بابا لنگ دراز

بابالنگ‌دراز، «جودی ابوت» را برای رفتن به دبیرستان انتخاب می‌کند. جودی که دختری مهربان، خلاق، باانگیزه و قدردان است، از نوانخانه به مدرسه شبانه‌روزی می‌رود و با قیّم قانونی‌اش (آقای جان اسمیت یا همان بابالنگ‌دراز) با نامه ارتباط برقرار می‌کند. در هر قسمت که رواتگر یک نامه‌ی جودی به بابالنگ‌دراز است، ماجرای جدیدی اتفاق می‌افتد و جودی سعی می‌کند از پسِ تغییر کردن و بزرگ شدن، به خوبی برآید. او با دیگران مهربان است و اشتباهاتش را می‌پذیرد و سعی می‌کند تا آن‌ها را جبران کند.

• از فرزندتان بپرسید نسبت به کسانی که به هر دلیلی در نوانخانه زندگی می‌کنند چه احساسی دارد؟ آیا آن‌ها را متفاوت از خودش می‌بیند یا دوست دارد تا با آن‌ها دوست باشد؟ آیا می‌تواند شرایط آن‌ها را درک کند؟ درباره‌ی مسائلی که در هر قسمت برای جودی ایجاد می‌شود با فرزندتان گفتگو کنید. از او بخواهید به کسی که او را نمی‌شناسد نامه بنویسد. آیا می‌تواند تصور کند برای کسی که تا به حال او را ندیده نامه بنویسد؟ درباره رفتار جودی، جولیا و سالی با فرزندتان گفتگو کنید و از او بخواهید نظرش را درباره رفتار آن‌ها بگوید. خلاصه: درباره موضوعات و مسائل جدیدی که برای جودی ایجاد می‌شود با فرزندتان گفتگو کنید.

جودی ابوت به انتخاب بابالنگ‌دراز برای رفتن به دبیرستان انتخاب می‌شود و نوانخانه را به مقصد دبیرستان ترک می‌کند. هر قسمت بر اساس نامه‌ای که جودی برای بابالنگ‌دراز نوشته، پیش می‌رود. این سریال انیمیشن از روی کتابی به همین نام از جین وبستر ساخته شده است. توصیه می‌شود قبل از تماشای این سریال، فرزندتان را به خواندن داستان «بابالنگ‌دراز»، که نامه‌های جودی به آقای اسمیت است، ترغیب کنید؛ زیرا پیش از دیدن فیلم و سریال آن، فرزندتان بهتر می‌تواند تخیل کند و با خلاقیت خودش فضای داستانی را تصور کند. و بعد از مطالعه‌اش اگر انیمیشن آن را دید، تخیلاتش را با اثر تصویریِ ساخته شده تطابق دهد. این سریال انیمیشن، الگو و پیام مثبت قابل توجهی دارد که می‌تواند برای فرزندتان مفید باشد و به او برای هدفمند شدن در زندگی، قدردان بودن از دیگران و شاد بودن در هر شرایطی کمک کند. می‌توانید به فرزندتان پیشنهاد دهید همانگونه که جودی هر از گاهی برای بابالنگ‌دراز، نامه‌ای می‌فرستاد و از اوضاعش به او خبر می‌داد، او هم گاهی احساسات و خاطراتش را بنویسد تا هم نسبت به احساساتش آگاهی بیشتری پیدا کند و رفتارش را در هر شرایطی بازبینی کند. این کار به فرزندتان کمک می‌کند تا بتواند بهتر از قبل مسائلش را شناسایی کند، نوشتارش را تقویت کند و یک آرشیو ارزشمند از روزهای زندگی‌اش داشته باشد. توجه داشته باشید که محدوده‌ی شخصی فرزندتان را به رسمیت بشناسید و تا خودش از شما نخواسته، داستان‌هایش را نخوانید. اعتماد فرزندتان با این به‌رسمیت‌شناختن تقویت می‌شود و این مهمترین دارایی است. نکته قابل توجه این داستان این است که تنهایی و شرایط سختی که برای جودی ایجاد می‌شود، همراه با غم و احساس‌های غم‌انگیز است. البته حل شدن مسئله و پیدا کردن راه حل مواجهه با موضوع، این حس را کمرنگ می‌کند و روایت طنز این انیمیشن، از شدت غم آن می‌کاهد؛ اما در هر حال توصیه می‌شود در کنار فرزندتان باشید و بگذارید احساس غم‌ش را از درک احساسِ جودی برایتان شرح دهد. این کار کمک می‌کند تا بتواند درباره‌ی غم‌های خودش نیز با شما گفتگو کند. در شنیدن صحبت‌ها و احساسات فرزندتان صبور و فعال باشید تا مثل همیشه برایش نقطه اتکای امنی باشید. خلاصه: الگو و پیام مثبت این داستان قابل توجه است و فرصت خوبی برای گفتگو با فرزندتان را برایتان ایجاد می‌کند.