رابینسون کروزو

رابینسون کروزو یک پسر مرفه و ثروتمند است که تصمیم می‌گیرد با کشتی به سفر برود. از بد روزگار، کشتی آن‌ها در طوفان گرفتار می‌شود و همراهان کروزو با قایق فرار می‌کنند. از آنجایی که آن‌ها نمی‌توانند کروزو را پیدا کنند، او در همان کشتی می‎ماند و به جزیره‌ی متروکی می‌رسد. او برخلاف تصور، به جای یاس و ناامیدی، تصمیم می‌گیرد زندگی جدیدی را در جزیره آغاز کند. زندگی مجلل اشرافی را کنار می‌گذارد و با کمترین امکانات شروع به ساخت و ساز می‌کند. کروزو بسیار مهربان است و همین مهربانی او باعث می‌شود حیوانات جزیره به او روی بیاورند و در ساخت این زندگی جدید او را یاری کنند. او به زندگی در جزیره بسنده نمی‌کند و هر شب بالای برجی که ساخته است، با آتش علامت می‌دهد تا بلکه مسافرانی که از آن حوالی عبور می‌کنند، او را ببینند. تنها موجودات شروری که در جزیره برای کروزو و دوستانش مزاحمت ایجاد می‌کنند، چند گربه هستند که از بازماندگان کشتی‌اند. در نهایت کروزو توسط یک کشتی از دزدان دریایی دیده می‌شود. کروزو از دست آنان می‌گریزد و دوباره راه جدیدی را در پیش می‌گیرد.

• اگر تو به جای رابینسون بودی و در جزیره‌ی دورافتاده‌ای گیر می‌افتادی، چه کار می‌کردی؟ رابینسون چه راهی را برای زنده ماندن در جزیره انتخاب کرد؟ چرا رابینسون شب‌ها آتش روشن می‌کرد تا انسان‌ها او را پیدا کنند؟ چرا رابینسون توانست با طوطی و دوستانش رابطه‌ی خوبی داشته باشد ولی با گربه‌ها نه؟ خلاصه: به نظر تو چگونه می‌شود در شرایط سخت مانند شرایطی که کروزو داشت، زندگی کرد و ناامید نشد؟

داستان رابینسون کروزو یک تجربه‌ی هیجان‌انگیز و متفاوت را به تصویر می‌کشد و آن تجربه، تنها و مستقل به دور از انسان‌ها زندگی کردن است. رابینسون اگرچه کنار حیوانات روزهای خوبی را تجربه می‌کند اما در نهان، همیشه منتظر هم‌نوعان خود است تا بیایند و او را نجات دهند. به فرزند خود یادآوری کنید که انسان هرچقدر هم قوی و مستقل باشد، نیاز دارد دوستانی از جنس خود داشته باشد و با آن‌ها ارتباط برقرار کند. در انتهای داستان، موش‌ها از عبارت «زندگی بعدی» استفاده می‌کنند. می‌دانیم که این عبارت به تایید مسئله‌ی تناسخ باز می‌گردد. لازم است نسبت به این واژگان هشیار باشید و اگر فرزندتان در این باره از شما سوال پرسید، به او بگویید که طبق آموزه‌های قرآن ما بعد از مرگ، زندگی دیگری نخواهیم داشت و وپیش خداوند باز خواهیم گشت. خلاصه: ضرورت زندگی با اجتماع را به فرزندتان یادآوری کنید. نسبت به عباراتی که درباره‌ی تناسخ به کار برده می‌شود، حساس باشید و آن را با هوشمندی پاسخ دهید.

این پویانمایی ماجراجویی فراموش‌شدنی و بی‌مزه‌ای است که تنها یکی دو سکانس جذاب دارد و احتمالاً فقط برای کودکان بسیار کوچک سرگرم‌کننده باشد و نه برای کودکان بزرگ‌تر یا بزرگسالانی که با پویانمایی‌های پیکسار آشنا هستند. اگرچه داستان فیلم «زندگی وحشی» هماهنگ و آسان برای درک حتی برای کودکان بسیار کوچک است، اما کسل‌کننده و ضعیف اجرا شده است و حفره‌های بزرگی دارد. (چطور ممکن است مک و همه دوستانش به طور اتفاقی به این جزیره برسند، در حالی که هیچ فرد دیگری از گونه آنها در آنجا نیست؟ آن حلقه طلایی که یک‌دفعه ظاهر می‌شود و بعد ناپدید می‌شود، چه معنایی دارد؟) بله، چند صحنه ماجراجویانه وجود دارد - مثل نبرد بزرگ و نهایی بین رابینسون و گروه حیواناتش با ارتش گربه‌های انتقام‌جو - اما این‌ها بسیار کم و دیرهنگام هستند.امروزه گزینه‌های زیادی برای سرگرمی خانوادگی وجود دارد، بنابراین حتی با وجود نقص‌هایش، فیلم "زندگی وحشی" قطعاً در میان بدترین‌ها قرار نمی‌گیرد - اما این به معنای ارزش هزینه‌ای که برای تماشای آن می‌کنید، نیست. گربه‌های ترسناک شخصیت‌های منفی جذابی نیستند و "ماک" و دوستان حیوانش، اگرچه دوست‌داشتنی هستند، اما به اندازه شخصیت‌های فیلم "زوتوپیا" گیرا نیستند یا به اندازه شخصیت‌های فیلم "زندگی مخفی حیوانات خانگی" خنده‌دار نیستند. برای یک شب فیلم دیدن در خانه با کودکان زیر ۷ سال، این فیلم درمان خوبی برای بی‌حالی است، اما احتمالاً "زندگی وحشی" نمی‌تواند کودکان بزرگتر را سرگرم کند - و قطعاً برای والدین جذابیتی ندارد.