غرور و تعصب و زامبی‌ها

الیزابت بنت (لیلی جیمز) و چهار خواهرش دختران یک اشراف‌زاده انگلیسی (چارلز دنس) هستند. مادرشان (سالی فیلیپس) می‌خواهد آنها با مردانی ثروتمند ازدواج کنند، اما پدرشان آنها را برای مبارزه با زامبی‌ها آموزش داده است، که در سراسر اروپا شیوع پیدا کرده‌اند. در حالی که خواستگاران مختلف توجه خود را نشان می‌دهند، از جمله آقای دارسی (سام ریلی) که مردی عبوس است، مشخص می‌شود که گروهی خاص از زامبی‌های "رهبر" ممکن است روز را نجات دهند. اما با خیانت به اعتماد و شکستن دل‌ها، نبرد بین انسان‌ها و زامبی‌ها تشدید می‌شود و باید موجودات مرده متحرک را مهار کرد، حداقل به اندازه کافی تا زمانی که مراسم عروسی بین جین، خواهر الیزابت (بلا هیتکوت) و آقای بینگلی (داگلاس بوث) برگزار شود!

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم غرور و تعصب و زامبی‌ها صحبت کنند. چه میزان خون و خشونت به نمایش گذاشته می‌شود؟ چه میزان از آن تلویحی است؟ تفاوت تاثیر آن چیست؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، حساسیت کودکان را نسبت به خشونت کاهش می‌دهد؟
• آیا زامبی‌های این فیلم ترسناک هستند؟ چقدر با زامبی‌هایی که در فیلم‌های دیگر دیده‌اید متفاوتند؟
• ماش‌آپ چیست؟ نظر شما در مورد اضافه کردن زامبی‌ها به داستان ۲۰۰ ساله جین آستن چیست؟ آیا جالب است؟ هیجان‌انگیز؟ نامناسب؟
• چگونه این نسخه از الیزابت بنِت با نسخه‌های دیگر این شخصیت در فیلم‌ها، تلویزیون یا کتاب‌ها مقایسه می‌شود؟ آیا او قوی‌تر است؟ جذاب‌تر؟ یا کمتر جذاب؟ آیا او را به عنوان الگو و سرمشق در نظر می‌گیرید؟
• انتخاب هوشمندانه همسر در عشق و زندگی چه اهمیتی دارد؟

والدین باید بدانند که غرور و تعصب و زامبی‌ها هم یک درام عاشقانه و هم یک فیلم ترسناک-اکشن است، درست مثل کتاب ۲۰۰۹ سِت گراهام-اسمیت که خود از رمان کلاسیک جین آستن الهام گرفته شده است. خشونت زامبی‌ها در این فیلم زیاد است، هرچند که بیشتر بدون خونریزی است و بیشتر از آنچه نشان داده می‌شود، القا می‌شود. با این حال، زامبی‌ها کشته می‌شوند و تصاویر ترسناک و/یا زننده‌ای وجود دارد، به همراه مبارزه هنرهای رزمی، شمشیر، تیغه، تفنگ، نبرد و انفجار. شخصیت‌ها در مورد ازدواج با یکدیگر زیاد صحبت می‌کنند؛ یک صحنه از بوسیدن عاشقانه و یک صحنه مبارزه‌ی اغواگرانه وجود دارد که در آن یک شخصیت مرد دکمه بالای لباس زن را باز می‌کند و کمی از سینه‌اش را نمایان می‌کند. زبان فیلم مسئله‌ای ندارد و شخصیت‌ها فقط در محیط‌های اجتماعی الکل می‌نوشند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم شاید به طور غیرمنتظره ای یک فیلم زامبی ضعیف باشد، اما به عنوان یک فیلم جین آستن خوب است. وقتی بر روی انسان ها تمرکز می کند، حال و هوای آن شاد، سرزنده، رمانتیک و حتی خنده دار است. کارگردان بر استیرز با فیلم ایگی می رود پایین (2002) که فیلمی ادبی در مورد شخصیت های باهوش است، اولین فیلم خود را ساخت و در اقتباس از رمان 2009 ست گراهام اسمیت به نام غرور و تعصب و زامبی ها، به وضوح این گرایش را به آثار آستن نیز می آورد.متاسفانه به نظر می‌رسد استیرز توجهی به زامبی‌ها ندارد. موجودات او زامبی‌های سریع و اکشن فیلم‌های سینمایی هستند (یعنی ترسناک نیستند). علاوه بر این، تدوین سریع و پرش‌دار فیلم به وضوح برای به حداقل رساندن صحنه‌های خشن طراحی شده است و جلوه‌های بصری باقیمانده نیز سطح پایین هستند. به همین ترتیب، صحنه‌های مبارزه هنرهای رزمی، اگرچه به خوبی طراحی شده‌اند، با بی‌توجهی مشابهی فیلمبرداری شده‌اند. در نهایت، اکشن بر فیلم غلبه می‌کند و فیلم از طریق صحنه‌های خسته‌کننده زیادی رنج می‌برد. حیف است که استیرز نتوانست یک کارگردان خوب فیلم‌های "ب" را استخدام کند تا نیمه زامبی فیلم را تقویت کند.