امید همیشه زنده است.

امید بهار ابدی، داستان دختری نوجوان به نام امید گراسین (با بازی میا رز فرمپتون) است که به بیماری لاعلاج مبتلا است و سال‌ها با سرطان زندگی کرده و از رسانه‌های اجتماعی برای بازتاب داستان خود به عنوان «کودکی با سرطان» استفاده می‌کند. او مادری مجرد و دلسوز (با بازی بث لاک) و دو دوست صمیمی مهربان به نام‌های سارا (با بازی ژولیت آنجلو) و ست (با بازی استونی بلیدن) دارد. سارا نیز به سرطان مبتلا است و شاید ست به او علاقه‌مند باشد. امید همچنین با کای (با بازی بو بروکس)، دوست پسر استرالیایی جذابش که از سفر آرزوهایش در استرالیا با او همراه شده، و تعداد قابل توجهی از افراد خیرخواه ارتباط دارد. در مدرسه، امید از توجهات ویژه معلمان و همکلاسی‌هایش، از جمله زویی (با بازی لورن گیرالدو) که ملکه محبوب مدرسه است، بهره‌مند می‌شود. اما همه چیز تغییر می‌کند زمانی که پزشک متخصص سرطان به امید می‌گوید که سرطان او به طور معجزه‌آسایی ناپدید شده و او به دوره بهبودی رسیده و می‌تواند زندگی بدون سرطان را تجربه کند. به جای خوشحالی از این خبر، امید تصمیم می‌گیرد آن را از همه به جز مادرش، سارا و ست پنهان کند. زیرا سرطان مزایایی داشت و امید هنوز آماده نیست که آن‌ها را از دست بدهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت داستان‌های نوجوانان/کودکان بیمار صحبت کنند. برخی از مثال‌های این ژانر چیست؟ امید چشمه ابدی چگونه است؟
• نظر شما در مورد سوال هوپ در مورد اینکه آیا بهتر است جوان و مشهور بمیرید یا مثل یک بازنده زندگی کنید، چیست؟ این موضوع چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ چرا هوپ مرگ در جوانی را جذاب جلوه می‌دهد؟
• در این فیلم چه کسی الگوی مناسبی است؟ چه ویژگی‌های شخصیتی مثبتی را به نمایش می‌گذارد؟

والدین باید بدانند که امید بهار ابدی یک درام کمدی در مورد نوجوانی به نام امید (میا رز فرامپتون) است که سال‌ها با سرطان دست و پنجه نرم کرده و سپس متوجه می‌شود که به طور معجزه‌آسایی بهبودی یافته است. اما زندگی بدون «تاریخ انقضا» در برنامه‌های امید نبود، بنابراین وانمود می‌کند که هنوز بیمار است تا هویت و توجهات ویژه‌ای را که به آن عادت کرده بود حفظ کند. این فرض ممکن است آزاردهنده به نظر برسد، به ویژه برای بینندگانی که با سرطان زندگی کرده‌اند یا کسی را به خاطر سرطان از دست داده‌اند، اما امید قطعاً با پیامدهای فریب خود روبرو می‌شود و می‌فهمد که چقدر خوش‌شانس است که می‌تواند برای آینده‌ای برنامه‌ریزی کند که فکر نمی‌کرد داشته باشد. از نظر زبان (واژه «احمق» بدترین آن است) یا روابط جنسی (امید یک دوست پسر دارد، اما فقط چند بغل و یک بوسه کوتاه بر گونه رد و بدل می‌کنند) چیز زیادی وجود ندارد، اما چند صحنه بالقوه ناراحت‌کننده از نوجوانان در بیمارستان و دختران محبوب که با دانش‌آموزان بدرفتاری می‌کنند وجود دارد. و در پایان، فیلم پیام‌های مثبتی در مورد زندگی، دوستی و ارتباط والدین و نوجوانان ترویج می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود اینکه این درام نوجوانانه بر اساس ایده‌ای مبهم و نامطمئن شکل گرفته است، که کسی ترجیح می‌دهد به جای مواجهه با عدم قطعیت در زندگی، از سرطان بمیرد، در نهایت کلیشه‌ها را برعکس می‌کند. فرامپتون، که یادآور هایدن پنیتیر است، در نقش مرکزی، یک بازیگر دوست‌داشتنی است. حتی زمانی که هاپ شروع به انتخاب‌های بسیار بد می‌کند، مانند گفتن به یک دوست که سرطان او بدتر شده است، نه اینکه درمان شده باشد، یا رفتن به سالن زیبایی به جای درس خواندن در حالی که در چند کلاس در حال افتادن است، مخاطبان همچنان برای او آرزوی مواجهه با عواقب اعمالش و دریافت فرصت دوم را خواهند کرد. تماشای تعامل هاپ با بهترین دوستش، سارا، که او نیز در حال مرگ از سرطان است، بسیار دشوار است. سارا، مانند دوست صمیمی دیگرش ست، نمی‌تواند باور کند که هاپ به نوعی ناراحت است که دیگر در مرحله پایانی بیماری نیست. سارا در صحنه‌ای که به شدت به آن نیاز است، به هاپ می‌گوید: «به نظر می‌رسد سرطان برای تو فقط در مورد جلب توجه است». در همین حال، سارا باید با ناتمام ماندن مدرسه، نداشتن تجربه بوسه، و احتمال قریب‌الوقوع مرگ کنار بیاید.تا جایی که مخاطبان دوست دارند به خاطر حماقت هوپ او را سرزنش کنند، فیلمنامه مطمئن می‌شود که هوپ در نهایت متوجه شود که مزایای سرطان در مقابل سلامت و تندرستی رنگ می‌بازند. هوپ تمام درس‌هایی را که از یک درام نوجوانانه انتظار دارید، می‌آموزد. بله، بازیگران نقش‌های مکمل می‌توانند کمی اغراق‌آمیز باشند، به‌خصوص دختران بدجنس و کای که کمی بیش از حد هستند، و کل تولید بیشتر شبیه یک برنامه ویژه نیکلودئون یا دیزنی به نظر می‌رسد تا یک فیلم سینمایی. اما هوپ اسپرینگز ابدی به اندازه کافی احساسات دارد که کار کند، به‌خصوص برای مخاطبان هدفش.