بازاریابان تلفنی

تله‌مارکترها آفت افرادی هستند که می‌خواهند بدون مزاحمت شام بخورند، و این مجموعه مستند سه قسمتی، ظهور یک شرکت تله‌مارکتری خاص و بانفوذ (و فاسد) را دنبال می‌کند. گروه توسعه مدنی (CDG) تجارت خود را با جمع‌آوری کمک مالی برای انجمن برادری پلیس نیوجرسی آغاز کرد، اما به زودی روش‌های فریبنده و پر فشار فروش خود را افزایش داد و رشد کرد و رشد کرد و رشد کرد. این مستند، که توسط دو نفر از «بی‌عرضه‌ها»ی خود ساخته‌ای که به نمایندگی از CDG تماس می‌گرفتند، ساخته شده است، روش‌های CDG و تأثیرات ویرانگر آن بر افرادی که در آنجا کار می‌کردند، افرادی که پول می‌دادند و هر کسی که در زمان شام به تلفن پاسخ می‌داد را افشا می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مستندها صحبت کنند. تفاوت مستند و داستان تخیلی در چیست؟
• بسیاری از مستندها با هدفی فراتر از سرگرم کردن مخاطبان ساخته می‌شوند. آیا به نظر می‌رسد این مجموعه نیز هدفی دارد؟ هدف آن چیست؟
• سام لیپمن استرن، یکی از سازندگان و کارگردانان این مجموعه، قبلاً برای سی‌دی‌جی، سازمانی که در این مجموعه مورد توجه قرار گرفته است، کار می‌کرد. آیا این نوع دسترسی داخلی، مجموعه را تغییر می‌دهد؟ آیا آن را بهتر می‌کند؟ آیا دیدگاه مجموعه را تغییر می‌دهد؟ آیا این تغییر مثبت است یا منفی؟

والدین باید بدانند که تلمارکترز یک مجموعه مستند است که به بررسی تخلفات شرکت بزرگ بازاریابی تلفنی سیویک دِولوپمنت گروپ (CDG) می‌پردازد. فضای کلی برنامه اغلب شاد و خنده‌دار است، اما افشاگری‌ها در مورد اعمال مجرمانه یا شبه‌مجرمانه این‌طور نیستند. با افرادی آشنا می‌شویم که برای CDG کار می‌کردند و با تاکتیک‌های این شرکت مشکل داشتند یا از آن دفاع می‌کردند، و همچنین افرادی که از کارشان آسیب دیدند (از جمله کسانی که پولی را که توان پرداخت آن را نداشتند، دادند). شرکت‌کنندگان از نظر نژاد، قومیت، سن، نوع بدن و پیشینه اجتماعی-اقتصادی متنوع هستند؛ ما با هر کدام از آنها به‌عنوان یک فرد آشنا می‌شویم. یکی از شرکت‌کنندگان معتاد به مواد مخدر است؛ او را در حال کشیدن سیگار و استنشاق هروئین و همچنین غش کردن می‌بینیم؛ او در مورد مصرف مواد مخدرش صریح است. شرکت‌کنندگان دیگر را در حال نوشیدن الکل تا حد مستی و کشیدن حشیش می‌بینیم. صحبت‌های جنسی می‌تواند صریح باشد، مثل وقتی که یکی از مصاحبه‌شوندگان جزئیات نوع سکس دهانی که دوست دارد را بیان می‌کند. فحش دادن رایج است: فاک، شیت. بینندگان ممکن است بعد از تماشای این مجموعه مستند سوالاتی در مورد اینکه چه کسانی آنها را هدف قرار می‌دهند و چرا، داشته باشند.

اگر تا به حال با یک بازاریاب تلفنی صحبت کرده‌اید، این مستند تکان‌دهنده که روند ظهور و سقوط یک شرکت مشکوک را دنبال می‌کند، ارزش توجه شما را دارد. گروه توسعه مدنی، یا CDG، به عنوان یک شرکت در نیوجرسی شروع به کار کرد که برای گروه‌های پلیس کمک مالی جمع‌آوری می‌کرد؛ اما در نهایت میلیون‌ها دلار از مردم بی‌اطلاعی که اشتباه جواب دادن به تلفن و فرستادن چک را مرتکب شدند، کلاهبرداری کرد. همانطور که می‌آموزیم، CDG راه‌های گریز از قانون را پیدا کرد و موفق شد به رشد و درآمدزایی ادامه دهد، در حالی که کارمندان و کل شهرهای افسرده را در طرح‌های خود گرفتار کرده بود.یادآوری‌های صریح کارمندان سابق سی‌دی‌جی که از شغل خود متنفر بودند اما احساس می‌کردند نمی‌توانند آن را ترک کنند، به‌ویژه تأثیرگذار است. آنها می‌دانستند شغلی که انجام می‌دهند مشکوک و شاید حتی جنایی است. اما سی‌دی‌جی عمداً به دنبال کارمندانی بود که در حاشیه قرار داشتند: یکی از شرکت‌کنندگان می‌گوید: «مستقیماً به خانه‌های نیمه‌راهی در شهر می‌رفتند تا استخدام کنند!» سی‌دی‌جی همچنین دفاتر خود را در مناطقی با اقتصاد ضعیف و کمبود شغل و صنعت افتتاح کرد. سپس سی‌دی‌جی به روش‌های مختلف سعی در فریب دادن مردم بدشانس داشت که به تماس‌هایشان پاسخ می‌دادند، از پنهان شدن پشت نام‌های خیریه‌ای که رسمی به نظر می‌رسیدند تا تماس با کسانی که مکرراً کمک می‌کردند و همیشه درخواست پول بیشتری می‌کردند. این موضوع هم خشم‌آور است و هم ناراحت‌کننده.