ضربه مغزی

در فیلم ضربه مغزی، دکتر بنیت امالو (ویل اسمیت) یک پزشک دلسوز و دقیق در اداره پزشکی قانونی پیتسبورگ است که از آخرین پرونده خود حیرت‌زده شده است: مایک وبستر، اسطوره فوتبال محلی، که قبل از مرگ به دلیلی نامشخص به یک معتاد نیمه‌هوشیار تبدیل شده بود. در نهایت امالو متوجه می‌شود که مغز وبستر آسیب دیده است، نتیجه سال‌ها ضربه به سر در حین بازی فوتبال—و بسیاری از بازیکنان دیگر در معرض خطر سرنوشتی مشابه هستند. با شناسایی شرایطی که در نهایت به آن آنسفالوپاتی تروماتیک مزمن (CTE) گفته می‌شود، امالو با لیگ قدرتمند NFL روبرو می‌شود، که هیچ علاقه‌ای به پذیرش خطرناک بودن این ورزش برای بازیکنان ندارد و هر کاری می‌کند تا اعتبار دکتر را زیر سوال ببرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام فیلم ضربه مغزی صحبت کنند: چگونه اومالو صداقت و پایبندی به اصول را نشان می‌دهد؟ آیا فکر می‌کنید می‌توانستید کاری که او کرد را انجام دهید؟
• این فیلم مستند تا چه حد به واقعیت وفادار است؟ چرا فیلم‌سازان ممکن است حقایق را کمی تغییر دهند؟
• آیا می‌توان فوتبال را به‌صورت ایمن بازی کرد، یا ذاتاً خطرناک است؟

والدین باید بدانند که ویل اسمیت در فیلم ضربه مغزی در نقش دکتر بنیت اومالو، پزشک قانونی نیجریه‌ای ظاهر می‌شود. او کالبدشکافی یک ستاره سابق لیگ فوتبال ملی (NFL) را انجام می‌دهد و متوجه آسیب مغزی مزمن (CTE) می‌شود که نتیجه ضربه‌های مکرر به سر در طول سال‌ها بازی فوتبال است. اومالو با ارائه مثالی قوی از صداقت و پشتکار، در مقابل لیگ قدرتمند NFL قرار می‌گیرد که حاضر به پذیرش خطرات احتمالی این ورزش نیست. این داستان داوود و جالوت شامل صحنه‌های خشونت‌آمیز فوتبال است که اغلب بازیکنان را گیج یا بیهوش می‌کند، و همچنین لحظاتی شدید که در آن بازیکنان بازنشسته تسلیم حملات خشم می‌شوند. همچنین صحنه‌هایی وجود دارد که نوشیدن الکل، کمی بوسیدن و فحش دادن (از جمله کلمات "s--t" و یک "f--k" شدید) را نشان می‌دهد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

درباره این فیلم چیزهای زیادی وجود دارد که می‌توان تحسین کرد: داستان، مرد پشت داستان، و دقت و توجه زیادی که در روایت داستان به کار رفته است. به تنهایی به خاطر این موارد، تماشای فیلم ضربه مغزی ارزش دارد. اما چیزی در فیلم وجود دارد که آن را از دستیابی به عظمت بازمی‌دارد. از خود اومالو شروع کنیم، که توسط اسمیت به زیبایی به تصویر کشیده شده است (از جمله لهجه نیجریه‌ای بی‌نقص) اما در عین حال به نظر می‌رسد به طور غیرانسانی کامل است، که مانع از چندبعدی بودن او می‌شود. فیلمنامه به او اجازه عمق زیادی نمی‌دهد، علی‌رغم وجود زندگی عاشقانه. همین موضوع در مورد گوگو امباتا-راو نیز صدق می‌کند، که با شجاعت شخصیتی را به تصویر می‌کشد که به طور سطحی نوشته شده است.علم پشت کشف CTE جالب توجه است، اما بازیکنانی که توسط آن نابود می‌شوند حتی جالب‌تر هستند و متاسفانه زمان کافی روی صفحه را ندارند. اگر فیلم بیشتر وقت خود را صرف بیان داستان‌های آنها و کمتر به موضوعاتی مانند تنش‌های اومالو با همکار غیرحامی و ناامن می‌کرد، بهتر عمل می‌کرد. ضربه مغزی خوب است اما عالی نیست.