محصور کردن

در 2149: پس از فاجعه، نه سال از فاجعه زیست‌محیطی گذشته است که جهان بیرون را برای انسان‌ها غیرقابل سکونت کرده است. داروین در نزدیکی آنچه که زمانی تورنتو بود، زندگی می‌کند و مانند دیگران، به تنهایی در یک محفظه کوچک بتنی زندگی می‌کند، جایی که تمام کارهای خود را از طریق رایانه انجام می‌دهد. او به عنوان اپراتور لودر جلوبازو در معدن کار می‌کند و در ازای آن غذا، سرپناه و سرگرمی (به شکل بازی‌های ویدئویی) دریافت می‌کند. ارتباط کلامی از بین رفته است و داروین به ندرت با مادرش ارتباط برقرار می‌کند. یک روز در حین کار، او در دوربین خود یک سگ بزرگ و یک انسان را می‌بیند که پشت درختان پنهان شده‌اند، ظاهرا بدون ماسک گاز برای محافظت. اندکی بعد، اضافه بار الکتریکی مدارها در محفظه او را از کار می‌اندازد و او چاره‌ای جز رفتن به دنیای بیرون ندارد. او ماسک گاز می‌زند، اما به زودی کشف شگفت‌انگیزی می‌کند: هوا در واقع مسموم نیست. سپس از حومه شهر تورنتو عبور می‌کند و سعی می‌کند تا از پهپادهایی که این جهان بیرونی را کنترل می‌کنند و هر کسی را که سعی در فرار دارد، می‌کشند، دوری کند. در حالی که او عمیق‌تر در جنگل پیش می‌رود، به شگفتی او، یک خانواده را پیدا می‌کند که توسط لیلیان (مولی پارکر) و دختر نوجوانش دارا رهبری می‌شود. این خانواده در طبیعت زندگی می‌کنند، در جنگل بازی می‌کنند و در دریاچه‌ای نزدیک شنا می‌کنند. آنها به داروین یاد می‌دهند که چگونه صحبت کند و به زودی عشقی جوانه می‌زند بین او و دارا. اما داروین می‌خواهد مادرش را پیدا کند و خبرهای خوب را به او بگوید. داروین همچنین نگران است که توجه پهپادها را جلب کند و نمی‌خواهد لیلیان و بچه‌هایش را به دردسر بیندازد. داروین برای پیدا کردن مادرش می‌رود، اما به زودی کشف‌های شگفت‌انگیز بیشتری می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌های علمی-تخیلی پادآرمان‌شهری مانند ۲۱۴۹: پیامدها صحبت کنند. این فیلم چگونه به فیلم‌های مشابه شباهت دارد و از آن‌ها متمایز است؟
• این فیلم چه پیام‌هایی را به‌خصوص در مورد کامپیوتر و اینترنت به ما منتقل می‌کند؟ آیا این فیلم به‌عنوان یک اثر علمی-تخیلی، دیدگاه‌ها و نظراتی در مورد زندگی و جامعه‌ی معاصر دارد؟
• آیا فیلمی می‌تواند همچنان جذاب باشد، حتی اگر صحنه‌های اکشن زیادی نداشته باشد؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که 2149: پس از آن (معروف به حبس) یک فیلم علمی-تخیلی پادآرمان‌شهری محصول ۲۰۲۱ است که در آن یک جوان ساکن در محفظه انزوا باید به دنیای بیرون سفر کند. این فیلم احتمالا برای کودکان خردسال بسیار کند است، اما برای نوجوانان و والدین، پیام‌ها و نظرات آن در مورد افرادی که بیشتر از طریق رایانه‌هایشان زندگی می‌کنند تا در زندگی واقعی، می‌تواند بحث‌های جالبی را برانگیزد. صحنه‌های خطرناکی در فیلم وجود دارد، از جمله صحنه‌ای که شخصیت‌ها باید از یک پهپاد پنهان شوند، و صحنه‌ای که شخصیت اصلی کابوس می‌بیند و در آن پهپاد با شوک الکتریکی به او حمله می‌کند. مادر شخصیت اصلی سیگار الکترونیکی می‌کشد. نوجوانان یکدیگر را می‌بوسند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این یک فیلم علمی-تخیلی پادآرمان‌شهری با ریتم کند است. 2149: پس از فاجعه فیلمی است که آینده‌ای را به تصویر می‌کشد که در آن همه انسان‌ها نه سال پس از فاجعه زیست‌محیطی که جهان بیرون را غیرقابل سکونت کرده، زندگی و کارشان را به‌طور کامل از طریق رایانه‌هایشان انجام می‌دهند. یا حداقل این چیزی است که به آن‌ها گفته شده. کسانی که انتظار یک فیلم علمی-تخیلی اکشن با انفجار لیزر و تیراندازی را دارند ناامید خواهند شد، اما کسانی که به دنبال داستانی کمی عمیق‌تر هستند از این فیلم لذت خواهند برد. این فیلم در برخی جهات یادآور فیلم‌های علمی-تخیلی پیش از جنگ ستارگان در دهه 1970 است که نظرات تندی در مورد اکولوژی و وابستگی بیش از حد انسان به فناوری و ایده مخرب «پیشرفت» مطرح می‌کردند، جایی که صحنه‌های بهشتی در جنگل‌ها با ویرانه‌های شهرهایی که روزی بزرگ بودند، در تضاد قرار می‌گرفتند.به نوعی، تماشای یک فیلم علمی-تخیلی که برای جذابیت به خشونت متکی نیست، می‌تواند تازگی داشته باشد. این فیلم بیننده را به درکی می‌رساند که داستان درباره فرار از پهپادهای پلیس و موارد مشابه نیست، بلکه درباره تلاش برای ارتباط مجدد است - با یکدیگر، با جهان - به روشی که یک نمایش مصنوعی نیست. بازی بازیگران به اندازه کافی خوب است - به خوبی هر فیلم علمی-تخیلی که پر از شخصیت‌هایی است که مدام فریاد می‌زنند "دشمن در راه است!" هر بار که یک نبرد فضایی در شرف وقوع است. این فیلمی است که می‌تواند بحث و گفتگو را بین نوجوانان و والدین پیرامون فناوری و استفاده و سوءاستفاده از آن و اینکه چگونه می‌تواند هم به ارتباط و هم به جدایی افراد منجر شود، برانگیزد.