کلبه استخوانی کوچک

در کلبه کوچکی به نام لیتل بون، دو برادر خلافکار به نام‌های جک (نیل لینپو) و متی (هری کادبی) در طول یک طوفان در کلبه دورافتاده ماما (جولی ریچاردسون) و خانواده‌اش پناه می‌گیرند. وقتی این دو مرد خانواده را اسیر می‌کنند، به زودی متوجه می‌شوند که آن خانه روستایی بی‌گناه به نظر می‌رسید، اما رازهای تاریک و خشونت‌آمیز خود را دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سطح خشونت در لیتل بون لاج صحبت کنند. آیا تکان‌دهنده بود؟ هیجان‌انگیز؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، حساسیت کودکان را نسبت به خشونت کاهش می‌دهد؟
• درباره زبان تند و تیز فیلم صحبت کنید. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟
• شخصیت‌ها در فیلم به سادگی خوب یا بد نبودند، به خصوص جک. برخی از خصوصیات مثبت و منفی او چه بودند؟ در چه لحظاتی او همدلی و مراقبت از دیگران را نشان داد؟
• چگونه این فیلم جنبه‌های ژانر حمله به خانه را زیر و رو کرد؟ معمولا مهاجمان و قربانیان را چگونه توصیف می‌کنید؟ چگونه این شخصیت‌ها و داستان با هم مقایسه می‌شوند؟

والدین باید بدانند که لیتل بون لاج یک تریلر بریتانیایی با خشونت و جراحت‌های دلخراش است، همراه با زبان تند و زننده. جولی ریچاردسون در نقش زنی ظاهر می‌شود که در یک کلبه دورافتاده با همسر و دخترش زندگی می‌کند، و زندگی آرام آن‌ها توسط دو برادر جنایتکار که در طول یک طوفان به دنبال پناهگاه هستند، مختل می‌شود. در سراسر فیلم، سطح تهدید تقریباً ثابت است و لحظات خشونت‌آمیز، از جمله درگیری‌های فیزیکی، خنجر زدن و تیراندازی، به همراه جزئیات جراحات به نمایش گذاشته می‌شود. از الفاظ زشتی مانند "ک*ت"، "ف*ک" و "ش*ت" استفاده شده است. شخصیت‌ها پیچیده هستند و گاهی اوقات هم جنبه‌های مثبت و هم منفی را نشان می‌دهند، که باعث می‌شود داستان از یک داستان معمولی خوب در برابر بد، پیچیده‌تر شود. برخی از تم‌ها بسیار تاریک هستند و ممکن است مخاطبان جوان را ناراحت کند، اما این یک فیلم هوشمندانه و پیچیده است که برای نوجوانان بزرگسال و بزرگسالانی که از یک داستان پرتنش که گاهی به قلمرو وحشت می‌رود، لذت می‌برند، جذاب خواهد بود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

آنچه در ابتدا به نظر می‌رسد یک فیلم معمولی در مورد حمله به خانه است، در اولین فیلم بلند نویسنده لینپو، که نقش جک را نیز بازی می‌کند، پیچیدگی و مقداری وحشت به آن اضافه شده است. ریچاردسون بقیه فیلم را به عنوان ماما، که نقش آشفته‌کننده‌ای دارد، با اعتماد به نفس به پیش می‌برد، و بازیگران در حال ظهور کدی و سیدی سوورال هر دو در نقش‌های مکمل بازی‌های تاثیرگذاری ارائه می‌دهند. وجود پیچش‌های داستانی در فیلم تعجب‌آور نیست، اما خشونت آن‌ها بسته به اینکه تماشاگران تا چه حد به سمت تاریکی بروند، یا لذت‌بخش است یا نفرت‌انگیز. این فیلم با اتمسفر، لایه‌های داستانی و ریتم خوب، نه تنها به طور هوشمندانه‌ای ژانر را زیر و رو می‌کند، بلکه در عین حال هیجان را به بیننده منتقل می‌کند، و در عین حال زمان صرف می‌کند تا روابط صمیمی را در هسته داستان بسازد و تا صحنه آخر، هیجان را حفظ می‌کند.