ستارگان گرو

PAWN STARS در پشت پیشخوان در Gold & Silver Pawn Shop قرار دارد، یک فروشگاه شلوغ در لاس وگاس که از قایق‌های موتوری تا آثار هنری کلاسیک و سلاح‌های قدیمی را در بر می‌گیرد. این فروشگاه توسط سه نسل از خانواده هریسون اداره می‌شود: ریک، پسرش کوری و پدرش ریچارد. این مجموعه بر چانه‌زنی و معامله‌گری مردان تمرکز دارد، در حالی که با افرادی که امیدوارند کالاهای غیرمعمول بفروشند، مذاکره می‌کنند. همچنین به بحث و جدل‌های پشت صحنه می‌پردازد، جایی که این سه نفر بر سر این موضوع بحث می‌کنند که آیا یکی از آنها موفق به انجام کاری بزرگ شده است یا اینکه فریب خورده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد معامله‌ای منصفانه برای خریداران و فروشندگان بحث کنند. خانواده هریسون با دقت در مورد هر معامله فکر می‌کنند و معامله‌ای سختگیرانه انجام می‌دهند. آیا فکر می‌کنید آنها منصف هستند یا گاهی از مردم سوءاستفاده می‌کنند؟
• هرچند که هریسون‌ها به وضوح به هم علاقه دارند، اما اغلب با هم اختلاف نظر دارند. آیا فکر می‌کنید اگر با هم نسبت فامیلی نداشتند، تا این حد با هم بحث و جدل می‌کردند؟ آیا دوست دارید با خانواده‌تان کار کنید؟
• چه نوع شهرت و آوازه‌ای به‌طور کلی کسب‌وکار رهن و گرو دارد؟ این شهرت از کجا نشأت می‌گیرد؟ چگونه فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی بر تصورات شما از این کسب‌وکار تأثیر می‌گذارند؟

والدین باید بدانند که این مجموعه واقع‌نمای تلویزیونی درباره نحوه کار یک مغازه عتیقه‌فروشی در لاس وگاس که توسط یک خانواده اداره می‌شود، نگاهی جالب به سرمایه‌داری در سطح ابتدایی آن دارد. پدر، پسر و پدربزرگ که این مغازه را اداره می‌کنند، بسیار باهوش و سختگیر هستند. این سه نفر که بسیار نزدیک به هم هستند، اغلب با هم بحث و جدل می‌کنند (و آن هم با صدای بلند)، معمولاً بر سر مسائل کاری. انتظار کلمات ناسزا و سانسور شده زیادی را داشته باشید. این مغازه انواع مختلفی از کالاهای باارزش را می‌خرد و می‌فروشد و اغلب نام برندهای لوکس را به زبان می‌آورد.

شخصیت‌های پرشور خانواده هریسون بخشی از دلایلی است که این نمایش را جذاب می‌کند. هر سه آن‌ها بازرگانان باهوشی هستند، اما همیشه با هم هم‌عقیده نیستند. جایی که یکی الماسی ارزان‌قیمت در میان سنگ‌های زبر و خشن می‌بیند، دیگری توده‌ای زغال‌سنگ می‌بیند -- و آن‌ها در ابراز نظرات خود خجالتی نیستند.اما آنچه حتی جالب‌تر است، سرمایه‌داری عریان است. هیچ راهی برای پیش‌بینی وجود ندارد که مردم چه چیزی را سعی می‌کنند در عطاری بفروشند، و این افراد حتی عجیب‌ترین اشیا را نیز جدی در نظر می‌گیرند -- اگر فکر کنند بعداً می‌توانند با سود بفروشند. این بدان معناست که آنها باید در طیف وسیعی از محصولات لوکس متخصص باشند، قادر به تشخیص هم یک رولکس تقلبی و هم یک پیکاسو واقعی. بعد از هر مذاکره، آنها توضیح می‌دهند که یک کالا واقعاً چه ارزشی دارد و چرا مایل بودند (یا نبودند) آن را بخرند. در نهایت، هر شیئی دقیقاً به اندازه‌ای ارزش دارد که کسی مایل به پرداخت آن است -- یک قانون اساسی تجارت که به ندرت به روشنی اینجا دیده می‌شود.