تاکتیک هوشمندانه

هری دین (با بازی کالین فرث) یک سرپرست هنری برای لرد لیونل شاباندار (با بازی آلن ریکمن) است، که یک غول رسانه‌ای است. خسته از قلدری و تحقیر شدن توسط شاباندار تندخو، دین نقشه‌ای می‌کشد تا او را میلیون‌ها دلار فریب دهد. دین شاباندار را متقاعد می‌کند که یک نقاشی گمشده از مونه در اتاق نشیمن یک تریلر دو طبقه در تگزاس آویزان است و صاحب تریلر، ملکه مسابقات رودئو به نام پی‌جی پوزنووسکی (با بازی کامرون دیاز) باید به لندن آورده شود و متقاعد شود تا نقاشی تقلبی را بفروشد. اما وقتی نقشه اصلی به دلیل یک سری فجایع و سوءتفاهم‌های کمدی از هم می‌پاشد، دین و پوزنووسکی باید نقشه جدیدی طراحی کنند، حتی با وجود اینکه شراکت آنها به طور فزاینده‌ای در تضاد است و به نظر می‌رسد شاباندار خودخواه بار دیگر پیروز خواهد شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد بازسازی فیلم‌ها صحبت کنند. چرا فکر می‌کنید این فیلم بازسازی شد؟ آیا فکر می‌کنید در یک محیط مدرن‌تر، در مقایسه با زمانی که در سال ۱۹۶۶ ساخته شد، بهتر عمل می‌کند؟
• چگونه کمدی اسلپ‌استیک در سراسر فیلم به کار گرفته شده است؟ آیا خنده‌دار است؟
• سبک‌های دیگر کمدی که در این فیلم به کار رفته‌اند، چیست؟

والدین باید بدانند که گامبیت بازسازی سال ۲۰۱۲ یک کمدی اسلپ‌استیک از سال ۱۹۶۶ است. صحنه‌های برهنه‌گی جزئی مردانه وجود دارد و یک سکانس فانتزی وجود دارد که در آن یک مدیر اجرایی ثروتمند در حال ایستادن و نشستن پشت میز خود برهنه نشان داده می‌شود، با اشیاء به‌خوبی قرارگرفته‌ای که قسمت‌های خصوصی او را می‌پوشانند. یک شخصیت شلوارش را از دست می‌دهد و به نظر می‌رسد که در آن ادرار کرده است. همچنین گاهی اوقات کلمات ناسزا (انواع زیادی از «س--ت») وجود دارد و در یک صحنه، کارمندان پذیرش در هتلی به این باور می‌رسند که دو شخصیت در حال بحث آشکار در مورد فحشا هستند؛ یکی از شخصیت‌ها به نظر می‌رسد از اتاقی به اتاق دیگر می‌رود و با مهمانان می‌خوابد. یک شخصیت دو بار مشت به صورت می‌خورد و زنی در یک اتاق هتل باد شکم می‌کند، بدون اینکه بداند کسی دیگر در اتاق او است. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود اینکه فیلم‌نامه آن توسط برادران کوئن نوشته شده، این بازسازی از یک فیلم کمدی‌اسلاپ‌استیک سال ۱۹۶۶ اغلب بیشتر از اینکه موفق باشد، ضعیف و نچسب است. لحظات کمدی‌اسلاپ‌استیک شاید بهتر کار می‌کردند اگر هر کدام از شخصیت‌ها به‌خصوص دوست‌داشتنی و شایسته همدردی بودند، اما در واقع همه‌چیز به این خلاصه می‌شود که کدام شخصیت را کمتر از بقیه دوست نداریم. علاوه بر این، لهجه تگزاسی اغراق‌شده کامرون دیاز، چه عمدی باشد چه نباشد، خیلی زود خسته‌کننده می‌شود.اگرچه استعداد بازیگری و نویسندگی قطعا وجود دارد، اما این اجزا به طور کامل سرگرم کننده نیستند. چه این موضوع به دلیل بهتر بودن فیلم اصلی باشد و چه به دلیل عدم وجود مواد کمدی کافی در داستان، در هر صورت، نتیجه این است که این فیلم احتمالا باید سرگرم کننده تر از چیزی باشد که در واقعیت هست.