هفت روز در بهشت

لاک چیسلم (با بازی لوکاس بلک) درست در آستانه‌ی ورود به اولین تورنمنت حرفه‌ای گلف خود، به شکلی عجیب و غریب در حفره‌ی هجدهم زمین گلف، در یک رقابت تلویزیونی، دچار مشکل می‌شود. بعد از این افتضاح شرم‌آور، لاک بدون هدف رانندگی می‌کند و به طور ناگهانی به سمت شهر کوچک یوتوپیا در ایالت تگزاس، که کمتر از ۴۰۰ نفر جمعیت دارد، می‌پیچد. بعد از تصادف ماشینش برای اجتناب از برخورد با یک گاو، لاک توسط جان کرافورد (با بازی رابرت دووال)، یک دامدار مسن، نجات پیدا می‌کند که به او پیشنهاد می‌دهد تا زمان تعمیر ماشینش در خانه‌اش بماند. وقتی کانال گلف تصاویری از بازی فاجعه‌بار لاک را پخش می‌کند، جان، که خودش قبلا بازیکن PGA بوده، با لاک معامله‌ای می‌کند: لاک هفت روز در یوتوپیا می‌ماند و بازی‌اش را به دست می‌آورد. لاک قبول می‌کند و آن دو به مدت یک هفته دروس عجیب و غریبی را در جنبه‌های معنوی و فیزیکی گلف شروع می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام داستان صحبت کنند که خانواده، دوستی و ایمان از هر بازی یا رقابتی مهم‌تر است. آیا این یک درس است که ورزشکاران نوجوان باید به آن توجه کنند؟ آیا والدین، کودکان را تحت فشار قرار می‌دهند تا ورزشکاران استثنایی شوند؟
• چگونه رابطه لوک با جانی، دوستی‌های «قهرمان-راهنما» دیگر در تاریخ سینما را منعکس می‌کند؟
• چرا فیلم‌های ورزشی اینقدر محبوب هستند؟ این فیلم در مقایسه با داستان‌های ورزشی الهام‌بخش دیگر چگونه است؟

والدین باید بدانند که این درام گلف با موضوع مسیحی (که بر اساس کتاب الهام‌بخش سفر مقدس گلف: هفت روز در لینکس اتوپیا اثر دیوید کوک ساخته شده است) محتوای نامناسب بسیار کمی دارد. هیچ زبانی یا صحنه‌ای از روابط جنسی وجود ندارد، به جز برخی از شوخی‌های دوستانه بین دو بزرگسال جوان، و خشونت فراتر از هل دادن و کشمکش و صحنه‌ای از «پوکر کابوی» (تلاش برای ماندن روی صندلی در حالی که گاوی در اطراف شما در یک میدان مسابقات گاو بازی می‌دود) نمی‌رود. برخی از تبلیغات آشکار محصول توسط کالاوی و کانال گلف وجود دارد، اما این یک فیلم گلف است، بنابراین انتظار می‌رود. اگرچه پیام‌های فیلم به وضوح مسیحی هستند (یک متن کتاب مقدس فیلم را آغاز می‌کند، همه به کلیسا می‌روند و دعا می‌کنند، و یک انجیل نشانه‌ای از تغییر شخصیت اصلی است)، بینندگان غیر مسیحی نیز می‌توانند آن را به عنوان داستانی از رستگاری و اعتقاد به خود ببینند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بازی‌ها در اینجا واقعاً خوب هستند، اما حیف که پیام فیلم به هدفش نمی‌رسد. هیچ ایرادی به فیلم‌های ورزشی الهام‌بخش وارد نیست؛ برخی از بهترین‌های این ژانر، مثل هووسیرز، به یاد بیاور تایتان‌ها، و معجزه، کلاسیک‌هایی هستند که خانواده‌ها برای نسل‌ها با هم تماشایشان می‌کنند. اما خطی باریک بین الهام‌بخشی و تبلیغ وجود دارد، و خطی باریک بین تاثیرگذار و لوس بودن. و این درام گلف کاملاً از آن خطوط عبور می‌کند و به قلمرو آزاردهنده پا می‌گذارد. اشکال از بازیگران نیست؛ در این فیلم دو برنده جایزه آکادمی (دووال و ملسیا لئو)، به علاوه بلک، برایان گرتی کهنه‌کار فیلم صدمه، دبورا آن ول خون‌آشام سریال خون حقیقی، و کتی بیکر برنده جایزه امی حضور دارند. اشکال از داستان فیلم است که ترکیبی از داستان فیلم‌های اتومبیل‌رانی و کاراته کید و مدرسه یکشنبه است و فیلم را به پایین می‌کشد. و البته گلف هم به خودی خود ورزشی خیلی هیجان‌انگیز نیست، و به همین دلیل کل فیلم حالتی خواب‌آور دارد.از جنبه‌های مثبت، فیلمبرداری فوق‌العاده است (سبزها و آبی‌های سرسبز)، بلک هرگز در حال تاب دادن یک چوب گلف دست و پاگیر به نظر نمی‌رسد، و موسیقی متن شامل انتخاب به یادماندنی از ملودی‌های معاصر مسیحی است. تفسیر دووال از یک مربی شبیه به آقای میاگی بسیار خنده‌دار است، اگرچه احتمالاً به طور ناخواسته، مانند صحنه‌ای که جانی به طور مضحکی اجازه می‌دهد لوک کنترل یک هواپیمای کوچک را در حالی که در حال سقوط از آسمان است، به دست بگیرد. نقاشی و ماهیگیری با مگس یک چیز است، اما پرواز با هواپیما؟ نه. پیام کلی فیلم که برنده شدن هرگز مهم‌تر از چیزی که در قلب شماست نیست، درس شگفت‌انگیزی برای همه ورزشکاران جوان است، اما ارائه آن بیش از حد دست و پاگیر است.