دنیای وارونه

آدم (جیم استرجس) در جهانی موازی زندگی می‌کند که در آن طبقه پایین روی زمین راه می‌روند و طبقه بالا در جزیره‌ای در آسمان. این دو سرزمین توسط یک ساختمان شرکتی بزرگ که همه در آن کار می‌کنند به هم متصل شده‌اند. در غیر این صورت، هر ارتباطی بین این دو جهان باعث سوختن اشیا می‌شود. آدم در کودکی با دختری از طبقه بالا آشنا شد و عاشق او شد. اما حالا که بزرگ شده، ادن (کرستن دانست) بزرگسال دچار فراموشی است و او را به یاد نمی‌آورد. آدم نقشه پیچیده‌ای می‌کشد تا در ساختمان بزرگ شغلی پیدا کند و بار دیگر دل او را به دست آورد. در همین حال، نوعی گرده گل رز صورتی تنها چیزی است که این دو جهان را به هم متصل می‌کند و می‌تواند پاسخ تمام مشکلات آدم باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم Upside Down صحبت کنند. چه میزان از این خشونت برای روایت داستان ضروری بود؟
• چگونه جهانی تکامل می‌یابد که در آن یک گروه بهتر از گروه دیگر در نظر گرفته شود؟ آیا می‌توانید داستان‌ها یا مثال‌های واقعی دیگری با همین موضوع به یاد بیاورید؟
• چه سوالاتی از دانشمندی در مورد نحوه عملکرد دنیای وارونه خواهید پرسید؟
• آیا جستجوی عشق آدم خودخواهانه بود یا فداکارانه؟

والدین باید بدانند که فیلم «Upside Down» یک داستان عاشقانه علمی تخیلی است که در دنیایی دیگر اتفاق می‌افتد. خشونت بزرگترین مسئله فیلم است، اگرچه هنوز نسبتاً ملایم است: انتظار چند تیراندازی، جراحات جزئی و ربوده شدن و کتک خوردن یک شخصیت را داشته باشید. در صحنه‌ای اولیه، جسد یک فرد مرده نیز نشان داده می‌شود و شخصیتی دیگر توضیح می‌دهد که چگونه به دلیل انفجاری در یک پالایشگاه نفت یتیم شده است. شخصیت‌های اصلی فیلم یکدیگر را می‌بوسند و به نظر می‌رسد که رابطه جنسی دارند (زن باردار می‌شود). در فیلم هیچ زبانی به جز یک بار استفاده از کلمه «خدا» و نشان دادن ژست انگشت وسط وجود ندارد. یکی از شخصیت‌های اصلی سیگار برگ می‌کشد. در حالی که جلوه‌های بصری فیلم تاثیرگذار است، اما داستان‌گویی آن ضعیف است، بنابراین احتمالاً فقط طرفداران نوجوان سخت‌گیر علمی تخیلی می‌توانند از فیلم لذت ببرند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

کارگردان آرژانتینی فیلم کوتاه برنده جایزه خوان سولاناس با اولین فیلم بلند انگلیسی زبان خود حتما مخاطبان را با جلوه‌های بصری شگفت‌انگیز تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما با داستان‌گویی وحشتناک ناامیدشان می‌کند. فیلم با توضیح قوانین جهان توسط قهرمان (جیم استرجس) شروع می‌شود و سپس ۹۸ دقیقه بعدی را صرف تلاش برای دوری و/یا نادیده گرفتن این قوانین می‌کند. این فیلم می‌تواند سر هر بیننده‌ای را با پرسیدن سوالاتی در مورد اینکه چطور و چرا هر چیزی کار می‌کند به درد بیاورد.اگر به نحوی، بینندگان بتوانند از قواعد سست این دنیای علمی-تخیلی بگذرند، آنگاه باید با یک رابطه عاشقانه بیش از حد و زننده دست و پنجه نرم کنند. تعاملات بین دو شخصیت اصلی آزاردهنده است. بدتر از اینکه نتوانسته است حس همدلی ایجاد کند، این است که چطور ادن یک‌بعدی می‌تواند بیش از یک بار به آدم عجیب و غریب و ترسناک نگاه کند (بازی استورگس آزاردهنده و نامتوازن است). در زمان روایت نهایی، دشوار است که نالید.