان شراب می‌نوشد و شخصیتی در مورد مصرف مواد مخدر و اوردوز صحبت می‌کند. این فیلم تا حدودی کسل‌کننده و گمراه‌کننده است، اما طرفداران فیلم‌های علمی-تخیلی ممکن است بخواهند به دلیل ادای احترام آن به فیلم بلید رانر، به آن شانس دهند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این داستان علمی-تخیلی سرد، بی‌روح و گمراه‌کننده با ایده‌ای عجیب آغاز می‌شود که هرگز به درستی شکل نمی‌گیرد و در ادامه نیز به‌درستی پیش نمی‌رود؛ بیشتر گفتگوهای کسل‌کننده‌ای است در مورد معنای فرضی کل داستان. در این فیلم هیچ بحث یا توضیحی وجود ندارد که چرا کسی داوطلبانه می‌خواهد به یک مونگو تبدیل شود، به‌طور عمدی خاطرات و هویت خود را رها کند. فیلم "فراموشی ابدی یک ذهن پاک" به‌طور بسیار زیباتر و معنادارتری به همین تم پرداخت و نشان داد که این ایده اصلاً خوب نیست. علاوه بر این، روبات‌های جاسوسی/عاشق به‌عنوان شخصیت‌های بی‌اثر نشان داده می‌شوند و صحنه‌های مبارزه و عشق به‌طور عجیبی بی‌روح هستند.جری اوکانل، که به راحتی قابل تشخیص ترین بازیگر فیلم است (در مواد تبلیغاتی به طور برجسته ای به نمایش گذاشته شده است)، در نقش یک بانکدار بازی می کند که تمام فیلم را صرف تصمیم گیری در مورد خرید یا عدم خرید فناوری جدید می کند؛ او اساساً می نشیند و با دیگران گفتگوهای غم انگیز دارد. Wetware همچنین به شدت به Blade Runner مدیون است و به روش های مختلف به آن فیلم ادای احترام می کند، از جمله حرکت کرال در ابتدای فیلم با کلمات مشخصی به رنگ قرمز تا استفاده از عبارت توهین آمیز "skin jobs". اما هیچ میزان کندی، تلاش برای نورپردازی هنری، یا جلوه های عجیب مانند "بارش برف" داخل اتاق جک و کی نمی تواند آن را به آن اثر سینمایی برجسته نزدیک کند.