عمو باک

باک راسل (جان کندی)، 40 ساله، یک شرط‌بند بیکار ورزشی است که در آپارتمانی به هم ریخته زندگی می‌کند و با دوست‌دختر قدیمی‌اش، چانیک (امی مدیگان) که می‌خواهد با او ازدواج کند، در ارتباط است. او که سیاه‌گوسفند خانواده است، شوکه می‌شود وقتی برادرش با او تماس می‌گیرد. یک وضعیت اضطراری است - پدرزن برادرش دچار حمله قلبی شده و آنها نیاز دارند باک در خانه حومه‌ای شیک‌شان بماند و از بچه‌ها مراقبت کند در حالی که آنها به خارج از شهر می‌روند. باک وارد یک وضعیت خانوادگی ناراحت‌کننده می‌شود. مازی کوچک (گبی هافمن) و مایلز (مکالی کالکین) با عمو خرس تنبل و بزرگ خود رابطه خوبی دارند. اما تیا، خواهرزاده 15 ساله‌اش (ژان کلی) واقعا از باک متنفر است. نفرت و شورش نوجوانی او علیه مادرش به شکل طعنه‌های مغرورانه، لباس‌های مدرن و معاشرت با یک گروه مهمانی به سبک "گوت" است. در نهایت، دشمنی تیا با باک از حد می‌گذرد و باعث درد واقعی می‌شود. اما احساس می‌کنید این دختر فقط در حال تقلید از بزرگسالان متکبر و بی‌ادب هم‌محله‌ای‌هایش است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اختلافات میان شخصیت‌های مختلف صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید باک می‌توانست با تیا، دختر بد، به شیوه‌ای سازنده‌تر برخورد کند؟ آیا به شیوه روایت داستان اعتقاد دارید؟ آیا باک تا پایان داستان کمی رشد کرده است؟ فکر می‌کنید بین او و چانیس چه اتفاقی خواهد افتاد؟
• در دهه ۱۹۸۰، جان هیوز، کارگردان فیلم عمو باک، با ساختن فیلم‌هایی که تلاش می‌کردند فراتر از کلیشه‌های تکراری نوجوانان بروند و واقعیت‌های خانه‌های از هم پاشیده، مصرف مواد مخدر و الکل، روابط جنسی نوجوانان، گروه‌های اجتماعی، و عدم تطابق با جامعه، و همچنین مواجهه با اولین عشق‌ها، مسئولیت‌های بیشتر و آینده‌های نامطمئن را به تصویر بکشند، نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. این تصاویر نوجوانان در کجا و چگونه قدیمی به نظر می‌رسند و برخی از روش‌هایی که مسائل مطرح شده هنوز هم دهه‌ها پس از انتشار این فیلم‌ها مورد بحث قرار می‌گیرند، چیست؟
• اگر بتوانید این فیلم را بازسازی کنید، چگونه این کار را انجام می‌دهید؟ چه کسی در آن بازی خواهد کرد؟

والدین باید بدانند که عمو باک فیلمی است به کارگردانی جان هیوز در سال ۱۹۸۹ که در آن جان کندی نقش یک بزرگسال بی‌مسئولیت را بازی می‌کند که به دلیل یک فوریت خانوادگی برای نگهداری از خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌اش به خانه فراخوانده می‌شود. در پنج دقیقه اول، یک دختر نوجوان در حالی که با برادر و خواهرش بحث می‌کند، از کلمات زشت و ناپسند استفاده می‌کند. سپس برادرش نیز از کلمات نامناسب استفاده می‌کند. بعداً، پسر نوجوان از خواهرش می‌پرسد که آیا منتظر رابطه جنسی است. اگرچه استفاده از الفاظ زشت توسط کودکان بعداً در فیلم کمتر می‌شود، اما بزرگسالان نیز از الفاظ زشت استفاده می‌کنند و به شوخی‌های نامناسب اشاره می‌کنند. همچنین همسایه‌ای فکر می‌کند عمو باک در حال رابطه جنسی در اتاق رختشویی است، زیرا او سروصدا می‌کند تا ماشین لباسشویی پر از لباس را باز کند. نوجوانان در فیلم سیگار می‌کشند و الکل می‌نوشند. دوست پسر دختر نوجوان به وضوح تمایل به برقراری رابطه جنسی با او دارد و بعداً در یک مهمانی در حال بازی‌های جنسی با دختری دیگر دیده می‌شود. عمو باک سیگار برگ می‌کشد، الکل مصرف می‌کند، و در مورد نام‌های محبت‌آمیز برای قسمت‌های خصوصی دوست دخترش صحبت می‌کند (که در نهایت به نام قسمت خصوصی خودش، فلیکس، ختم می‌شود). به نظر می‌رسد او از طریق قمار و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند. با این حال، فیلم تلاش می‌کند تا تصویری دقیق از زندگی نوجوانان در دهه ۱۹۸۰ ارائه دهد، و شخصیت‌ها شروع به درک اشتباهات خود در روش‌ها و سبک زندگی‌شان می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

جان هیوز در فیلم عمو باک، قهرمانی دوست‌داشتنی خلق کرده که هم از مزایا و هم از معایب رفتار مثل یک بچه بزرگ بهره می‌برد. مزایا بر معایب چیره می‌شوند، هرچند، یا حداقل این چیزی است که هیوز سعی در القای آن دارد. همانطور که در فیلم‌های دختر زیبا و باشگاه صبحانه انجام داد، هیوز ساختار طبقاتی در آمریکا را به همان اندازه تفرقه‌افکن نشان می‌دهد که دوک‌ها و عوام در حیاط خلوت جین آستن هستند.و زمانی که باک قبول می‌کند از بچه‌ها مراقبت کند، نه تنها به او کمک می‌کند تا از شغلی که چانیکس برایش در نظر گرفته بود، اجتناب کند، بلکه قرار است به او ثابت کند که می‌تواند یک والد مسئول و شبیه به والدین باشد، علی‌رغم خودش. کمدی و شوخی‌های کافی با کاندی که نقش یک آدم احمق را بازی می‌کند، وجود دارد تا بینندگانی که به دنبال چیزهای سنگین نیستند را راضی کند، و بازیگری کاملاً هدفمند است.