دویدن پسر چاق، دویدن!

دنیس دویل (با بازی سایمون پگ) را می‌توان یک بازنده نامید. او یک نگهبان فروشگاه لباس زیر است که از نظر جسمانی در وضعیت مناسبی قرار ندارد و اجاره‌بهای آپارتمان زیرزمینی کثیفش عقب افتاده است، و بدتر از همه، او لیبی (با بازی ثاندیوی نیوتن) را در حالی که باردار بود، در مراسم عروسی رها کرد. خوشبختانه، لیبی او را می‌بخشد و حتی حضور او را در زندگی پسرشان می‌پذیرد، با وجود اینکه دنیس در حضور جیک کوچک (با بازی متیو فنتون) فحش می‌دهد و حتی هنگام تلاش برای خرید بلیت از یک پلیس دستگیر می‌شود. با این حال، واضح است که او هم جیک و هم لیبی را دوست دارد، اگرچه مشخص نیست که آیا لیبی نیز احساس مشابهی دارد، به ویژه با ورود دوست‌پسر جدید لیبی، ویت (با بازی هنک آزاریا). ویت ثروتمند، خوش‌تیپ و از آن دست افرادی است که برای امور خیریه در ماراتن‌ها شرکت می‌کند، در حالی که دنیس هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها را ندارد. دنیس مصمم است که ثابت کند او بازنده نیست و تصمیم می‌گیرد در ماراتن بعدی ویت شرکت کند، با وجود اینکه تنها سه هفته تا آن زمان باقی مانده و دنیس تا به حال فقط از مراسم عروسی فرار کرده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت داستان‌های «قورباغه زشت» صحبت کنند. چرا فیلم‌سازان و مخاطبان به این داستان‌ها علاقه‌مند هستند؟ چه چیزی این فیلم را از سایر فیلم‌های این ژانر متمایز می‌کند؟ چگونه این نوع داستان در سایر رسانه‌ها به تصویر کشیده می‌شود؟ چرا مفهوم «تغییر ظاهر» این‌قدر جذاب است؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد رفتار دنیس بحث کنند. اگر شما لیبی بودید، به او فرصت دیگری می‌دادید؟ چه چیزی او را به شرکت در ماراتن ترغیب می‌کند؟ آیا در نهایت او از ویت قابل‌قبول‌تر است؟ اگر این‌طور است، چرا؟

والدین باید بدانند که این کمدی رمانتیک بریتانیایی سرگرم‌کننده (اگرچه نه به‌طور خاص خلاقانه) شامل مقداری فحاشی است (اگرچه کلماتی قوی‌تر از «س--ت» و «ا--ک» وجود ندارد) -- برخی از آنها در حضور کودکان یا خطاب به آن‌ها گفته می‌شود. حتی یک کودک به یک بزرگسال توهین می‌کند. همچنین مقداری برهنگی تصادفی وجود دارد -- یک شخصیت دوست دارد بدون لباس در قسمت پایین بدن راه برود، اگرچه بینندگان فقط پشت او را می‌بینند -- و مقداری سیگار کشیدن و نوشیدن (بیشتر در موقعیت‌های اجتماعی). شخصیت اصلی از طریق یک تحول مثبت، مستقل‌تر می‌شود و خود را به فردی بهتر تبدیل می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

RUN, FAT BOY, RUN اصالت ندارد، اما نمی‌توان جاذبه‌های آن را انکار کرد، و این به لطف پگ است که به‌درستی از بازی احساساتی اجتناب می‌کند، حتی در بخش‌های احساساتی فیلم. او هنوز هم جذاب است، حتی وقتی به‌وضوح احساسات را برمی‌انگیزد. نیوتون استعدادی در کمدی دارد (هرچند واکنش‌هایش گاهی برای اثر کمدی اغراق‌آمیز است)، و دیلن موران به‌عنوان بهترین دوست بی‌مسئولیت و بی‌پروای دنیس عالی است. اما مشکل فلش‌بک‌های مکرر دیوید شویمر، کارگردان، از پشت برهنه موران چیست؟ علاوه بر این، هرچند هاریش پاتل، که نقش صاحبخانه دنیس، آقای گوشداشتیدار، را بازی می‌کند، شاید لذت‌بخش باشد، اما بسیار کلیشه‌ای است که او از دشمن به حامی تبدیل شود. و صحنه بزرگ و زننده‌ای که حول تاول می‌چرخد، خنده‌دار است، اما به‌سختی؛ بهتر است که چنین شوخی‌هایی را به جاد آپاتو و فارلی‌ها بسپاریم.با این حال، مدتی است که یک کمدی رمانتیک بریتانیایی توانسته بدون اتکا به یک نقش اول شبیه هیو گرانت که لکنت زبان، دست و پا چلفتی و کمی رسوایی داشته باشد، جذاب باشد. ممکن است بعد از ۲۶.۲ ساعت تماشای ماراتن، خوب نباشد، اما Run, Fat Boy, Run به خوبی به خط پایان می‌رسد.