«پسر تحت سرپرستی»

«پسری که تحت سرپرستی است» یک درام دادگاه در مورد فساد در سیستم مراقبت از کودکان تحت سرپرستی است. جمال رندولف جوان (با بازی شین پل مک‌گی) از یک آژانس مراقبت از کودکان تحت سرپرستی که به دنبال سود است، به دلیل سهل‌انگاری که منجر به سوءاستفاده از او توسط والدین و خواهر و برادر تحت سرپرستی‌اش شده، شکایت می‌کند. قاضی جورج تیلور (با بازی لوئیس گوست جونیور) از شیکاگو، مایکل ترینر (با بازی متیو موداین)، وکیل شرکتی، را به عنوان وکیل داوطلبانه جمال منصوب می‌کند. مایکل که از این پرونده منصوب شده ناراحت است، به طور آشکارا جمال را نادیده می‌گیرد و او را "اراذل" می‌نامد، در حالی که جمال او را "سه تکه" می‌نامد و باور نمی‌کند که او کمکی بکند. مایکل در ابتدا مشتاق به حل و فصل پرونده است، اما زمانی که پاملا دپری (با بازی جولی بنز)، یک کارمند اجتماعی که به عنوان مدیر اجرایی آژانس مراقبت از کودکان تحت سرپرستی کار می‌کند، پیشنهاد توافقی شش رقمی را می‌دهد و به طور مبهمی قبل از دادگاه به مایکل هشدار می‌دهد، شروع به باور ادعاهای جمال می‌کند. با پیشرفت دادگاه، جمال و مایکل به آرامی یاد می‌گیرند که به یکدیگر اعتماد کنند، اگرچه آژانس از تاکتیک‌های ارعاب برای تهدید خانواده‌هایشان، ایمنی و آزادی‌شان استفاده می‌کند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم "پسربچه تحت سرپرست" صحبت کنند. آیا این خشونت در روایت داستان ضروری است؟ آیا خشونت علیه کودکان تأثیر متفاوتی بر بینندگان نسبت به خشونت علیه بزرگسالان دارد؟»
• «کدام شخصیت‌ها را همدلانه‌تر یافتید؟ آیا هیچ‌یک از آن‌ها را الگوی خود می‌دانید؟ چگونه شخصیت‌ها همدردی و پشتکار را نشان می‌دهند؟»
• «تا چه حد فکر می‌کنید این فیلم، خانواده‌های سرپرستی و فرآیند واگذاری سرپرستی را به‌صورت واقع‌گرایانه به تصویر می‌کشد؟»
• «قابلیت باور داستان تا چه حد است؟ پیام این داستان در مورد آژانس‌های سودجویی که سرپرستی کودکان را بر عهده دارند، چیست؟»

والدین باید بدانند که «پسربچه تحت سرپرستی» یک درام دادگاه الهام گرفته از پرونده‌های حقوقی جی دراتانی، فیلمنامه‌نویس و وکیل شیکاگویی است که فساد را در آژانس‌های سرپرستی سودآور مشاهده کرده است. این فیلم که توسط اسطوره بسکتبال، شکیل اونیل تهیه شده است، با بازی متیو موداین در نقش مایکل ترینر، وکیلی شبیه به دراتانی است که پرونده داوطلبانه یک مرد جوان (شین پل مک‌گی) را بر عهده می‌گیرد که یک آژانس مراقبت از کودکان را به سهل‌انگاری متهم می‌کند که منجر به سال‌ها سوءاستفاده شده است. انتظار می‌رود زبان تند و تیز ("لعنتی"، "کثافت"، "احمق" و غیره) به طور مکرر استفاده شود، از جمله استفاده از توهین نژادپرستانه "تاج". بزرگسالان در فیلم سیگار می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند، و بحث در مورد مواد مخدر وجود دارد و نشان داده می‌شود که به عنوان مدرک کاشته شده‌اند. خشونت شامل فلش‌بک‌هایی از سوءاستفاده‌های جسمی