یک کیسه تخته نرد

در فیلم «یک کیسه تخته»، دو برادر جوان از یک خانواده یهودی فرانسوی از دست نازی‌ها می‌گریزند و اوایل دهه ۱۹۴۰ را در مکان‌های مختلف در حال فرار از آن‌ها سپری می‌کنند. گاهی اوقات جو (دوریان لو کله) و موریس (باتیست فلورال) موفق به ملاقات با خانواده خود می‌شوند، گاهی اوقات به تنهایی هستند و گاهی اوقات توسط غریبه‌های مهربان کمک می‌شوند. آن‌ها در پنهان شدن در میان ضدیهودیان و همدستان بسیار ماهر می‌شوند، اما هرگز هدف خود را فراموش نمی‌کنند: بازگشت به خانه نزد والدین و برادرانشان. این فیلم بر اساس رمان خودزندگی‌نامه‌ای جوزف جوفو با عنوان «آن ساک پر از مهره» ساخته شده است که پیش از این در سال ۱۹۷۵ به فیلم تبدیل شده بود.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونتی که در فیلم "یک کیسه تخته نرد" وجود دارد، صحبت کنند. این خشونت در مقایسه با فیلم‌های جنگی که بر اکشن متمرکز هستند، چگونه به نظر می‌رسد؟ کدام یک تاثیر بیشتری دارد و چرا؟»
• «جو و موریس چگونه شجاعت خود را نشان دادند؟ با چه ترس‌ها یا خطراتی مواجه بودند؟ چرا با وجود این موانع، دست به اقدام زدند؟»
• «این فیلم بر اساس رمان خودزندگی‌نامه‌ای جوزف جوفو ساخته شده است، اما برخی از حقایق را تغییر داده است (مثلاً اینکه پسران یک خواهر داشتند). دانستن این موضوع که فیلم کاملاً دقیق نیست، چه تأثیری بر نظر شما در مورد آن دارد؟ به نظر شما چرا فیلم‌سازان تصمیم می‌گیرند در فیلم‌هایی که بر اساس واقعیت هستند، تغییراتی ایجاد کنند؟»
• «تجربیات خود را از زندگی تحت اشغال نازی‌ها، به‌ویژه بر اساس فیلم‌ها، بیان کنید. شرایط برای کودکان و خانواده‌ها در فرانسه چگونه بود؟ وضعیت یهودیان در فرانسه به چه شکل بود؟ از این فیلم چه آموختید؟»

والدین باید بدانند که فیلم «یک کیسه تخته» بر اساس واقعیت ساخته شده و به زبان فرانسوی (با زیرنویس انگلیسی) است و درباره دو برادر یهودی جوان است که در طول جنگ جهانی دوم از دست نازی‌ها فرار می‌کنند. انتظار می‌رود تنش و خطرهای مکرر و میزان قابل توجهی از خشونت مرتبط با اشغال، برخی علیه زنان و کودکان وجود داشته باشد. شهروندان فراری، یهودیان و مقاومت کنندگان در برابر نازی‌ها به طور خشن دستگیر می‌شوند؛ برخی از آنها به ضرب گلوله کشته می‌شوند (هم در گروه‌ها و هم به سبک اعدام). سربازان به کودکان تهدید، فریاد و ضرب و شتم می‌کنند، گاهی اوقات باعث خونریزی می‌شوند. شخصیت‌های همدرد کشته می‌شوند و برادران تجربه از دست دادن دردناک را دارند. زبان نادر است اما شامل "س--ت" و اصطلاحات توصیف اندام مردانه است. در زیر همه اینها، پیام قوی اتکا به/وفاداری به خانواده و اهمیت استقامت و شجاعت در برابر شانس‌های بسیار زیاد وجود دارد.

این درام تاریخی اغلب تاثیرگذار است، با لحظات جذاب و فقدان تحسین‌برانگیز احساسات افراطی. کارگردان و همکار سازگار، کریستین دوگای، از داستان قدرتمند و شخصیت‌های جوان جذاب فاصله می‌گیرد. جو و موریس در فیلم «یک کیسه تخته» با بحث و جدل‌های معمول خواهر و برادری شروع می‌کنند، اما به زودی پیوند عمیقی بین آن‌ها شکل می‌گیرد، همان‌طور که در صحنه‌های ساده‌ای مانند حمل جو بر روی پشت موریس، زمانی که پای پسر کوچکتر آسیب دیده است، به تصویر کشیده می‌شود. در یکی از صحنه‌های تأثیرگذار، پدر پسران، رومن (پاتریک بروئل)، سعی می‌کند آن‌ها را برای آنچه در پیش است آماده کند و به آن‌ها می‌گوید که هویت یهودی خود را انکار کنند، صرف نظر از هر چیزی... و سپس به صورت جو سیلی می‌زند تا اراده و استقامت او را بیازماید. از آن به بعد، پسران یاد می‌گیرند که هر کاری لازم است انجام دهند تا زنده بمانند و از یک مخمصه به مخمصه دیگر می‌روند. آن‌ها با خشونت نازی‌ها و همدستان بی‌پروا مواجه می‌شوند، اما همچنین شجاعت و همدردی غیرمنتظره‌ای را پیدا می‌کنند. جو به‌طور خاص، گام‌های مهمی را در مسیر بزرگسالی در مقابل چشمان ما برمی‌دارد.یک کیسه تخته نرد نام خود را از قیمتی که جو از یک دوست در ازای نشان ستاره داوود که توسط نازی‌ها تعیین شده بود، طلب می‌کند، گرفته است، که استعاره‌ای از ارزش کمی است که او در ابتدای داستان برای میراث خود قائل است. این فیلم از برخی حقایق کتاب فاصله می‌گیرد (مانند وجود خواهر پسران و برخی از حرکات آنها در طول جنگ)، اما قیمت وحشتناکی را که حتی کسانی که از اردوگاه‌ها فرار کرده بودند، پرداختند، نشان می‌دهد -- به‌ویژه جدایی خانواده‌ها و زندگی در ترس مداوم. بازیگری به طور یکنواخت محکم است، به ویژه از سوی دو پسر. دوگای از موسیقی پرطنین یا نمای نزدیک استفاده نمی‌کند؛ او می‌داند که مواد و اجراها به اندازه کافی قوی هستند تا بدون زرق و برق زیاد، احساسی در بینندگان ایجاد کنند. یک کیسه تخته نرد، ورودی شایسته‌ای به کتابخانه سینمایی هولوکاست است.