پسر کوچک

لایتل بوی داستان پپر باسبی (جیکوب سالواتی) است، یک بچه مهربان در اوهیر، کالیفرنیا، که همیشه از همسالان خود بسیار کوچکتر بوده است. اما پپر اهمیتی نمی‌دهد که ۸ سال دارد و فقط ۳۹ اینچ قد دارد، زیرا پدرش، جیمز (مایکل راپاپورت)، بهترین دوست اوست و با هم ماجراجویی‌های خیالی حماسی را تجربه می‌کنند. وقتی آمریکایی‌ها وارد جنگ جهانی دوم می‌شوند، برادر بزرگتر پپر، لندن (دیوید هنری)، سعی می‌کند داوطلب شود اما به دلیل صافی کف پا از نظر پزشکی رد صلاحیت می‌شود، بنابراین پدرشان به جای او می‌رود. پپر شروع به باور این می‌کند که قدرت‌های معجزه‌آسایی دارد تا پدرش را به خانه بازگرداند و از یک کشیش محلی (تام ویلکینسون) کمک می‌گیرد، که به پپر فهرستی از کارهای نیک می‌دهد تا انجام دهد. یکی از این کارها دوستی با آقای هاشیموتو (کاری-هیرویوکی تاگاوا) است، یک آمریکایی ژاپنی‌تبار محلی که روزانه با تهدیدها و آزار و اذیت مواجه است. علی‌رغم تمسخر همکلاسی‌هایش و تردید جامعه، فهرست "جادویی" پپر شروع به واقعی به نظر رسیدن می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم لیتل بوی صحبت کنند. این فیلم چگونه مسائل ایمان و خانواده را به تصویر می‌کشد؟ چرا پیپر مطمئن است که فهرست او پدرش را به خانه بازمی‌گرداند؟
• از آنجایی که پپر خودش مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود، چرا فکر می‌کنید برایش آسان است که آقای هاشیموتو را مسخره کند؟ پپر در مورد پیش‌داوری در مورد دیگران چه چیزی یاد می‌گیرد؟
• فلفل و آقای هاشیموتو دوستی منحصر به فردی دارند. از هم چه چیزی یاد می‌گیرند؟
• این فیلم را با فیلم‌های دیگر درباره کودکان در زمان جنگ مقایسه کنید. چه شباهت‌هایی دارند؟ چه تفاوت‌هایی دارند؟

والدین باید بدانند که لیتل بوی، یک درام تاریخی درباره پسری است که قدش از میانگین همسالانش کوتاه‌تر است و باور دارد اگر فهرست «جادویی» کارهای نیکش را به پایان برساند، می‌تواند به معجزه‌ای دست پیدا کند و پدرش را از جنگ جهانی دوم بازگرداند. در این فیلم صحنه‌هایی از خشونت وجود دارد، از جمله تصاویر آرشیوی از جنگ جهانی دوم و سکانس‌هایی که در طول جنگ اتفاق می‌افتند (از جمله در اردوگاه اسرای جنگی ژاپنی) و همچنین سکانس‌هایی که گروهی از مردان به خاطر خشم و تعصب، یک ژاپنی-آمریکایی را مورد آزار و اذیت و کتک قرار می‌دهند. زبان فیلم از توهین‌هایی مثل «احمق» و «کوتوله» تا الفاظ نژادپرستانه دوران جنگ جهانی دوم مثل «ژاپ» و «پوست زرد» و «سر بودا» متغیر است، اما تم‌ها و پیام‌های فیلم مثبت و مناسب سن نوجوانان بزرگتر است، از قدرت خانواده تا زیبایی پیوند پدر و پسر. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

لایت بوی برای عموم مخاطبان جذاب است، به خصوص برای خانواده‌هایی که به دنبال آمریکایی قدیمی و سنتی هستند. الخاندرو مونته‌ورد (بلا) متعهد به ساخت فیلم‌های مبتنی بر ایمان کاتولیک است و این فیلم برخلاف بسیاری از فیلم‌های انجیلی مبلغانه است. پپر یادآور یک اوون مینی جوان است - یا سایمون بیرچ - شخصی کوچک که قادر به معجزات بزرگ از طریق ایمانش است. عشق لایت پپر به پدرش، که او را به بسیاری از نمایش‌های بعدازظهر در مورد قهرمانان شمشیرزن می‌برد، نیروی محرکه فیلم است و پیوند پدر و پسر به طور انکارناپذیری زیبا است.در حالی که پپر در جستجوی خود برای تکمیل فهرستش (سرپناه دادن به بی خانمان ها، غذا دادن به گرسنه ها و غیره) است، آقای هاشیموتو را بهتر می شناسد و متوجه می شود که او بسیار فراتر از آن چیزی است که مردان عصبانی (از جمله برادرش) که ناسزاهای نژادپرستانه می گویند، می توانند بشناسند. این فیلم گاهی اوقات در احساسات افراط می کند و سالواتی جوان می تواند از دوست داشتنی بودن به شیرین کاری تغییر حالت دهد، اما داستان همچنان ادای احترام زیبایی به قدرت دوستی، ایمان و خانواده است.