پارک ژوراسیک

سه دانشمند به جزیره‌ای دورافتاده برده می‌شوند و با یک بهشت جنگلی شگفت‌انگیز به نام پارک ژوراسیک مواجه می‌شوند، جایی که دایناسورها بار دیگر بر روی زمین قدم می‌گذارند. دکتر ایان مالکوم (جف گلدبلوم) خالق این پارک را هشدار می‌دهد که طبیعت را نمی‌توان در یک پارک موضوعی محدود کرد و زمانی که یک طوفان گرمسیری رخ می‌دهد و یک برنامه‌نویس فاسد سیستم‌های امنیتی حیاتی را خاموش می‌کند، اوضاع به شدت وخیم می‌شود. در شب وحشتناکی، دکتر گرانت (سام نیل)، دکتر اللی (لورا درن) و دو کودک (جوزف مازلو و آریانا ریچاردز) توسط یک تیرانوسوروس رکس گریخته و چند دایناسور دیگر (از جمله ولوسیرپتورهای وحشی) تعقیب می‌شوند. پس از بلعیده شدن‌های متعدد و تعقیب و گریزهای ترسناک، یک رویارویی نهایی رخ می‌دهد.

• فیلم‌هایی مثل پارک ژوراسیک مرز بین علم و داستان‌های علمی تخیلی را مبهم می‌کنند و گاهی در این میان اطلاعات نادرستی را منتشر می‌کنند. با توجه به اینکه کلون‌سازی دایناسورها عملاً امکان‌پذیر نیست، چرا از کلون‌سازی به عنوان یک عنصر داستانی استفاده می‌شود؟
• آیا استفاده از نگرانی‌های علمی جنجالی، یک داستان را قابل باورتر و در نتیجه هیجان‌انگیزتر می‌کند؟ چگونه می‌توان فهمید کدام بخش‌های یک داستان واقعاً بر پایه علم هستند و کدام‌ها ساخته ذهن نویسنده هستند؟ چگونه کودکان می‌توانند در مورد سواد رسانه‌ای بیاموزند؟
• چه چیزی پارک ژوراسیک را ترسناک می‌کند؟ تفاوت ترس و دلهره در چیست؟ کدامیک تاثیر بیشتری بر شما دارد و چرا؟
• شخصیت‌های فیلم پارک ژوراسیک چگونه استقامت و کار تیمی را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که پارک ژوراسیک یک فیلم ماجراجویی علمی تخیلی به کارگردانی استیون اسپیلبرگ است که بر اساس رمانی از مایکل کرایتون ساخته شده و منجر به خلق یک فرنچایز شامل چندین دنباله و بازی ویدئویی شده است. کودکان شاهد شکار و خورده شدن انسان‌ها و حیوانات توسط دایناسورهایی با ظاهر واقعی خواهند بود. اگرچه خون و خشونت کمی در فیلم وجود دارد (اگرچه در یک صحنه بازو بریده شده به تصویر کشیده می‌شود)، اما پر از صحنه‌های پرتنش، ترسناک و تعقیب و گریز است. انتظار مقداری فحاشی (از جمله چند مورد استفاده از کلمه "s--t") را داشته باشید. بزرگسالان سیگار می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند. این فیلم نشان می‌دهد که کار تیمی، اراده و هوش چگونه می‌تواند به شما در نجات از خطرناک‌ترین شرایط کمک کند. شخصیت‌های زن به عنوان حل‌کننده‌های قوی و توانا به تصویر کشیده شده‌اند، اما همه شخصیت‌های اصلی سفیدپوست هستند و تنها کسی که لاغر نیست به عنوان طنز در فیلم استفاده می‌شود. کودکان خردسال‌تر ممکن است بتوانند با حضور یک بزرگسال، ترس فیلم را تحمل کنند، اما کودکان حساس باید کمی بیشتر صبر کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم از جلوه‌های ویژه برنده جایزه اسکار، لحظات ترسناک فراوان و خنده‌های خوبی بهره می‌برد. در پارک ژوراسیک، استیون اسپیلبرگ کارگردان و تیم جلوه‌های ویژه او دایناسورهایی واقع‌گرایانه و شگفت‌انگیز خلق کرده‌اند. این فیلم همچنین از یک فضای صوتی فوق‌العاده برخوردار است؛ با یک سیستم صوتی باکیفیت می‌توانید از هیجان آن لذت ببرید. البته دیدن هیولا همیشه بهترین چیز نیست. در فیلم آرواره‌ها، شاهکار اولیه اسپیلبرگ، بینندگان تا میانه‌های فیلم فرصت دیدن کوسه را پیدا نمی‌کنند و این تعلیق بسیار آزاردهنده است. این نوع ظرافت در داستان‌گویی در اینجا وجود ندارد. و با وجود تمام دستاوردهای فنی، اسپیلبرگ گاهی شخصیت‌های سه‌بعدی و درام انسانی واقعی را فدای هیجان جلوه‌های ویژه می‌کند.واقع‌گرایی ترسناک پارک ژوراسیک چیزی است که باید جدی گرفته شود. کودکان حساس‌تر و کوچک‌تر ممکن است بخواهند از تماشای این فیلم خودداری کنند و والدین ممکن است بخواهند قبلاً آن را تماشا کنند و واکنش احتمالی فرزندانشان را بسنجند. شایان ذکر است که در میان همه هیجانات، این فیلم لحظات بسیار خنده‌داری دارد، از جمله صحنه‌ای که یک تیرانوسوروس رکس به سمت یک وسیله نقلیه می‌دود و شما می‌توانید بخوانید: «اشیاء در آینه نزدیک‌تر از آنچه که به نظر می‌رسند» در آینه کناری. این فقط یکی از لحظات نمادین بسیاری است که جایگاه این فیلم را در تاریخ سینما تضمین کرد.