واژهٔ آ

وقتی اعضای نگران خانواده حدس می‌زنند که ممکن است مشکلی در نحوه تعامل جو ۵ ساله (مکس ونتو) با اطرافیانش وجود داشته باشد، مادر (مورون کریستی) و پدر (لی اینگلبای) باورشان نمی‌شود و مجبور می‌شوند با کلمه «اوتیسم» مواجه شوند و نحوه برخوردشان با «عادات عجیب» او را بازبینی کنند. اما علاوه بر درمان و مشاوره، آنها باید با حساسیت‌های شهر کوچک خود نیز دست و پنجه نرم کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سریال «یک کلمه» و نحوه به تصویر کشیدن فراز و نشیب‌های زندگی واقعی با اختلال طیف اوتیسم صحبت کنند. با کدام شخصیت بیشترین همدردی را دارید؟ آیا قرار است هر شخصیت دوست‌داشتنی باشد؟
• آیا قبل از تماشای سریال کلمه آ (The A Word) در مورد اختلال طیف اوتیسم اطلاعات زیادی داشتید؟ تجربه جو و خانواده‌اش تا چه حد با دانسته‌های قبلی شما مطابقت داشت؟ آیا درام‌هایی مثل این می‌توانند واقعا به درک بهتر افراد از اختلال اوتیسم کمک کنند؟
• آیا فیلم The A Word مناسب خانواده‌هاست؟ مخاطب مورد نظر چه کسانی هستند؟ چگونه می‌توان فهمید؟
• شخصیت‌های سریال کلمه‌ی آ چگونه همدلی و دلسوزی را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

خانواده‌ها باید بدانند که سریال «یک کلمه» درباره خانواده‌ای است که در منطقه دریاچه انگلستان زندگی می‌کنند و با تشخیص اخیر اوتیسم فرزند ۵ ساله‌شان کنار می‌آیند. با این حال، این سریال همچنین زمان زیادی را به مشکلات بزرگسالان مانند خیانت و رابطه جنسی اختصاص می‌دهد (از جمله دانش‌آموزان دبیرستانی که در حال فکر کردن به رابطه جنسی هستند، هرچند با محافظت). شخصیت‌ها از کلماتی مانند جهنم، لعنتی، روسپی، فاحشه و سخت استفاده می‌کنند و صحنه‌هایی از رابطه جنسی شبیه‌سازی‌شده را خواهید دید (حرکت در تخت، ناله و غیره) اما قسمت‌های حساس نشان داده نمی‌شود. برخی از شخصیت‌ها نیز در جمع الکل می‌نوشند و سیگار می‌کشند.

با وجود اینکه این درام ناهمگون به موضوع ارزشمندی می‌پردازد، در نهایت با زیرداستان‌های زیادی که توجه را از مهم‌ترین موضوع، یعنی اوتیسم جو، منحرف می‌کنند، در مسیر خود مانع ایجاد می‌کند. و این داستان‌های جانبی حتی آنقدر جذاب نیستند—به‌خصوص، پیامدهای خیانت زناشویی که از طریق عمه دور افتاده جو (وینیت رابینسون) و عمویش (گرگ مک‌هیو) که به راحتی به شهر بازگشته‌اند و تمام مشکلاتشان را با خود آورده‌اند، کاوش می‌شود—به‌جز طنز عجیب پدربزرگ جو (کریستوفر اکلستون) که در حالی که از دست‌درازی‌های جنسی معلمش فرار می‌کند، به‌طور مخفیانه در کلاس‌های آواز شرکت می‌کند.نمایش تأثیرگذار ونتو از جو و نحوه ناکامل برخورد والدینش با تشخیص بیماری او، باید برای حفظ علاقه ما در کل یک فصل کافی باشد. اما همه اتفاقات اضافه فقط احساس پر کردن فضا را می‌دهد که این درام احساسی بالقوه را کمی بیش از حد از هدف دور می‌کند. در نهایت، بهترین چیز در مورد سریال کلمه A، موسیقی متن گیرای آن است که نه تنها عالی است، بلکه مناسب است، به خصوص که موسیقی راه مورد علاقه جو برای ابراز وجود است. در آن لحظات، وقتی صدا بلند می‌شود، ما می‌توانیم صدای او را واضح‌تر بشنویم.