آزاردهنده، یک درگیری جدی در زندان که تقریباً به مرگ منجر می‌شود، و به خطر انداختن کودکان است. مسائل نژادی و تعصب مورد بحث قرار می‌گیرند و مایکل با شناخت پیش‌داوری‌های خود، نسبت به جمال و تجربیاتش حساس‌تر می‌شود. هر دو یاد می‌گیرند که فراتر از تصورات اولیه نگاه کنند. والدین و نوجوانان می‌توانند در مورد اهمیت احساس عشق و مراقبت همه کودکان در یک خانه امن صحبت کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام حقوقی به قلمرو سریال‌های تلویزیونی کشیده می‌شود، زیرا سوءاستفاده، سهل‌انگاری و فساد در سیستمی را بررسی می‌کند که ظاهراً برای محافظت از کودکان طراحی شده است. اگرچه در نگاه اول، فیلم «فاستر بوی» که توسط شکیل اونیل تهیه شده است، به نظر می‌رسد یک فیلم معمولی با موضوع نجات‌دهنده سفیدپوست باشد، اما به جمال آژانس کافی می‌دهد تا از آن دسته‌بندی دوری کند (تمرکز بر روی روند دادگاه به جای درام‌های بین‌فردی نیز کمک می‌کند). مایکل یک شخصیت کلیشه‌ای با اصول اخلاقی نیست که مثل آتیکوس فینچ وارد شود تا جمال را نجات دهد، و جمال نیز پر از حقایقی نیست که به مایکل درباره زندگی آموزش دهد. این فیلم داستان را از دیدگاه وکیل سفیدپوست روایت می‌کند، زیرا فیلم‌نامه‌نویس خود نیز به عنوان یک وکیل سفیدپوست با سیستم مراقبت از فرزندان سرپرستی مواجه بوده است. برخی از جنبه‌ها کمی اغراق‌آمیز به نظر می‌رسند، به ویژه زمانی که شرکت شروع به استفاده از تاکتیک‌های مشابه برادر بزرگ برای تهدید جمال و مایکل می‌کند. و از ابتدا مشخص است که آژانس خصوصی مراقبت از فرزندان، به معنای واقعی کلمه شرور است. این جزئیات باعث می‌شود «فاستر بوی» بیشتر به نظر برسد که درباره یک وکیل و موکلش در مبارزه با سوءرفتار شرکتی است تا درباره پویایی قدرت بین یک موکل سیاه‌پوست و وکیل سفیدپوستش.مسائل نژادی و نژادپرستی همچنان موضوعات مهمی هستند، به‌ویژه در نشان دادن اینکه چگونه جامعه و سیستم قضایی تحت سلطه سفیدپوستان به راحتی به مردان سیاه‌پوست به‌عنوان مجرمان نگاه می‌کنند. قابل پیش‌بینی است، مایکل در ابتدای فیلم نسبت به ادعاهای جمال پیش‌داوری دارد و تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد... تا زمانی که آژانس انگیزه واقعی خود را آشکار می‌کند: سودجویی به بهای قربانی کردن کودکان که به آنها اعتماد شده است تا در خانه‌های امن قرار گیرند. مودین برای نقش خود مناسب است، و مک‌گی اجرای قدرتمند و ظریف‌نگرانه‌ای به عنوان بازمانده سوءاستفاده عاطفی ارائه می‌دهد که می‌خواهد کسی را برای آنچه هرگز نباید تحمل می‌کرد، پاسخگو بداند. گاسِت جونیور به عنوان یک قاضی باهوش و ناظر، به تماشاگران یادآوری می‌کند که جاذبه و وقار او شایسته نقش‌های مهم‌تری است. اگرچه این فیلم احتمالاً با درام‌های دادگاه‌محور مانند ارین براکویچ یا ترس اولیه اشتباه گرفته نمی‌شود، اما داستانی است که تماشاگران را وادار می‌کند تا در مورد وضعیت غم‌انگیز سرپرستی کودکان در ایالات متحده بیشتر کاوش کنند.