لانهٔ دزدان

در لانه دزدان، دزد حرفه‌ای مررمن (با بازی پابلو شرایبر) گروهش را در سرقتی بزرگ برای دزدیدن یک ماشین زرهی رهبری می‌کند. اما چیزی اشتباه پیش می‌رود و آن‌ها در یک تیراندازی با پلیس‌ها درگیر می‌شوند. این موضوع توجه ناخواسته اداره پلیس لس‌آنجلس به رهبری نیک فلانگان (با بازی جرارد باتلر) را جلب می‌کند. افراد نیک موفق می‌شوند راننده همیشگی مررمن، دنی (با بازی اُشی جکسون جونیور) را دستگیر کنند و از او برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرقت بعدی مررمن استفاده می‌کنند. چیزی که نیک نمی‌داند این است که دزدها در واقع برنامه‌ریزی کرده‌اند تا به فدرال رزرو نفوذ کنند. دزدها نقشه پیچیده‌ای طراحی کرده‌اند که شامل مراحل متعدد و پیچیده‌ای است و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به پول نقدی که قرار بوده از بین برود (یعنی کاملاً آزاد و بدون ردیابی است) دست پیدا کنند. آیا نیک می‌تواند نقشه آن‌ها را خنثی کند، یا دزدها با میلیون‌ها دلار فرار خواهند کرد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «لانه دزدان» صحبت کنند. این خشونت چه تأثیری بر شما داشت؟ آیا استفاده از اسلحه در فیلم‌ها ستایش می‌شود؟ تأثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• شخصیت‌ها قلدر هستند؟ آیا آن‌ها دیگران را تهدید می‌کنند و باعث ناراحتی و یا ترس آن‌ها می‌شوند؟ این موضوع چگونه به پیام فیلم در مورد مردانگی کمک می‌کند؟
• زنان در این فیلم چگونه به تصویر کشیده شده‌اند؟ آیا شخصیت‌های زن سه‌بعدی در فیلم وجود دارند؟ آیا به عنوان اشیا دیده می‌شوند؟ آیا در داستان نقش مهمی دارند؟
• چگونه نوشیدن الکل به تصویر کشیده شده است؟ آیا شخصیت‌ها در این زمینه زیاده‌روی می‌کنند؟ آیا نوشیدن الکل به عنوان کاری جذاب و باحال نشان داده شده است؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای برای آن در نظر گرفته شده است؟ چرا این موضوع مهم است؟
• این فیلم در مقایسه با سایر فیلم‌های سرقت که دیده‌اید چطور است؟ چه چیزی در این نوع داستان جذاب است؟

والدین باید بدانند که «لانه دزدان» یک فیلم هیجان‌انگیز سرقت با بازی جرارد باتلر است که بر گروهی از دزدان و اداره پلیس لس‌آنجلس تمرکز دارد. شخصیت‌های منفی در این فیلم، در مقایسه با شخصیت‌های مثبت، همدلی بیشتری را برمی‌انگیزند؛ چرا که شخصیت‌های مثبت، افرادی مست و قلدر هستند که به زنان به چشم ابزار نگاه می‌کنند. این فیلم همچنین بسیار خشن است: انتظار دیدن تعداد زیادی اسلحه و صحنه تیراندازی، زخم‌های خونین، مشت‌زنی و کتک‌کاری، مشاجره و قلدری را داشته باشید. زبان فیلم بسیار تند و تقریباً مداوم است و از کلماتی مانند «لعنتی»، «مادر****» و «****» و موارد مشابه استفاده می‌شود. صحنه‌های کوتاهی از برهنگی جزئی وجود دارد، همچنین صحنه‌هایی با محتوای جنسی و زنانی که به نظر می‌رسد رقصنده‌های استریپ‌تیز هستند. شخصیت اصلی گاهی اوقات حالت مستی دارد و به نظر می‌رسد مقدار زیادی الکل مصرف می‌کند. در کل، مصرف الکل در این فیلم بسیار زیاد است و شخصیت اصلی سیگار هم می‌کشد. این فیلم پیام‌های اشتباهی در مورد مردانگی می‌دهد (یعنی اینکه مردانگی در بدنسازی، قلدری و آزار دیگران خلاصه می‌شود) و برخی از شخصیت‌ها اظهارات نژادپرستانه‌ای می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب‌های فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

در این فیلم سرقت طولانی، کسل‌کننده و تکراری، دزدها تا حدودی دوست‌داشتنی و آدم‌های خوب عمدتاً نفرت‌انگیز هستند. و حتی به نظر نمی‌رسد که این موضوع عمدی باشد؛ بیشتر شبیه تلاش اشتباهی برای جذاب بودن است. کریستین گودگاست (نویسنده فیلم لندن سقوط کرده) در اولین تجربه کارگردانی خود، با ارائه بتلر در نقش یک آدم خوب ترسناک و ناخوشایند که به مردم زور می‌گوید و مظنونان را در اتاق‌های هتلی پر از مشروب و رقاصان مورد بازجویی قرار می‌دهد، به نظر می‌رسد تحت تأثیر بی‌احترامی شخصیت خود قرار گرفته است، اما در واقع این موضوع فقط بی‌مزه است. در بدترین حالت، بیگ نیک همسرش و دوستانش را بعد از درخواست طلاق از او، مورد آزار و اذیت و تهدید قرار می‌دهد.از طرف دیگر، اشرایبر در مرمن با مردان خود با عشق سخت اما به هر حال مثل یک خانواده رفتار می‌کند و به وضوح همدردی بیشتری دارد. علاوه بر نادیده گرفتن این تفاوت، گودگاست لانه دزدان را با تکرار اطلاعات بارها و بارها در تقریبا هر صحنه به ۱۴۰ دقیقه خسته‌کننده می‌کشاند. او با انتخاب‌های ضعیف تدوین، تعلیق بالقوه را از بین می‌برد و فیلم را با تیراندازی‌های بی‌پایان باز و بسته می‌کند که در آن مردان زیادی اسلحه می‌کشند اما چیزهای کمی واقعا به نظر می‌رسد که شلیک می‌شوند. خود سرقت برخی از ایده‌های خوب را دارد و ممکن است فیلم بهتر و کوتاه‌تری در این غول وجود داشته باشد. اما در نهایت، این لانه دزدان مورد سرقت قرار گرفت.