زندگی واقعی دن

چهار سال پس از مرگ همسر عزیزش، دان (استیو کارل)، ستون‌نویس روزنامه، وقف سه دختر خود شده است، اما دختران نوجوان به سرعت از کنترل او خارج می‌شوند. کارا (بریتانی رابرتسُن) برای اولین بار عاشق شده و در این مورد به پدرش دروغ می‌گوید و پنهانی با دوست‌پسر جدیدش دیدار می‌کند. جین (الیسون پیل) که نقش والدین را بازی می‌کند، ۱۷ ساله است و آماده رانندگی، و لیلی (مارلین لاوتستون) از این که بیش از حد مورد توجه باشد، خسته شده است. پدربزرگ (جان ماهونی) وقتی دان می‌گوید بچه‌هایش از او متنفرند، به درستی می‌گوید: «پس حتما داری کارت را درست انجام می‌دهی.» پس از رسیدن به خانه والدینش برای یک دورهمی خانوادگی اسطوره‌ای و خوشحال، دان با ماری (ژولیت بینوش) ملاقات می‌کند و عاشق او می‌شود. مشکل چیست؟ او قبلا با برادر بیش‌فعال و خودخواه دان، میچ (دین کوک) نامزد کرده است. آیا دان می‌تواند احساساتش را برای خود نگه دارد؟

• خانواده‌ها می‌توانند درباره تفاوت بین نمایش عشق در فیلم‌ها و زندگی واقعی صحبت کنند. فکر می‌کنید چرا فیلم‌های زیادی عشق را همراه با افسردگی و بدبختی به تصویر می‌کشند؟ آیا تماشای فیلم‌های رمانتیک با چنین مضمونی خنده‌دار است؟ چرا یا چرا نه؟ فکر می‌کنید بودن در چنین رابطه‌ای تا چه حد می‌تواند لذت‌بخش باشد؟ در این فیلم، دن و ماری با پنهان کردن جذابیتی که به یکدیگر دارند، باعث آزار بسیاری از افراد می‌شوند. به کودکان یادآوری کنید که اگر فردی را از خانواده‌تان پنهان کنید یا درباره‌اش دروغ بگویید، احتمالاً فرد مناسبی برای شما نیست.

در مجموع، این کمدی استیو کارل نسبتاً ملایم است، اما شامل برخی صحنه‌های خشونت، کنایه‌های جنسی و رفتارهای نامناسب است. دان و ماری با هم دوش می‌گیرند، به خانوادهٔ دان دروغ می‌گویند و دان مقابل خانواده‌اش به طور نامناسبی با ماری flirt می‌کند. همچنین دان دچار چشم کبود و بینی شکسته می‌شود و در یک تصادف جزئی خودرو آسیب می‌بیند. در فیلم به مرگ مادر یک شخصیت اشاره می‌شود و یک نوجوان به پدرش دربارهٔ دوست‌پسرش دروغ می‌گوید (پسر از فرصت استفاده کرده و در تعطیلات خانوادگی آن‌ها با دختر می‌بوسد). یکی از شخصیت‌ها شوخی‌هایی دربارهٔ «خودارضایی» و «باز کردن لوله‌ها» می‌کند که ممکن است باعث شود نوجوانان دربارهٔ روابط جنسی و خودارضایی سؤال کنند. در فیلم یک بار از کلمهٔ «فاحشه» استفاده می‌شود.

شاید دقیقاً درباره زندگی واقعی نباشد، اما فیلم «دان در زندگی واقعی» راهی سرگرم‌کننده است برای گذراندن دو ساعت با خانواده. این یک کمدی رمانتیک است که معتقد است رنج و خودزنی نشانه‌های واقعی عشق هستند؛ این پیام فیلم‌های رایج است، اما شاید پیام مناسبی برای نوجوانانی نباشد که عادت دارند به‌طور دراماتیکی رنج بکشند. بنابراین خوب است که فیلم خوش‌ساخت و گرم‌دلی است. بله، قابل پیش‌بینی و غیرواقعی است، اما هدف آن نوعی «کمدی انسانی» است، همان‌طور که ماری در اولین ملاقات با دن اعلام می‌کند. فیلم همچنین دارای انواع دیگر طنز است، از جمله لحظاتی که باعث خندهٔ تماشاگر می‌شود، به‌ویژه برخی دیالوگ‌های عالی که ممکن است بچه‌هایتان آنها را تکرار کنند.پیتر هجز کارگردان، از بازیگران خود به خوبی بهره می‌برد: کوک با ترانه‌های عجیب و غریب و حرکات هوازی سرگرم‌کننده است، و کارل با رقصیدن و بیان چند تک‌گویی طنزآمیز، نمایشی شاد ارائه می‌دهد. بازیگران جوان نیز بسیار خوب ظاهر می‌شوند، و ماهونی و دایان ویست مشهور، پس‌زمینه‌ای ایده‌آل برای فیلم به عنوان والدین راضی دن ایجاد می‌کنند.