به سِر، با عشق

در فیلم «به سِر، با عشق»، در لندن سال ۱۹۶۶، مارک تاکری (با بازی سیدنی پواتیه) معلم یک مدرسه پرآشوب می‌شود، جایی که معلمان خسته و ترسان هستند. تاکری در ابتدا با دانش‌آموزان بی‌ادب خود پیشرفتی نمی‌کند و به‌دنبال شغل مهندسی می‌گردد. اما او تصمیم می‌گیرد تلاش کند، و با اعمال یک کد رفتاری سختگیرانه به همراه گفت‌وگوهای صریح در مورد زندگی، رابطه جنسی، شورش و ازدواج، دانش‌آموزان را به رفتار درست سوق می‌دهد. به‌زودی رفتار درست مد می‌شود و دانش‌آموزان به تاکری لقب «سر» می‌دهند. پسری از گوش دادن به درس‌های سر امتناع می‌کند و در نهایت در کلاس تربیت بدنی، در یک مسابقه بوکس ناگهانی، با هم روبرو می‌شوند. دانش‌آموزان درسی در انجام کار درست می‌آموزند، علی‌رغم جامعه‌ای که با یکپارچگی نژادی مخالفت می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام فیلم صحبت کنند. به نظر شما فیلمساز قصد انتقال چه پیامی را داشت؟ آیا فکر می‌کنید فیلم در رساندن آن پیام موثر بود؟
• تفاوت‌های طبقاتی زمانی آشکار می‌شوند که یکی از دانش‌آموزان به تاکری می‌گوید "شما مثل اشراف‌زاده‌ها هستید اما نه کاملاً"، در حالی که دیگری اضافه می‌کند "شما مثل ما هستید، اما مثل ما نیستید". چه ویژگی‌هایی باعث می‌شود نوجوانان تاکری را اشرافی بدانند؟ و چه ویژگی‌هایی او را "مثل خودشان" یا طبقه کارگر می‌کند؟ آیا فکر کردن به این صورت با استفاده از کلیشه‌های مبتنی بر طبقه اجتماعی مفید است؟
• درباره میراث وینستون چرچیل، نخست‌وزیر بریتانیا در دوران جنگ جهانی دوم، که در فیلم «به سِر، با عشق» ستایش می‌شود، فکر کنید. نخست‌وزیر سابق در چه زمینه‌هایی موفق بود؟ در چه مواردی ناپسند بود؟ و رسانه‌های امروزی تا چه حد در فیلم‌هایی مانند «سخنرانی پادشاه» و «تاریک‌ترین ساعت» یا مجموعه تلویزیونی «تاج» این پیچیدگی را به تعادل می‌رسانند؟
• آیا فیلمسازان در به تصویر کشیدن دلدادگی پاملا به معلمش از حد مجاز فراتر می‌روند؟ چه چیزی به تصویر کشیدن دلدادگی دانش‌آموز به معلم را نامناسب می‌کند و فیلمسازان چگونه می‌توانند از به تصویر کشیدن مناسب اطمینان حاصل کنند؟

والدین باید بدانند که فیلم «به سِر، با عشق» یک درام انگلیسی دهه ۱۹۶۰ در مورد معلمی به نام مارک تاکرِی (با بازی سیدنی پوآتیه) است. بینندگان شاهد رفتار بی‌ادبانه دانش‌آموزان با معلمشان خواهند بود، از جمله مسابقه مشت‌زنی تک‌به‌تک که در آن معلم مشت‌هایی به صورت می‌خورد و دانش‌آموز با ضربه‌ای به شکم از پا درمی‌آید. برش خونی روی دست به‌طور مختصر نشان داده می‌شود، همچنین تصویری از زن برهنه در وسط مجله. یکی از دانش‌آموزان به معلم علاقه‌مند می‌شود، اما فیلمسازان این موضوع را به‌درستی روایت می‌کنند. مسائل نژادپرستی و طبقه‌بندی اجتماعی مطرح می‌شوند و با حساسیت بررسی می‌گردند، هرچند هرگز به‌طور مستقیم به چالش کشیده نمی‌شوند. نحوه نمایش و صحبت در مورد زنان بسیار قدیمی به نظر می‌رسد؛ وقتی دانش‌آموزان دختر تاکری بد رفتاری می‌کنند، او با عصبانیت سرزنش می‌کند: «هیچ مردی از زن بی‌حیا خوشش نمی‌آید.» زبان فیلم شامل کلماتی مانند «نامشروع»، «لعنتی»، «ابله» و «f--gots» (به معنای اصلی آن، «بسته‌ای» از چیزی) است. لحن نژادپرستانه به‌طور مکرر در گفتگوهای معلم دیگری یافت می‌شود که هرگز مورد بازخواست قرار نمی‌گیرد. این فیلم پنجره‌ای به منطقه شرقی لندن و ساکنان طبقه کارگر آن باز می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

پوآتیه دلیلی کافی برای تماشای این فیلم است و کاریزمای او تغییرات او در دنیای دانش‌آموزان را کاملاً قابل باور می‌کند. طراحی تولید فیلم «به سِر، با عشق» شگفت‌انگیز است و به همراه فیلم‌برداری عالی در محل، بافت محلهٔ شرقی لندن در دههٔ ۱۹۶۰ را به تصویر می‌کشد. موسیقی فیلم نیز بسیار جذاب است و انتخاب ترانه‌ها شما را شگفت‌زده می‌کند، مانند یادگارهای جذاب از دورانی دیگر.تماشای این فیلم پر از دیالوگ نیاز به کمی تلاش دارد و ممکن است توجه بینندگان جوان از آن منحرف شود. درک زبان فیلم برای کسانی که به شنیدن لهجه کاکنی لندن عادت ندارند، دشوار است. اما در دنیایی از داستان‌های از پیش تعیین شده و ساختار سه پرده‌ای قابل پیش‌بینی، روایت‌گری ارگانیک فیلم آن را از فیلم‌های معمولی متمایز می‌کند.