در گرما و التهاب شب

در گرمای شب ویرجیل تیبس (با بازی سیدنی پوآتیه) را به عنوان مردی سیاه‌پوست، باوقار، تحصیل‌کرده و موفق در حالی که کت و شلوار و کراوات به تن دارد به تصویر می‌کشد که در سال 1967 در حالی که در ایستگاه قطار اسپارتا، میسیسیپی منتظر قطار است، دستگیر می‌شود. کلانتر (با بازی راد استایگر) با تحقیر از او بازجویی می‌کند، نام و رفتار او را مسخره می‌کند، تا اینکه تیبس به آرامی فاش می‌کند که یک کارآگاه قتل از فیلادلفیا است که به جنوب سفر کرده تا مادرش را ببیند و فقط سعی دارد با قطار به خانه برگردد. شرمندگی زیر رفتار تحقیرآمیز کلانتر نهفته است، و همچنین درک آشکار او از اینکه به هر نحو قابل اندازه‌گیری، تیبس به مراتب مرد برتر است. رئیس تیبس پیشنهاد کمک او را در پرونده قتل اسپارتا می‌دهد و در حالی که نه کلانتر و نه تیبس تمایلی به همکاری با یکدیگر ندارند، کلانتر به کمک نیاز دارد و از تیبس التماس می‌کند که بماند. تجربه و روش‌های علمی تیبس یک مظنون دستگیر شده به اشتباه را تبرئه می‌کند و سپس دیگری را. در همین حال، مردان قدرتمند شهر و زیردستانشان در حال توطئه برای خلاص شدن از تیبس هستند قبل از اینکه هرگونه فسادی را در مورد ساخت یک کارخانه جدید که اسپارتا را به مرکز تولید و اشتغال تبدیل خواهد کرد، آشکار کند. چندین بار مردان مسلح به دنبال تیبس می‌آیند اما یا کلانتر یا شرایط روز را نجات می‌دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پایه و اساس تعصب در فیلم «در حرارت شب» صحبت کنند. آیا به نظر می‌رسد که برخی افراد برای احساس برتری خود، دیگران را تحقیر می‌کنند؟ این نوع رفتار چه شباهتی با قلدری دارد؟
• این فیلم نحوه بدرفتاری با سیاه‌پوستان در جنوب در دهه ۱۹۶۰ را به نمایش می‌گذارد. آیا می‌توانید آن را با دنیای امروز مقایسه کنید، جایی که سیاه‌پوستان فرصت‌های بیشتری نسبت به دهه ۱۹۶۰ دارند، اما در عین حال تعداد بسیار بیشتری از سیاه‌پوستان نسبت به سفیدپوستان زندانی هستند؟
• فیلم تِبز را به عنوان فردی با دانش، تجربه و خودکنترلی بیشتر از هر شخصیت دیگر معرفی می‌کند. آیا فکر می‌کنید این ویژگی‌های تحسین‌برانگیز او برای تأکید بر بی‌پایه بودن تعصب طراحی شده است؟

در گرمای شب، درام پلیسی برنده جایزه اسکار سال ۱۹۶۷ که در ایالت می‌سی‌سی‌پی اتفاق می‌افتد، می‌تواند برای بینندگان جوانی که در مورد نژادپرستی سیستماتیک و آشکاری که فقط ۵۰ سال پیش در جنوب آمریکا رواج داشت، آگاهی چندانی ندارند، چشم‌گشا باشد. نوجوانان ممکن است با نگرانی و خشم، بی‌عدالتی و خشونت آشکار و بی‌دلیل به تصویر کشیده شده در این فیلم را ببینند. ویرجیل تیبس، کارآگاه سیاه‌پوست قتل از فیلادلفیا، به دلیل انتظار برای قطار در حالی که سیاه‌پوست است، دستگیر می‌شود. سفیدپوستان دست او را نمی‌فشارند و به او خدمت نمی‌کنند. همه او را "پسر" صدا می‌کنند. یکی از آنها سیلی به او می‌زند و وقتی تیبس سیلی را به او برمی‌گرداند، شوکه می‌شود. آن مرد می‌گوید که نه چندان دور، می‌توانست به دلیل بی‌احترامی تیبس، او را به قتل برساند. دختری ۱۶ ساله رابطه جنسی زیر سن قانونی (خارج از صفحه نمایش) دارد و برای سقط جنین غیرقانونی اقدام می‌کند. او پشت پنجره‌های جلوی خانه‌اش برهنه می‌ایستد تا رهگذران بتوانند او را ببینند. سینه‌هایش به صورت استراتژیک توسط قاب چوبی پنجره پوشانده شده است. الکل یک گروه سفیدپوست مست را برای کشتن تیبس به حرکت درمی‌آورد. کلمه "N" چند بار استفاده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

