بنابراین ب. آن

دوازده سال پیش، هایدی (تالیتا بیتمن) و مادر عقب‌مانده ذهنی‌اش، که فقط به عنوان «سُو بی. ایت» (جسیکا کالینز) شناخته می‌شود، در آستانه خانه برنادت (آلفری وودارد) ظاهر شدند. هایدی یک نوزاد بود و سو بی. ایت فقط می‌توانست ۲۳ کلمه قابل فهم صحبت کند، بنابراین برنادت هرگز نمی‌دانست که آنها از کجا آمده‌اند یا چرا در این دنیا تنها بودند. اما او می‌دانست که هایدی و مادرش به کمک نیاز دارند، بنابراین از هر دوی آنها مراقبت کرد و به خانه‌آموزی هایدی پرداخت، چون آگورافوبیا (ترس از مکان‌های باز) فلج‌کننده برنادت مانع از خروج او از خانه می‌شد. وقتی یک کشف ناگهانی تعادل دنیای آنها را بر هم می‌زند، هایدی در مورد هویت و ریشه‌های خود کنجکاو می‌شود. بنابراین او سفری را آغاز می‌کند که او را از افراد و مکان‌های آشنا دور می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی مواجهه‌ی شخصیت بی. آی. تی با موضوعات دشوار مانند معلولیت، انزوا و حتی مرگ صحبت کنند. آیا کودکان آمادگی مواجهه با این مسائل را دارند؟ رسانه‌ها چگونه می‌توانند به خانواده‌ها در مواجهه با این موضوعات کمک کنند؟
• هایدی چگونه شجاعت و پشتکار خود را در جستجوی حقیقت درباره گذشته‌اش نشان می‌دهد؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• شخصیت‌های فیلم اغلب محدودیت‌های دیگران را درک و قبول می‌کنند. این موضوع چه ارزشی برای کسانی که مورد پذیرش قرار می‌گیرند دارد؟ و چه تاثیری بر فردی که ناکامی‌های دیگران را می‌پذیرد، می‌گذارد؟
• آیا با هایدی همدلی می‌کنید؟ آیا واقع‌گرایانه است که شخصی تا این حد برای کشف گذشته‌اش مشتاق باشد؟ آیا در نهایت اقدامات هایدی زندگی‌اش را بهبود می‌بخشد؟
• اگر کتابی که این فیلم بر اساس آن ساخته شده است را خوانده‌اید، نظرتان در مورد شباهت‌ها و تفاوت‌های آن چیست؟ چه چیزهایی مشابه هستند و چه چیزهایی تغییر کرده‌اند؟

والدین باید بدانند که این فیلم، درام تاثیرگذاری دربارهٔ بلوغ دختری ۱۲ ساله به نام هیدی (تالیتا بیتمن) است که در انزوا بزرگ می‌شود، زیرا با مادر معلول ذهنی خود و دوست خانوادگی که دچار آگورافوبیا است و نمی‌تواند از خانه خارج شود، زندگی می‌کند. محدودیت‌های این شخصیت‌ها با احترام و درک و با در نظر گرفتن نیازهایشان، مورد توجه قرار می‌گیرد. هیدی به تنهایی سفری طولانی را آغاز می‌کند، به طور اساسی در نیمه شب فرار می‌کند، اما هرگز در معرض خطر واقعی قرار نمی‌گیرد و با افرادی مواجه می‌شود که با مهربانی با او رفتار می‌کنند. مرگ غم‌انگیز در اواخر فیلم ممکن است بینندگان جوان یا حساس را ناراحت کند؛ و وضعیت دشوار هیدی ممکن است برای برخی بینندگان آزاردهنده باشد. اما نوجوانان و جوانان با این شخصیت ارتباط برقرار می‌کنند و ممکن است از قدرت، پشتکار و شجاعت او الهام بگیرند. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام از سارا ویکز ساخته شده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

غمگین، زیبا و منحصر به فرد، این داستان جذاب بلوغ درباره دختری مصمم با گذشته ای مرموز، بر اساس رمان سارا ویکز، با مخاطبان بزرگسال، نوجوان و جوان ارتباط برقرار می کند. هیدی ناراضی نیست، اما ظاهرا فقط یک همسال دارد و مادرش، با وجود مهربانی، به مراقبت هیدی نیاز دارد. اما مثل بیشتر بچه های ۱۲ ساله، هیدی شروع به پرسش از وضعیت موجود می کند. چرا اوضاع اینطور است؟ بقیه خانواده اش کجا هستند؟ قبل از اینکه مادرش به برنادت سپرده شود، چه کسی از او مراقبت می کرد؟ چون برنادت جوابی ندارد، هیدی خودش به دنبال حل معما می رود و چیزی که پیدا می کند نه خوشایند است و نه ساده.آنچه در نهایت از داستانی که می‌تواند واقعاً غم‌انگیز باشد، الهام‌بخش است، این است که نه تنها بر چیزهای وحشتناکی که می‌تواند برای مردم اتفاق بیفتد تمرکز می‌کند، بلکه بر این موضوع نیز تمرکز دارد که چگونه عشق و حمایت دیگران، چه خویشاوندان و چه غریبه‌ها، می‌توانند این واقعیت‌ها را قابل تحمل کنند. گذشته هیدی تراژیک است، حال او پیچیده. اما او مورد عشق قرار می‌گیرد و پذیرفته می‌شود. و پیام شیرین نهایی این است که گاهی اوقات این عشق و پذیرش کافی است.