چه کسی آخرین خنده را می‌کند؟

جیسون گلدبرگ و اشتون کوچر، خالقان مشترک پانکد، بار دیگر در برنامه ای با عنوان چه کسی آخرین خنده را می کند؟ با هم همکاری می کنند. این برنامه یک شو پنهان دوربینی نیم ساعته است که به جای سلبریتی ها، مردم عادی را هدف شوخی قرار می دهد. هر هفته، دونالد فیسون میزبان سه سلبریتی، مثل اندی دیک و بم مارگرا، است که از شوخی هایی که ترتیب داده و اجرا کرده اند، بازدید می کنند. تماشاگران می شنوند که شوخی چگونه ترتیب داده شده و سپس شاهد قربانیان مختلف در حال تحمل شوخی هستند. در پایان، سلبریتی و دوربین از مخفیگاه بیرون می آیند و همه با هم می خوانند (حدس بزنید!) چه کسی آخرین خنده را می کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند که آیا برنامه «چه کسی آخرین خنده را می‌کند؟» برنامه‌ای بدجنسانه است یا خیر. هنگام تماشای این برنامه، قرار است چه احساسی داشته باشیم؟
• آیا شما برنامه‌های تلویزیونی شوخی و طنز دیگری مثل Punk'd، Candid Camera یا Betty White's Off Their Rockers را دیده‌اید؟ این برنامه در مقایسه با آن‌ها چگونه است؟ چه تفاوت‌هایی با آن‌ها دارد؟
• چه کسی آخرین خنده را می‌کند؟ یک شوخی را با یک مسابقه تلویزیونی ترکیب می‌کند، به جز اینکه شرکت‌کنندگان مشهور پول برای امور خیریه برنده می‌شوند. چرا بیشتر مسابقات تلویزیونی پول خیریه را به شرکت‌کنندگان مشهور اهدا می‌کنند؟

در برنامه «چه کسی آخرین خنده را می‌کند؟» شوخی‌های طنزآمیزی با افراد عادی می‌شود که تماشای آن می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. در این شوخی‌ها، قربانیان فکر می‌کنند که از کار اخراج شده‌اند یا اینکه ماشینشان به‌طور غیرقابل جبرانی آسیب دیده است و در نتیجه نفرین و گریه می‌کنند. در یکی از شوخی‌ها، دو بازیگر که خود را پلیس جا زده‌اند، مردی را متوقف می‌کنند و وانمود می‌کنند که در ماشینش مواد مخدر پیدا کرده‌اند. در شوخی‌های دیگر، زنی که وانمود می‌کند زن متأهلی است، مردانی را فریب می‌دهد تا به او ماساژ بدهند. در برخی شوخی‌ها، به مواد مخدر (جعلی) اشاره می‌شود. قربانیان شوخی‌ها، ناسزا می‌گویند و کلمات زشت و زننده‌ای به کار می‌برند.

چه کسی در نهایت می‌خندد؟ نه هر کسی که توانایی همدلی دارد، حتی اگر تماشاگران شبیه به خنده‌های ضبط‌شده به نظر برسند که هاها بر سر افرادی که در روز اول کار جدید خود به عنوان دستیار یک پاکت پر از ۱۰۰،۰۰۰ دلار پول نقد را از دست می‌دهند، یا افرادی که ۱۵ دقیقه کنار توالت سیار پارک می‌کنند و بیرون می‌آیند و ماشینشان را غرق در دستمال توالت و مدفوع انسانی (در واقع ماست بود، اوه! صبر کن، هی، ماشین خانم هنوز با ماست پوشانده شده است!) می‌بینند، هاها. اوه، هاها، خانم خیلی ناراحت شد وقتی به او گفتی که فرمالدئید در مایع توالت احتمالاً تا الان رنگ ماشینش را خراب کرده است!پانکد به زور قابل تحمل بود چون حداقل افرادی که قربانی شوخی می‌شدند سلبریتی‌ها بودند، یعنی آدم‌هایی که دوست دارید ببینید کمی سرشان پایین بیاید. تماشای آدم‌های معمولی که توسط پلیس‌های قلابی متوقف می‌شوند یا وقتی کسی ماشینشان را از شستشوی ماشین می‌دزدد از کوره در می‌روند خنده‌دار نیست، بلکه بدجنسانه است. کاندید کمرا با بازی کردن ترفندهای بی‌آزار و سرگرم‌کننده‌ای که باعث گریه کسی نمی‌شد، موفق شد، پانکد با هدف قرار دادن سلبریتی‌ها، و جک‌اس با انجام شوخی‌هایی که احمق‌هایی که آن را انجام می‌دادند را اذیت می‌کرد، نه رهگذران. این نمایش فقط بدجنسانه، خجالت‌آور و دردناک است، هیچ کدام از این‌ها خنده‌دار نیست.