مانند فیلم‌های "خدمتکار" و "سوختن می‌سی‌سی‌پی"، این فیلم به‌خوبی نحوه بدرفتاری سفیدپوستان با سیاه‌پوستان در این کشور را به مدت صدها سال و ادامه این بدرفتاری را بررسی می‌کند. کودکان ممکن است شوکه شوند وقتی بفهمند که در حالی که سیاه‌پوستان در شمال آمریکا در حال مبارزه با پیش‌داوری‌ها بودند، بسیاری از قوانین و رسوم در جنوب آمریکا همچنان سیاه‌پوستان را از رفتن به مدارس خوب، گرفتن شغل‌های خوب، استفاده از سرویس‌های بهداشتی عمومی، پذیرش در رستوران‌ها و اقامت در هتل‌های مناسب منع می‌کرد. هوش بالا، اعتماد به نفس، ظاهر جذاب و مهارت استثنایی تیبس او را به فردی فراتر از حد متوسط و غیرقابل سرزنش تبدیل می‌کند که ثابت می‌کند پیش‌داوری در مورد افراد عملی بی‌معنی است. رفتار اولیه کلانتر قابل پیش‌بینی است، اما با توجه به استعدادهای تیبس، چگونه کلانتر در نهایت متقاعد نمی‌شود، هرچند با اکراه؟ فیلم "خدمتکار" سناریویی ظریف‌تر را به تصویر می‌کشد که در آن خدمتکاران، به دلیل عدم آموزش و ترس، شخصیت‌های محترم و قهرمان فیلم هستند. فیلم "در گرمای شب" در طول سال‌ها به خوبی از پس این موضوع برآمده است، اما نشان دادن تیبس به عنوان فردی با توانایی‌های نزدیک به ابرقهرمانان، قطعاً کمک می‌کند تا پایه و اساس پیش‌داوری‌های ناعادلانه را به چالش بکشد.ممکن است به این دلیل باشد که اشتایگر، که معمولاً پرخاشگر است، نقش کلانتر را با خویشتنداری بازی می‌کند و به همین دلیل جایزه اسکار بهترین بازیگر را دریافت می‌کند. بازی او معضل یک کارمند دولتی را نشان می‌دهد که از اخلاق روسای خود مطمئن نیست اما همچنان مایل به اطاعت از آنهاست، تا اینکه فردی با وجدان کاری واقعی سر می‌رسد و امیدواریم او را به بازنگری و بهتر شدن سوق دهد. این موضوع نیز باعث ایجاد تعارض می‌شود. درست زمانی که احساس می‌شود کلانتر با تیبس ارتباط برقرار می‌کند و بعد از چند جرعه بوربن، کمی تحسین را نشان می‌دهد، زمانی که تیبس پیشنهاد می‌کند که هر دو مرد تنها هستند، به او حمله می‌کند. عادت‌های قدیمی سخت از بین می‌روند—هیچ مرد سفیدپوستی با احترام به خود، ترحم یا حتی همدردی یک مرد سیاه‌پوست را تحمل نخواهد کرد. بازی پوآیه یک کلاس استادانه در به‌کارگیری خشم آرام و کنترل‌شده است، درست مثل دیگران که فریاد می‌زنند. تیبس همیشه مکث می‌کند، قبل از پاسخ دادن به سوالات، طولانی و عمیق فکر می‌کند و در سکوت، ما سال‌ها بزرگ شدن او را در جنوب می‌خوانیم، جایی که پاسخ اشتباه می‌تواند شما را بکشد.