عمو پاپی

ری ری دومینگز (جوی دیدیو) مجرد است و در محله پورتوریکویی واشنگتن هایتس در شهر نیویورک زندگی می‌کند، اما در حال پس‌انداز برای رویایش است: نقل مکان به میامی. سپس، یک شب اتفاقی غیرقابل تصور رخ می‌دهد -- خواهر ری ری، دانیلا، و شوهرش در یک تصادف رانندگی کشته می‌شوند و شش فرزندشان (با سنین 6 تا 16 سال) به سرپرستی او سپرده می‌شوند. ری ری در یک آپارتمان یک خوابه معمولی زندگی می‌کند، بنابراین از کارمند خدمات اجتماعی شهر (کلی مک‌گیلیس) می‌خواهد تا یک خانواده سرپرست پیدا کند که بتواند همه بچه‌ها را با هم در آنجا قرار دهد. اما در نهایت ری ری به فکر بزرگ کردن خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌هایش می‌افتد... درست زمانی که خدمات اجتماعی آماده جدا کردن بچه‌ها از سرپرستی او است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های تیوپاپی در مورد خانواده و جامعه صحبت کنند. چگونه گروه دوستان ری ری به او و بچه‌ها کمک می‌کند؟ چه کسانی در «محله» خانواده شما حضور دارند؟
• این یک کمدی است که از یک تراژدی نشات می‌گیرد. چرا فکر می‌کنید داستان‌های زیادی در مورد یتیمان وجود دارد؟
• چگونه فرهنگ لاتین ری ری و بچه ها در فیلم به نمایش گذاشته شده است؟ چه چیزهایی در مورد لاتین ها از فیلم یاد گرفتید؟

والدین باید بدانند که تیو پاپی یک کمدی خانوادگی در مورد یک عمو مجرد است که در نهایت سرپرست شش خواهرزاده و برادرزاده جوان خود می‌شود، پس از مرگ غم‌انگیز والدینشان در یک تصادف رانندگی (صدای تصادف وجود دارد، اما صحنه‌ای از حادثه واقعی/فوری بعد از آن نشان داده نمی‌شود). خانواده‌هایی که فرزندانی حساس به مرگ والدین، سرپرستی یا موضوعات فرزندخواندگی دارند، باید بدانند که این مسائل پایه‌ی داستان را تشکیل می‌دهند. چند توهین ملایم مثل احمق و کودن، کمی دلبری نوجوانانه و یک صحنه ترسناک وجود دارد که در آن یک پسر جوان به تنهایی در خیابان‌های نیویورک پرسه می‌زند (او سالم پیدا می‌شود)، اما در غیر این صورت، هیچ چیز قابل اعتراض در داستان وجود ندارد، که در نهایت در مورد قدرت خانواده و جامعه است. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلم با طنزی موقعیت دشوار را تلطیف می‌کند و در عین حال احساسات را برمی‌انگیزد. داستان یتیم‌هایی که به سرپرستی سرپرستی ناآشنا و نامناسب سپرده می‌شوند، چیز جدیدی ندارد، اما کمدین ددیو (تیو پاپی) و کارگردان کوبایی-آمریکایی فرو روخاس، با طنزی شهری و لاتین، به این داستان آشنا جان تازه‌ای می‌بخشند. ددیو مجردی از طبقه کارگر است که در محله‌ای در شمال منهتن آپارتمان یک خوابه‌ای اجاره کرده و درآمد اندکش را پس‌انداز می‌کند تا بتواند به جنوب مهاجرت کند.وقتی خواهر و شوهرخواهرش می‌میرند و شش فرزندشان یتیم می‌شوند، دیدن تلاش ری ری برای جا دادن این شش بچه، از جمله دو نوجوان، دو دوقلو نوجوان و دو بچه کوچک، در زندگی روزمره‌اش (یکی از آنها باید در سبد پلاستیکی بخوابد) طنز تلخی دارد. مک‌گیلیس و دولت در نقش آنتاگونیست‌های داستان، ری ری را به عنوان سرپرست نامناسب می‌دانند، اما مثل هر داستان احساسی یتیمان، این تیو راهی برای بودن در نقش پاپی با هر قیمتی پیدا می‌کند.